Κονδυλώματα
Συγγραφέας Δημήτριος Σωτηριάδης Γράφτηκε στις ,
Τα οξυτενή κονδυλώματα είναι μία σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), ο οποίος προκαλεί διαφορετικές βλάβες ανάλογα με τον τύπο του ιού (τύποι του ιού HPV 6,11, 16,18,31,33 και 35). Προσβάλλει κυρίως δερματικούς ιστούς και τα γεννητικά όργανα. Εκτιμάται ότι τουλάχιστον 50% των σεξουαλικά ενεργών ανδρών και γυναικών θα προσβληθούν από τον HPV κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Η λοίμωξη από HPV των γεννητικών οργάνων είναι πολύ συχνή: 5,5 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις εμφανίζονται κάθε χρόνο και περίπου 20 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες εκτιμάται ότι έχουν ενεργή HPV σε κάθε δεδομένη χρονική στιγμή. Ο HPV είναι ο ίδιος ιός που προκαλεί τις μυρμηγκιές ( τα στελέχη 2 και 4). Παρουσιάζονται και στα δύο φύλα. Από τους 100 τύπους του HPV, 30-40 είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενοι και προκαλούν λοίμωξη των γεννητικών οργάνων.Συγκεκριμένοι τύποι του ιού (από τους 100 που έχουν περιγραφεί ), έχουν συσχετιστεί με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης νεοπλασίας. Κάποιοι από αυτούς τους τύπους, όπως οι 16 και 18, έχουν συσχετιστεί με τον καρκίνο των γεννητικών οργάνων στις γυναίκες. Οι τύποι 6 και 11 προκαλούν κονδυλώματα (καλοήθεις βλάβες) στην πρωκτογεννητική περιοχή, τα οποία στους άνδρες εμφανίζονται σε υγρές επιφάνειες, όπως είναι η περιοχή από την ακροποσθία ή η περιοχή της βαλανοποσθικής αύλακας , εντός του έξω στομίου της ουρήθρας ή και μέσα στην ουρήθρα ,στο σώμα του πέους ή στο όσχεο. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν στην περιπρωκτική περιοχή και το ορθό (πιο συχνά σε ομοφυλόφιλους άνδρες), ή και στόμα αποτέλεσμα στοματογεννητικής επαφής (σπάνια).
Σύμφωνα με τελευταία επιδημιολογικά δεδομένα , ο ιός HPV και συγκεκριμένα οι τύποι HPV 16 και HPV18 συσχετίζονται με το 80-90% των καρκίνων του στοματοφάρυγγα καθώς και με το 68% της στοματικής κοιλότητας.
Προεξέχοντες αδένες γύρω από από το κεφαλάκι (βάλανος) μιμούνται τα κονδυλώματα αλλά δεν είναι. Πρόκειται για μια φυσιολογική κατάσταση (φωτό δεξιά στο κείμενο).
Η περίοδος επώασης, όπως λέγεται, δηλαδή το διάστημα από τη μόλυνση έως την εμφάνιση των συμπτωμάτων ποικίλει από εβδομάδες (το νωρίτερο ένα μήνα) έως και μήνες (3 μήνες) καμιά φορά μέχρι και δύο χρόνια μετά. Δεν είναι ξεκάθαρο πόσο καιρό μετά από την μόλυνση θα εμφανιστούν τα κονδυλώματα. Είναι επίσης πιθανόν κάποιος να μολυνθεί από τον ιό, αλλά να μην εμφανίσει ποτέ κονδυλώματα. Αυτό εξαρτάται από την κατάσταση του ανοσοποιητικού του συστήματος. Τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν σε περιόδους που το ανοσοποιητικό εξασθενεί και δεν μπορεί να καταστείλει τον ιό.
Ο ιός μπορεί να υπάρχει στον οργανισμό για χρόνια πριν εκδηλωθεί με συμπτώματα και διαγνωστεί. Επομένως μερικές φορές δεν είναι εύκολο να βρεθεί από που και πότε τον κολλήσατε.
Πρόσφατες μελέτες αναφέρουν ότι σε ποσοστό 70% των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από τον ιό HPV ,ο ίδιος ο οργανισμός θα απομακρύνει ή θα θέσει σε έλεγχο τον ιό μέσα σε 3-4 χρόνια από τη διάγνωση. Βέβαια δεν αποκλείεται να ξαναμολυνθεί κάποιος με τον ίδιο ή διαφορετικό τύπο του ιού.
Παράγοντες κινδύνου:
1. Πολλαπλοί ερωτικοί σύντροφοι
2. Άγνοια για το εάν ο ερωτικός σύντροφος πάσχει από κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα
3. Η κατανάλωση οινοπνεύματος και το κάπνισμα
4. Άλλες ιογενείς λοιμώξεις (όπως λοίμωξη από τον ιό HIV ή τον ιό του έρπητα)
5. Ψυχολογική πίεση, stress
Πως αντιμετωπίζονται;
Η θεραπεία είναι συντηρητική με ειδικά φάρμακα (ποδοφυλλοτοξίνη) και η χειρουργική με ηλεκτροκαυτηρίαση ή laser. Μπορεί να γίνει «πάγωμα» με υγρό άζωτο (κρυοπηξία) . Εάν τα κονδυλώματα βρίσκονται στην ακροποσθία και είναι πολλά, θα πρέπει να γίνεται περιτομή.
Καμία θεραπευτική μέθοδος δεν είναι καλύτερη από την άλλη.
Τα κονδυλώματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται θεραπευτικά μέχρι της εξαφανίσεως τους, δεδομένου ότι αφενός κίνδυνος μετάδοσης της νόσου στον ερωτικό σύντροφο κατά τη σεξουαλική επαφή, αφετέρου δε ο κίνδυνος της κακοήθους εξαλλαγής (σπάνια στον άνδρα).
Ένα μεγάλο πρόβλημα της θεραπείας των κονδυλωμάτων είναι η τάση τους για υποτροπές. Μπορούν να υποτροπιάσουν μήνες μετά από τη θεραπεία, οπότε παραμένει η δυνατότητα μετάδοσης τους.
Επίσης δεν είναι ξεκάθαρο πόσο καιρό μετά από τη θεραπεία θα πάψει να μεταδίδεται ο ιός από τη θεραπευμένη περιοχή. Στην πράξη, αν μερικούς μήνες μετά από τη θεραπεία δεν εμφανιστούν νέα κονδυλώματα συνήθως η περιοχή θεωρείται θεραπευμένη. Κανείς δεν ξέρει πόσοι μήνες ακριβώς χρειάζεται να περάσουν.
Προτείνεται η χρήση προφυλακτικού έως και 6 μήνες μετά τη θεραπεία των κονδυλωμάτων, ως μέτρο πρόληψης σε περίπτωση υποτροπής.
Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα ανίχνευσης του ιού , σε ασυμπτωματικούς άνδρες που η σύντροφος τους έχει μολυνθεί από τον ιό. Η εξέταση λέγεται HPV-DNA, αξιολογείται όμως μόνο το θετικό αποτέλεσμα, δηλαδή ένα αρνητικό αποτέλεσμα δεν αποκλείει την μόλυνση από τον ιό. Η εξέταση γίνεται με υλικό που λαμβάνεται από την ουρήθρα με ειδικό βουρτσάκι. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα λήψης τεμαχιδίου από ένα σχετικά ευμεγέθες κονδύλωμα , για ταυτοποίηση του στελέχους (τύπου) του ιού, καθότι όπως αναφέραμε μόνο ορισμένοι τύποι έχουν συσχετιστεί με υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης κακοήθειας.
Υψηλού κινδύνου: 16,18,31,33,35,39,45,51,52,56,58,59,68,82
Πιθανώς υψηλού κινδύνου: 6,11,26,40,42,53,54,55,61,62,64,66,67,69
Χαμηλού κινδύνου: 71,72,81,83,84,IS39,CP108
Μεταβλητής ταξινόμησης: 70,73
Οι παραπάνω εξετάσεις μπορούν να γίνουν στο ιδιωτικό μου ιατρείο σε συνεργασία με γνωστό εργαστήριο μοριακής βιολογίας της πόλης μας.
Στο ιατρείο του χειρουργού ουρολόγου κ. Σωτηριάδη υπάρχει η δυνατότητα αντιμετώπισης των κονδυλωμάτων με σύγχρονο και αποτελεσματικό τρόπο χωρίς πόνο, σε μία επίσκεψη. Επίσης αντιμετωπίζονται κονδυλώματα μέσα στην ουρήθρα και στον πρωκτό με τη χρήση Argon ανώδυνα σε μία συνεδρία.
Τι γίνεται με τον εμβολιασμό έναντι του ιού HPV;
Ο εμβολιασμός έναντι του ιού HPV εφαρμόζεται σήμερα σε 116 χώρες σε όλο τον κόσμο. Χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία και το Βέλγιο έχουν καθιερώσει το συστηματικό και οργανωμένο εμβολιασμό με αποτέλεσμα να έχει εμβολιασθεί μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.
Στην Αυστραλία, σε έναν μόλις χρόνο από τη μαζική εφαρμογή του εμβολιασμού , παρουσιάσθηκε σημαντική μείωση, σε ποσοστό περίπου 50% των γεννητικών κονδυλωμάτων.
Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι σύντομα μπορούμε να περιμένουμε μείωση στην εμφάνιση και προκαρκινωματωδών βλαβών του τραχήλου και αργότερα μπορούμε να περιμένουμε μείωση και του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
Οι κλινικές μελέτες των HPV εμβολίων παρουσιάζουν μία εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα που προσεγγίζει το 100% για όλα τα νοσήματα του γεννητικού συστήματος που στοχεύονται με τον εμβολιασμό. Ωστόσο σήμερα δεν υπάρχουν μόνο στοιχεία από τις κλινικές μελέτες αλλά υπάρχουν πολύ σημαντικά στοιχεία και από την εφαρμογή του εμβολιασμού στην κλινική πράξη ,όπου φαίνεται η επίδραση που ασκείται στα νοσήματα που προλαμβάνονται με τον εμβολιασμό.
