3ο ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΚΕΤΟΥ, ΥΣΤΕΡΟΤΟΚΙΑΣ

Μετά την έξοδο του εμβρύου ακολουθεί η έξοδος του πλακούντα.(μετά από περίπου 10-15 λεπτά). Μετά την έξοδο του πλακούντα ο τοκετός έχει πλέον ολοκληρωθεί. Στη συνέχεια ο γυναικολόγος ελέγχει τη μήτρα και τον κόλπο της γυναίκας, και βάζει, με τοπική αναισθησία, κάποια ράμματα αν χρειάζεται. Κατόπιν η γυναίκα μεταφέρεται και παραμένει για περίπου δύο ώρες στο χώρο της ανάνηψης, αποκλειστικά για λόγους ασφάλειάς της.

Για έναν τοκετό,..από ψυχής!

Εννέα μήνες προσμονής και τώρα επιτέλους θα κρατήσετε το νεογέννητο μωρό σας αγκαλιά! Η χαρά και ο ενθουσιασμός εναλλάσσονται με την ανησυχία. Αναρωτιέστε για την έκβαση αυτής της εμπειρίας, την ένταση του πόνου και αγωνιάτε για την υγεία του μωρού σας. Ωστόσο, ο φόβος δεν πρέπει να σας αποδιοργανώνει στην πιο δημιουργική ώρα της ζωή σας. Ο τοκετός είναι μυσταγωγία κι έτσι πρέπει να τον ζήσετε. Να τον προσεγγίσετε, δηλαδή, με γνώση, η οποία θα σας βοηθήσει να αισθάνεστε δυνατή και ασφαλής αλλά και με ψυχική ευφορία γιατί η αγάπη, η υπομονή και η θετική σκέψη θα είναι καθοριστικές στην ενεργή συμμετοχή σας στη μοναδική εμπειρία της γέννησης του παιδιού σας.
Όπως η εγκυμοσύνη, έτσι και ο τοκετός είναι μια φυσιολογική λειτουργία. Το σώμα της γυναίκας είναι φτιαγμένο έτσι, ώστε να γεννά. Επιπλέον, ο τοκετός δεν υπήρξε ποτέ τόσο ασφαλής όσο σήμερα με την συμβολή της σύγχρονης ιατρικής στην αντιμετώπιση τυχών προβλημάτων αλλά και διαχείρισης των ωδινών της γέννας. Εντούτοις, για την ομαλή πορεία του τοκετού είναι καθοριστικής σημασίας και η ψυχική ετοιμότητα της γυναίκας. Πώς, λοιπόν, θα ενεργοποιήσετε τις ψυχικές σας δυνάμεις ώστε να υποδεχτείτε όσο καλύτερα γίνεται το μωράκι σας;
Καταρχάς, να θυμάστε πως η γέννηση του παιδιού σας είναι μια μοναδική εμπειρία που σας ανήκει αποκλειστικά και σε μεγάλο βαθμό μπορείτε να τη βιώσετε όπως επιθυμείτε. Ταυτόχρονα, αξίζει όσο τίποτα στον κόσμο να την αντιμετωπίσετε με χαρά στην ψυχή. Όχι, όμως, και με ελαφρότητα γιατί αποτελεί την πιο σπουδαία στιγμή στη ζωή σας. Έτσι, είναι σημαντικό να «θέσετε και τους δικούς σας όρους, ώστε να εξασφαλίσετε ευνοϊκές συνθήκες και να πετύχετε σε συνεργασία με τους ειδικούς την καλύτερη δυνατή ευόδωση του τοκετού.

• Εμπιστευτείτε, λοιπόν, τη γιατρό και τη μαία σας και ζητήστε να σας ενημερώσουν για τα προειδοποιητικά μηνύματα και τα στάδια του τοκετού, καθώς και για τις εναλλακτικές μεθόδους ανακούφισης του πόνου . Η γνώση αυτή θα μειώσει κατά πολύ τις αγωνίες σας.

• Προετοιμάστε το σώμα σας (περίπατοι, yoga, μαθήματα ανώδυνου τοκετού, τεχνικές αναπνοής και χαλάρωσης, αρωματοθεραπευτικό μασαζ),εμπιστευτείτε τις δυνάμεις σας και τις αντοχές σας, ακολουθείστε τις συμβουλές της γιατρού και της μαίας σας.

• Μπορείτε αν θέλετε να γεννήσετε έχοντας το σύντροφο σας στο πλευρό σας. Η παρουσία του στην αίθουσα τοκετού μπορεί να είναι σημαντική για τη συναισθηματική σας υποστήριξη τις στιγμές αυτές.

• Ζητήστε απ’ το ιατρικό προσωπικό οι συνθήκες στην αίθουσα τοκετού να εξασφαλίζουν ένα κλίμα ηρεμίας, γαλήνης και αυτοσυγκέντρωσης. Ίσως τα φώτα να είναι χαμηλωμένα και να ακούγεται η μουσική που έχετε επιλέξει.

• Εκφράστε τα συναισθήματα σας, αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο να πει και να ζητήσει αυτό που θέλει, επιλέξτε μια βολικότερη στάση για το σώμα σας. Πλαισιώστε τις σωματικές προσπάθειες σας με ευχάριστες νοερές απεικονίσεις. Να φαντάζεστε τη στιγμή που θα αντικρύσετε για πρώτη φορά το μωράκι σας και θα το κρατήσετε στην αγκαλιά σας. Η όμορφη αυτή αίσθηση της πληρότητας και της προσμονής θα πυροδοτεί την αντοχή σας και θα σας καθοδηγεί ώστε να συμπορευτείτε με το μικρό σας στο ταξίδι του.

Συμπερασματικά, να σκέφτεστε πως οι πόνοι της γέννας έχουν νόημα και σκοπό την πιο θαυμαστή αποστολή του κόσμου. Είστε τώρα μητέρα κι έχετε μόλις βιώσει μια μοναδική διαδρομή κερδίζοντας σε αυτοπεποίθηση, πληρότητα, συγκίνηση και ψυχική ευφορία, στοιχεία που θα σας βοηθούν να βιώνετε τις δοκιμασίες ως πρόκληση και να τις αντιμετωπίζετε δυναμικά σε όλη την πορεία της ζωή σας.
Ζήστε, λοιπόν, συνειδητά αυτές τις εξαίσιες στιγμές!
Εμείς, είμαστε συνεχώς δίπλα σας.

Η ψυχολογική διάσταση της Λοχείας

Τώρα πια είστε μαμά! Ένας καινούριος κόσμος ανοίγεται μπροστά σας. Η γέννηση σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής και το ξεκίνημα μιας νέας τόσο για το μωρό σας όσο και για σας. Πρόκειται για μια μεταβατική κατάσταση που επιφέρει και αρκετές ψυχοσυναισθηματικές αλλαγές πέραν των σωματικών.
Συγκεκριμένα, η μητέρα για ένα χρονικό διάστημα μετά τον τοκετό βιώνει ποικίλα και συχνά αντικρουόμενα συναισθήματα. Είναι πιθανό τα αρχικά συναισθήματα της ανακούφισης και της ευφορίας να εμπλέκονται με αισθήματα ανησυχίας και άγχους. Η αίσθηση της ευθύνης είναι, ειδικά όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί, πολύ μεγάλη και η μητέρα συχνά νιώθει ανεπαρκής στον καινούριο της ρόλο.
Ένα άλλο κυρίαρχο συναίσθημα είναι η απώλεια. Ο τοκετός σημασιοδοτεί τον βιολογικό και ψυχολογικό αποχωρισμό του εμβρύου από τη μητέρα. Το μωρό τώρα βρίσκεται έξω από το σώμα της και πρέπει να αρχίσει να το αντιμετωπίζει ως ένα ξεχωριστό όν από την ίδια και συγχρόνως διαφορετικό (σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό) από αυτό που φαντάστηκε και ονειρεύτηκε κατά την διάρκεια της κύησης. Ταυτόχρονα, η ίδια παύει να αποτελεί το κέντρο του ενδιαφέροντος καθώς όλοι συνήθως στρέφουν την προσοχή τους τώρα στο νεογέννητο μωράκι και περιμένουν από εκείνη να ανταποκριθεί επαρκώς στη φροντίδα του.
Επιπλέον, υπάρχει ο μύθος πως η μητέρα υποχρεούται να είναι πανευτυχής για τη γέννηση του παιδιού της και να επιδεικνύει ακλόνητο μητρικό ένστικτο που αλάνθαστα θα την οδηγεί στις σωστές κινήσεις και αποφάσεις όσον αφορά το νεογέννητο μωρό της. Όμως, πολλές μητέρες λένε πως το δέσιμο με το παιδί τους δεν είναι τόσο άμεσο και συχνά λυγίζουν από την κούραση και εύχονται κάποιος να τις αποδέσμευε από το μητρικό ρόλο έστω και για λίγες ώρες. Είναι φυσιολογικό, συχνά μια μητέρα να εκνευριστεί με ένα ανήσυχο μωρό και ενδέχεται να έχει και αρνητικές σκέψεις και γενικά να είναι ευερέθιστη αυτήν την περίοδο.
Έτσι, η νέα μητέρα, επιφορτισμένη με τα νέα της καθήκοντα, είναι πιθανό να εκδηλώσει συμπτώματα εκνευρισμού, ξαφνικό ξέσπασμα κλάματος, έλλειψη αυτοπεποίθησης, θλίψη, αισθήματα απομάκρυνσης και ενοχής ως προς το βρέφος, δυσφορία, σωματική εξάντληση, άγχος, πονοκέφαλους κ.α . Αυτά τα συμπτώματα βέβαια είναι φυσιολογικά, παρουσιάζονται μεμονωμένα ή σε συνδυασμό σε έναν αρκετά μεγάλο αριθμό γυναικών τις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό και οφείλονται κυρίως στις ορμονικές μεταβολές αλλά και στην επιπρόσθετη ευθύνη λόγω των νέων καθηκόντων, όπως προείπαμε, καθώς και στην αϋπνία και την κούραση.
Στη φάση αυτή, η ψυχολογική στήριξη και κατανόηση της μητέρας από τους οικείους και το ιατρικό προσωπικό, με τη σύσταση ξεκούρασης είναι αρκετή. Ωστόσο, θα πρέπει να εκτιμηθούν ανησυχητικά σημεία κακής εξέλιξης των συμπτωμάτων (παρατεταμένη διάρκεια, μεγάλη ένταση, πάρα πολύ έντονο άγχος, διαφορετική αντίληψη της πραγματικότητας) και το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, ώστε να προλάβουμε την πιθανότητα κατάθλιψης στη λοχεία.
Εμείς, σας προτρέπουμε να βιώσετε δίχως ενοχές και «πρέπει» αυτήν τη μεταβατική περίοδο. Μην έχετε υπερβολικές προσδοκίες και απαιτήσεις από τον εαυτό σας. Μιλήστε για τα συναισθήματα σας όποια κι αν είναι αυτά. Ζητήστε τη βοήθεια των δικών σας ανθρώπων (και των ειδικών αν χρειαστεί) γιατί τη δικαιούστε. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας να συμφιλιωθεί με τον καινούριο ισόβιο και μοναδικό ρόλο της μητέρας. Φροντίστε το σώμα σας και τη διατροφή σας. Κυρίως, εμπιστευτείτε τον εαυτό σας! Εσείς ξέρετε καλύτερα τι χρειάζεστε κι εμείς μπορούμε να σας βεβαιώσουμε πως θα τα καταφέρετε!