Πνιγμός: πρόληψη και αντιμετώπιση
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Το καλοκαίρι πλησιάζει και πολύ σύντομα τα παιδιά μας θα είναι στη θάλασσα για τα καλοκαιρινά τους μπάνια, αν και η χώρα μας είναι από τις χώρες με τις περισσότερες ακτές έχει και τα περισσότερα ατυχήματα, παρακάτω θα δούμε ορισμένα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισής τους.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) η Ελλάδα είναι πρώτη στη λίστα με τους πνιγμούς σε όλη την Ευρώπη και δεύτερη παγκοσμίως. Προφανώς, αυτή η πρωτιά είναι δυσάρεστη και καθιστά επιτακτική την ανάγκη για πληροφόρηση μικρών αλλά και μεγάλων σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονεί η θάλασσα.
Τα στατιστικά στοιχεία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας δείχνουν ότι:
Το 2006 είχαμε 290 πνιγμούς στη χώρα μας, ενώ το 2007 αυξήθηκαν σε 302. Από αυτούς τους 302 οι 215 ήταν άνδρες, οι 86 ήταν γυναίκες ενώ το ένα ήταν παιδί.
Από το 2001 μέχρι και το 2007 πνίγηκαν στις ελληνικές θάλασσες 1963 άνθρωποι εκ των οποίων τα 31 ήταν παιδιά. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των θυμάτων ήταν Έλληνες και η μειοψηφία αυτών αλλοδαποί.
Ηλικία
Η ηλικία είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για τους πνιγμούς. Αιτία ενός πνιγμού είναι συχνά η μη σωστή επίβλεψη των παιδιών από τους γονείς καθόλη τη διάρκεια που τα παιδιά βρίσκονται, όχι μόνο μέσα στη θάλασσα, αλλά και στην ακτή. Σε γενικές γραμμές, τα παιδιά κάτω των 5 ετών και οι υπερήλικες (άνω των 65 ετών) έχουν τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από πνιγμό σε όλο τον κόσμο.
Φύλο
Οι πνιγμοί των αγοριών είναι περισσότεροι (σχεδόν διπλάσιοι) από αυτούς των κοριτσιών. Μελέτες δείχνουν ότι τα υψηλότερα ποσοστά πνιγμών στα αγόρια και τους άνδρες οφείλονται στην αυξημένη έκθεσή τους στο νερό και στις πιο επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως για παράδειγμα, η κολύμβηση χωρίς μπρατσάκια ή σωσίβιο και τα θαλάσσια σπορ.
Η πρόσβαση στο νερό
Η αυξημένη πρόσβαση στο νερό αποτελεί έναν ακόμα παράγοντα που οδηγεί σε πνιγμό. Τα άτομα με επαγγέλματα που σχετίζονται με τη θάλασσα ή η χρήση μικρών σκαφών αυξάνουν το ποσοστό.
Η Ομάδα Πρόληψης και Αντιμετώπισης Πνιγμών της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας επισημαίνει:
Πού μπορεί να συμβεί ο πνιγμός
Θάλασσα
Πισίνες Λίμνες
Ποτάμια
Φρεάτια
Τα πολύ μικρά παιδιά μπορεί να πνιγούν ακόμη και σε
Μπανιέρα
Δοχεία με νερό (λεκάνες, κουβάδες, φουσκωτές πισίνες κ.τ.λ.)
Τουαλέτα
Συνέπειες του πνιγμού
Οι συνέπειες επέρχονται λόγω της ασφυξίας, δηλαδή, λόγω της έλλειψης οξυγόνου που με τη σειρά της οδηγεί σε εγκεφαλική ή καρδιακή βλάβη.
Ο πνιγμός μπορεί να προκαλέσει:
Καρδιακές αρρυθμίες
Πνευμονικό οίδημα
Σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια
Μόνιμη βλάβη του εγκεφάλου
Παράλυση λόγω βλάβης της σπονδυλικής στήλης
Το θάνατο του θύματος
Πρόληψη
Δεν αφήνουμε ούτε για ένα δευτερόλεπτο τα μικρά παιδιά χωρίς επίβλεψη κοντά στο νερό, στην μπανιέρα, στην τουαλέτα.
Επιβλέπουμε πάντα τα παιδιά όταν είναι γύρω ή μέσα στο νερό ακόμα κι αυτά που ξέρουν κολύμπι.
Δεν πηγαίνουμε στη θάλασσα εάν δεν έχουν περάσει τουλάχιστον 3 ώρες από το τελευταίο γεύμα.
Όταν αναλαμβάνουμε να επιβλέπουμε τα παιδιά στη θάλασσα ή την πισίνα δεν ξεχνάμε ότι:
Η προσοχή μας μειώνεται πίνοντας αλκοόλ, παίζοντας χαρτιά ή άλλα παιχνίδια ή μιλώντας στο τηλέφωνο.
Λίγα δευτερόλεπτα χαλάρωσης της προσοχής μας είναι αρκετά για να πνιγεί ένα παιδί.
Αν χρειασθεί να απομακρυνθούμε έστω και για λίγο παίρνουμε το παιδί μαζί μας.
Δεν αναθέτουμε το καθήκον της επίβλεψης σε μεγαλύτερα παιδιά ή υπερήλικα άτομα.
Επιλέγουμε παραλίες στις οποίες υπάρχει ναυαγοσώστης.
Η ύπαρξη ναυαγοσώστη, όμως, δεν υποκαθιστά τη δική μας επίβλεψη.
Διδάσκουμε τα παιδιά μας κολύμπι. Όμως,
Δεν υπερεκτιμούμε τις κολυμβητικές τους δυνατότητες.
Τα μαθήματα κολύμβησης δεν εξασφαλίζουν το παιδί μας.
Δεν αφήνουμε τα παιδιά να παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια γύρω ή μέσα στο νερό.
Περιφράσουμε τις πισίνες και όλους τους υπαίθρους περιέκτες νερού.
Η πόρτα του φράκτη παραμένει κλειδωμένη όταν δεν είμαστε παρόντες,
Πάντοτε τα παιδιά να φοράνε σωσίβια μέχρι να είναι ικανά να κολυμπούν.
Πάντοτε να φοράνε σωσίβια όταν επιβαίνουν σε σκάφη.
Διδάσκω στο παιδί μου τους 4 κανόνες ασφαλείας:
Ποτέ δεν κολυμπάμε μόνοι μας.
Δεν κάνουμε βουτιές σε άγνωστα νερά.
Δε σπρώχνουμε τους άλλους ούτε πηδάμε πάνω τους όταν παίζουμε στο νερό.
Να ξέρουμε από πού θα ζητήσουμε βοήθεια σε περίπτωση ανάγκης.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας www.tidis.yen.gr
Στην ιστοσελίδα www.who.int του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (World Health Organization).
Στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας www.hts.org.gr
Γράφει η Σοφία Ζαϊμη
http://www.kidsweb.gr
