Άσκηση Και Δίαιτα Σε Υπέρβαρα Παιδιά
Καθώς η επιδημία της παχυσαρκίας επεικτείνεται προς όλο και νεώτερες ηλικιακές ομάδες, καρδιακές και αγγειακές παθήσεις θα ανακύψουν επίσης στις ομάδες αυτές.
Προκειμένου να αξιολογήσουν τις αγγειακές επιδράσεις ενός προγράμματος παρέμβασης σε παιδιά,οι ερευνητές τυχαιοποίησαν 82 υπέρβαρα ή παχύσαρκα παιδιά (54 αγόρια και 28 κορίτσια, εύρος ηλικίας 9-12 έτη) σε μία δίαιτα μόνο ή στο συνδυασμό μίας δίαιτας και ενός επιβλεπόμενου προγράμματος άσκησης. Η δίαιτα ήταν χαμηλής περιεκτικότητας σε θερμίδες και σε λίπος (20-25% των ημερησίων θερμίδων) και υψηλής περιεκτικότητας σε σύνθετους υδατάνθρακες (50-60%) των ημερησίων θερμίδων. Το πρόγραμμα άσκησης αφορούσε σε συνεδρίες 75 λεπτών δύο φορές την εβδομάδα επί 6 εβδομάδες και ακολούθως μία φορά την εβδομάδα. Οι συνεδρίες περιλάμβαναν 30 λεπτά ασκήσεων αντοχής και 10 λεπτά αεροβικών ασκήσεων ( σε 60-70% της προβλεπόμενης μεγίστης καρδιακής συχνότητας) συν προθέρμανση, ασκήσεις ευκινησίας και χαλάρωση. Σε 6 εβδομάδες η ανταπόκριση της βραχιόνιας αρτηρίας στην αντιδραστική υπεραιμία (διαστολή εξαρτώμενη από το ενδοθήλιο- endothelium dependent dilation -EDD) είχε βελτιωθεί και στις 2 ομάδες, αλλά σε σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό στην ομάδα του συνδυασμού δίαιτας και άσκησης. Στο σημείο αυτό, 22 παιδιά που είχαν τυχαιοποιηθεί στον συνδυασμο δίαιτας και άσκησης συμφώνησαν να συνεχίσουν το πρόγραμμα άσκησης. Τα υπόλοιπα 19 παιδιά διέκοψαν το πρόγραμμα της άσκησης αλλά συνέχισαν την δίαιτα.
Σε 1 έτος, η EDD είχε βελτιωθεί περαιτέρω στα παιδιά που συνέχισαν την άσκηση αλλά είχε υποστρέψει προς τις αρχικές τιμές σε εκείνα που είχαν διακόψει την άσκηση και στην ομάδα με δίαιτα μόνο. Το σωματικό λίπος ήταν μειωμένο σημαντικά στα παιδιά που ασκούνταν- μία μείωση που σχετιζότν σημαντικά με μειωμένα επίπεδα LDL χοληστερόλης και αυξημένα επίπεδα HDL.
Woo et al, Circulation 2004