Σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής (Rotator Cuff Tears)
Συγγραφείς: Χρήστος Πουλής & Ιωάννης Παναγιωτόπουλος Γράφτηκε στις ,
Το R.C.T (rotator cuff tears), είναι μια επώδυνη κατάσταση στην περιοχή του ώμου, που προκαλείται από επαναλαμβανόμενες προσκρούσεις του τενόντιου πετάλου των στροφέων και του υπακρωμιακού θύλακα, μεταξύ της κεφαλής του βραχιονίου και του ακρωμίου λόγω στένωσης χώρου.
To R.C.T το διακρίνουμε σε Rotator cuff tendinitis ή πιο σωστά τα τελευταία χρόνια Rotator cuff tendinopathy και σε Rotator cuff tear. Οι τραυματισμοί στον ώμο των αθλητών μπάσκετ εμφανίζονται περίπου κατά 3.7 %.
Rotator cuff tendinopathy
Ο συγκεκριμένος τραυματισμός είναι πολύ συχνός σε αθλητές (μπάσκετ, βόλεϊ , κολύμβησης,γκολφ) που το άνω άκρο τους κινείται πάνω από το κεφάλι (over-head exercise) ουσιαστικά σε μια κίνηση που δεν είναι φυσιολογική για τα κινησιολογικά πρότυπα του ανθρώπινου μυοσκελετικού συστήματος. Η τενοντίτιδα θεραπεύεται συνήθως με τον πάγο, τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, και τη φυσικοθεραπεία.
Rotator Cuff Tears.
Ένας ή περισσότεροι τένοντες μπορεί να “σχιστούν” ως αποτέλεσμα ενός τραυματισμού ή μιας χρόνιας τενοντοπάθειας, ή ενός συνδυασμού και των δύο. Χαρακτηριστικά η ζημία προκαλείται από μια πτώση, ένα άμεσο χτύπημα.
Οι υποκατηγορίες της κάκωσης είναι οι εξής:
Rotator Cuff Partial Tear, παρατηρούμε μια κάκωση των μαλακών μορίων του τένοντα
Rotator Cuff Full-Thickness Tear, παρατηρούμε διατομή – σχίσιμο του τένοντα σε δύο κομμάτια (υπάρχει βασικά μια τρύπα στον τένοντα).
Γενικά η μείωση του υπακρωμιακού χώρου μπορεί να οφείλεται σε ανατομικούς παράγοντες όπως οστεόφυτα, κατασκευαστική ιδιαιτερότητα (π.χ. γαμψό ακρώμιο), μειωμένη ουριαία ολίσθηση του βραχιονίου κατά την κάμψη ώμου ή λειτουργικούς παράγοντες (π.χ. μετά από τενοντίτιδα του πετάλου των στροφέων έχουμε οίδημα άρα περιορισμός χώρου).
Το κύριο σύμπτωμα του συνδρόμου αρχικά είναι ο έντονος πόνος στον ώμο μόνο σε over -head δραστηριότητες. Εν συνεχεία ωστόσο, πόνος εμφανίζεται σε απλές καθημερινές δραστηριότητες, ακόμα και χωρίς να κινείται το χέρι ή κατά τη διάρκεια του ύπνου όταν ο αθλητής πλακώνει το πάσχον μέλος. Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι το σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής, επειδή προκαλεί συχνά περιορισμό κίνησης ευθύνεται για τον παγωμένο ώμο (adhesive capsulitis).
Η ακτινογραφία, το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία δίνουν στον ορθοπαιδικό μια λεπτομερή εικόνα του προβλήματος, που σε συνεργασία με το φυσικοθεραπευτή αναλαμβάνουν τη λειτουργική αποκατάσταση της άρθρωσης του ώμου.
Ο αθλητής ξεκινά συντηρητική θεραπεία με αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAID’S) που θα συστήσει ο θεράπων ιατρός, φυσικοθεραπεία, και αποφυγή κινήσεων που επιδεινώνουν τον πόνο. Οι στόχοι της θεραπείας σε ένα σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής είναι να ανακτηθεί η χαμένη δύναμη, να βελτιωθεί η λειτουργία του ώμου, και να θεραπευθεί οποιαδήποτε ελλοχεύουσα τενοντίτιδα. Η συντηρητική αντιμετώπιση είναι επαρκής στη μεγάλη πλειοψηφία των αθλητών.
Αν αυτή τελικά αποτύχει εξετάζεται το ενδεχόμενο χειρουργικής θεραπείας (αρθροσκόπικα) και μετεγχειρητικής φυσικοθεραπείας. Συνοπτικά παρουσιάζουμε ένα ενδεικτικό φυσικοθεραπευτικό πρωτόκολλο.
Φάση 1 – Οξεία φάση (πρώτες 48-72 ώρες
● Κρυοθεραπεία, Ανάπαυση, Περίδεση, Ανάρροπη θέση (Κ.Α.Π.Α) NSAID’S
● Φυσικά μέσα (TENS, Laser χαμηλής ισχύος, υπέρηχα ”3 MHz”διακοπτόμενα)
● Παθητικές, υποβοηθούμενες, εκκρεμοειδείς ασκήσεις
● Ισομετρικές συσπάσεις σε διάφορες γωνίες
● Παγομάλαξη
● Taping
Φάση 2 – Υποξεία φάση (πρώτες 3-6 εβδομάδες)
● Εναλλαγή ζεστού κρύου
● Φυσικά μέσα (TENS, Laser, υπέρηχo, θερμοθεραπεία)
● Μάλαξη
● Manual therapy (τεχνικές έλξης-ολίσθησης βραχιονίου, κινητοποίηση ωμοπλάτης)
● Κινησιοθεραπεία
● ARP tech
● Ισομετρικές, ασκήσεις με Thera-band, τροχαλία
● P.N.F (κινησιοθεραπεία – διατάσεις)
● Παγομάλαξη, παγοθεραπεία
● P.N.F
● Taping
Φάση 3 – Χρόνια φάση (μετά τις 6 εβδομάδες)
● Εναλλαγή ζεστού-κρύου
● Φυσικά μέσα (TENS, Laser, υπέρηχα, θερμοθεραπεία)
● Κινησιοθεραπεία
● Μάλαξη
● Διατάσεις (P.N.F.).
● ARP tech
● Thera-band, πάσες, ντρίμπλες, shoots
● Παγομάλαξη, P.N.F προχωρημένου επιπέδου
● Taping
Τέλος, θέλουμε να επισημάνουμε για πολλοστή φορά ότι η άριστη συνεργασία γιατρού – φυσικοθεραπευτή και φυσικοθεραπευτή – γυμναστή παίζουν καθοριστικό ρόλο στην άμεση και σωστή επανένταξη του αθλητή.
