Διαφορές στους τρόπους λειτουργίας των υγιών και των διαταραγμένων οικογενειών
Άλλη μια διαφορά αφορά στην επικοινωνία των μελών της οικογένειας. Στις διαταραγμένες οικογένειες η επικοινωνία είναι δύσκολη, διφορούμενη με πολλά διπλά μηνύματα ( π.χ. μητέρα προς γιο – ‘γιατί δεν είσαι πιο τρυφερός? Γιατί δεν φιλάς ποτέ την μανούλα?) και πολλές φορές προκαλεί σύγχυση. Τα διπλά μηνύματα μπερδεύουν αυτόν στον οποίο απευθύνονται και δεν μπορεί να τα ερμηνεύσει. Επίσης κάποιος που θα παρακολουθούσε την επικοινωνία σε μια τέτοια οικογένεια δύσκολα καταλαβαίνει το θέμα της συζήτησης και δεν μπορεί να παρακολουθήσει τον ειρμό του λόγου. Κανένα από τα μέλη δεν δεσμεύεται σε τίποτα και όλοι καλύπτουν τα νώτα τους η για να επωφεληθούν από τους άλλους η για να μην επωφεληθούν οι άλλοι από αυτούς. Ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτού του είδους της επικοινωνίας στην ιστορία είναι ο Χίτλερ στη Γερμανία η ο Στάλιν στη Ρωσία.
Αντίθετα στις υγιείς οικογένειες η επικοινωνία είναι σαφής, ανοιχτή και άμεση, το κάθε μέλος ακούγεται από τα υπόλοιπα με σεβασμό και τον αποδέχονται για αυτό που είναι ακόμη κι όταν η αν υπάρχει διαφωνία. Παρολαυτα δεν είναι λιγότερο ευάλωτες σε δυνατά συναισθήματα από ότι είναι οι διαταραγμένες οικογένειες. Όμως φαίνεται να τα ελέγχουν όχι με την καταπίεση όπως προσπαθούν οι διαταραγμένες οικογένειες αλλά με χιούμορ και δημιουργική διάθεση. Για παράδειγμα, μπορεί να ειπωθούν αρνητικά σχόλια σαν πειράγματα με στοργικό όμως τρόπο. Αυτός ο τρόπος έκφρασης πειραγμάτων προωθεί την ανεξαρτησία των μελών της οικογενείας και την αποδοχή κάθε αναποδιάς στην ζωή.