Ολική αρθροπλαστική γόνατος
Συγγραφέας Ιωάννης Παναγιωτόπουλος Γράφτηκε στις ,
Η ολική αρθροπλαστική γόνατος είναι η χειρουργική διαδικασία, κατά την οποία αντικαθιστάται η κάτω επιφάνεια του μηριαίου, η άνω επιφάνεια της κνήμης ή και η οπίσθια επιφάνεια της επιγονατίδας, με μεταλλικές προθέσεις. Η σύγχρονη ολική αρθροπλαστική γόνατος, ξεκίνησε από τον Insall το 1973, με την τεχνική Total Condylar Knee. Από τότε εώς σήμερα, η τεχνική αυτή έχει υποστεί πολλές βελτιώσεις και τροποποιήσεις.
Η διάρκεια ζωής του χειρουργείου είναι περίπου 15 έτη. Ενδείκνυται κυρίως σε ηλικιωμένα άτομα που ταλαιπωρούνται από εκφυλιστική οστεοαρθρίτιδα, σε ασθενείς με χαμηλό επίπεδο σωματικής δραστηριότητας, σε νεώτερα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα, σε όγκους, σε δυσπλασίες κ.α.
Έχουμε επισημάνει πολλές φορές, ότι όσο σημαντικό είναι το χειρουργείο, εξίσου σημαντική είναι και η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση του ασθενή, ώστε να είναι λειτουργικά ικανός να επιστρέψει στις δραστηριότητές του. Προεγχειρητικά ο φυσικοθεραπευτής ενημερώνει τον ασθενή, αξιολογεί το πάσχον μέλος, τον εκπαιδεύει για τις μετακινήσεις του και για βασικές ασκήσεις που θα συμπεριληφθούν μετεγχειρητικά, και τον βοηθάει στο καρδιαναπνευστικό σύστημα.
Αφού πραγματοποιηθεί επιτυχώς (χωρίς επιπλοκές) η ολική αρθροπλαστική γόνατος, θα χρειαστεί πρόγραμμα φυσικοθεραπείας 3 μηνών περίπου, για τη λειτουργική αποκατάσταση του ασθενή. Το πρόγραμμα χωρίζεται σε περίοδο μέγιστης προστασίας (0-6 εβδομάδες), και σε περίοδο μερικής προστασίας (6-12 εβδομάδες). Μετά τους 3 μήνες περίπου αρχίζουν οι ελεύθερες δραστηριότητες του ασθενή (ελεύθερη βάδιση, κολύμβηση).
Συνοπτικά η μετεγχειρητική φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει: Ηλεκτροθεραπεία (TENS, EMS), παθητική κινητοποίηση, CPM, ασκήσεις αντλίας, ισομετρικές ασκήσεις περιαρθρικών μυών (κυρίως τετρακεφάλου), προοδευτικές ισοτονικές ασκήσεις κλειστής – ανοιχτής κινητικής αλυσίδας, κινητοποίηση επιγονατίδας, άρση τεντωμένου σκέλους (SLR), αποιδηματική μάλαξη, διατάσεις, κρυοθεραπεία, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας, εκπαίδευση του ασθενή στη βάδιση (με το πρότυπο Π-πάσχον-υγειές).
Το πάσχον μέλος φορτίζεται σταδιακά, μετά από τακτική επικοινωνία ιατρού-φυσικοθεραπευτή. Βασικά στοιχεία για να αφήσει ο ασθενής το βοήθημα και να περπατάει ελεύθερα, είναι η απουσία χωλότητας και η απουσία πόνου κατά τη βάδιση.
