Τοπικό αδυνάτισμα: μύθοι και πραγματικότητα
Συγγραφείς: Παρασκευή Αλεξιάδου & Δημήτριος Σαμανίδης Γράφτηκε στις ,
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως γυμνάζοντας συγκεκριμένα σημεία του σώματος (στα οποία υπάρχει μεγαλύτερο απόθεμα λίπους), θα μειώσουν περισσότερο το λίπος της περιοχής. Στη πραγματικότητα αυτό που καταφέρνουμε είναι να γυμνάσουμε το μυ και όχι το λίπος. Δεν υπάρχει άμεση επικοινωνία μεταξύ των μυών και του λιπώδους ιστού, έτσι ώστε γυμνάζοντας το μυ, να μειώνεται το λίπος της συγκεκριμένης περιοχής.
Για παράδειγμα, γυμνάζοντας τους κοιλιακούς μύες να μειώνεται το λίπος της κοιλιάς. Το λίπος του σώματος δεν “καίγεται” τοπικά, αλλά χρησιμοποιείται για παραγωγή ενέργειας την οποία ξοδεύουμε με τη σωματική μας δραστηριότητα. Η εντολή για χρησιμοποίηση του αποθηκευμένου λίπους ώστε να παραχθεί ενέργεια προέρχεται από τον εγκέφαλο και απευθύνεται σε ολόκληρο τον λιπώδη ιστό.
Ο λιπώδης ιστός περιέχει τα λιποκύτταρα τα οποία είναι οι αποθήκες λίπους του οργανισμού. Τα λιποκύτταρα υπάρχουν σε μεγάλο αριθμό στον οργανισμό και είναι μοιρασμένα σε όλο το σώμα, αλλά η κατανομή τους δεν είναι πάντα ομοιόμορφη. Το κοινό τους σημείο είναι ότι όλα τα λιποκύτταρα έχουν το ίδιο μέγεθος, το οποίο αυξάνεται όταν παίρνουμε περισσότερη ενέργεια από την διατροφή μας, απ’ ότι χρειαζόμαστε. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει όταν η προσλαμβανόμενη ενέργεια από τη διατροφή μας είναι λιγότερη από αυτή που ξοδεύουμε.
Αυτή η αυξομείωση του όγκου των λιποκυττάρων έχει σαν αποτέλεσμα την μεταβολή στο όγκο του σώματός μας.
Υπάρχουν άνθρωποι που αποθηκεύουν περισσότερο λίπος στην περιοχή της κοιλιάς, άλλοι στους γλουτούς κ.τ.λ. Αυτό συμβαίνει επειδή η κατανομή των λιποκυττάρων είναι ανομοιόμορφη και στα συγκεκριμένα σημεία ο αριθμός τους είναι μεγαλύτερος.
Όποιος λοιπόν ενδιαφέρεται να αδυνατίσει τοπικά, θα πρέπει να ρυθμίσει σωστά τη διατροφή του μειώνοντας ελαφρά την ποσότητα και δίνοντας περισσότερο χρόνο στον εαυτό του θα δει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ένα πολύ αυστηρό διαιτολόγιο σε συνδυασμό με σκληρή γυμναστική είναι συνήθως επώδυνο και δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η ελαφριά γυμναστική σε συνδυασμό με μια ήπια δίαιτα είναι η καλύτερη λύση. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μειώσουμε το λίπους του σώματός μας, είτε ολικά είτε τοπικά και τα αποτελέσματα διαρκούν περισσότερο.
Για παράδειγμα, γυμνάζοντας τους κοιλιακούς μύες να μειώνεται το λίπος της κοιλιάς. Το λίπος του σώματος δεν “καίγεται” τοπικά, αλλά χρησιμοποιείται για παραγωγή ενέργειας την οποία ξοδεύουμε με τη σωματική μας δραστηριότητα. Η εντολή για χρησιμοποίηση του αποθηκευμένου λίπους ώστε να παραχθεί ενέργεια προέρχεται από τον εγκέφαλο και απευθύνεται σε ολόκληρο τον λιπώδη ιστό.
Ο λιπώδης ιστός περιέχει τα λιποκύτταρα τα οποία είναι οι αποθήκες λίπους του οργανισμού. Τα λιποκύτταρα υπάρχουν σε μεγάλο αριθμό στον οργανισμό και είναι μοιρασμένα σε όλο το σώμα, αλλά η κατανομή τους δεν είναι πάντα ομοιόμορφη. Το κοινό τους σημείο είναι ότι όλα τα λιποκύτταρα έχουν το ίδιο μέγεθος, το οποίο αυξάνεται όταν παίρνουμε περισσότερη ενέργεια από την διατροφή μας, απ’ ότι χρειαζόμαστε. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει όταν η προσλαμβανόμενη ενέργεια από τη διατροφή μας είναι λιγότερη από αυτή που ξοδεύουμε.
Αυτή η αυξομείωση του όγκου των λιποκυττάρων έχει σαν αποτέλεσμα την μεταβολή στο όγκο του σώματός μας.
Υπάρχουν άνθρωποι που αποθηκεύουν περισσότερο λίπος στην περιοχή της κοιλιάς, άλλοι στους γλουτούς κ.τ.λ. Αυτό συμβαίνει επειδή η κατανομή των λιποκυττάρων είναι ανομοιόμορφη και στα συγκεκριμένα σημεία ο αριθμός τους είναι μεγαλύτερος.
Όποιος λοιπόν ενδιαφέρεται να αδυνατίσει τοπικά, θα πρέπει να ρυθμίσει σωστά τη διατροφή του μειώνοντας ελαφρά την ποσότητα και δίνοντας περισσότερο χρόνο στον εαυτό του θα δει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ένα πολύ αυστηρό διαιτολόγιο σε συνδυασμό με σκληρή γυμναστική είναι συνήθως επώδυνο και δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η ελαφριά γυμναστική σε συνδυασμό με μια ήπια δίαιτα είναι η καλύτερη λύση. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μειώσουμε το λίπους του σώματός μας, είτε ολικά είτε τοπικά και τα αποτελέσματα διαρκούν περισσότερο.
Στο σχήμα 1, απεικονίζονται τα λιποκύτταρα ενός ανθρώπου με χαμηλό σωματικό λίπος και στο σχήμα 2, τα λιποκύτταρα του ιδίου ανθρώπου μετά από αύξηση σου σωματικού του λίπους.
Όπως φαίνεται στα σχήματα, ο αριθμός των λιποκυττάρων παρέμεινε ο ίδιος και αυτό που άλλαξε είναι ο όγκος τους.
