Φοβίες και κρίσεις πανικού
Συγγραφέας Χριστίνα Βλαχοπούλου Γράφτηκε στις ,
Το άγχος θεωρείται ένας φυσιολογικός μηχανισμός αν σκεφτούμε ότι μας προετοιμάζει να αντιμετωπίσουμε έναν κίνδυνο η μια απειλητική κατάσταση.
Χωρίς λίγο άγχος δεν θα είχαμε την διέγερση και την κινητοποίηση που απαιτείται για να επιτύχουμε τους στόχους μας και να έχουμε καλή απόδοση.
Το πρόβλημα δημιουργείται όταν το άγχος γίνεται υπερβολικό και ανεξέλεγκτο χωρίς να αντιμετωπίζουμε συγκεκριμένες απειλές .Σε αυτή την περίπτωση, όταν πλέον δεν είμαστε σε θέση να το διαχειριστούμε , το άγχος σωματοποιείται και εκδηλώνεται με κρίσεις πανικού.
Οι κρίσεις πανικού αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως με την κατάλληλη θεραπευτική μέθοδο , εγκλωβίζουν το άτομο σε μια δυσλειτουργική καθημερινότητα που συνοδεύεται από αρνητικά συναισθήματα και σημαντικούς περιορισμούς.
Τα επεισόδια πανικού εμφανίζονται σε αναμενόμενες στιγμές ψυχολογικής πίεσης η και σε ανύποπτο χρόνο, με μια σειρά ψυχικών και σωματικών συμπτωμάτων .Κατά την διάρκεια ενός επεισοδίου έντονου άγχους/ τρόμου , το άτομο νιώθει ότι πρόκειται να του συμβεί κάτι πολύ κακό, ότι κινδυνεύει η ζωή του η ότι «χάνει το μυαλό του» ενώ ταυτόχρονα βιώνει ταχυκαρδία, εφίδρωση , δύσπνοια , μούδιασμα, ζαλάδα ,σφίξιμο στο στήθος η και τάση λιποθυμίας.
Είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι παρόλο που οι φοβίες και οι κρίσεις πανικού περιλαμβάνουν τα πλέον δυσάρεστα συναισθήματα που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος, θεωρούνται θεραπεύσιμες και σχεδόν ποτέ δεν συμβαίνει αυτό που το άτομο φοβάται .
Παρόλα αυτά ‘ο φόβος του φόβου’ , που σχεδόν πάντα είναι αβάσιμος, μπορεί να δημιουργήσει μόνιμα και υπαρκτά προβλήματα αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως.
Η θεραπευτική τους αντιμετώπιση περιλαμβάνει φαρμακοθεραπεία , ψυχοθεραπεία η και συνδυασμό των δυο. Τα φάρμακα από μόνα τους δεν μπορούν να θεραπευόσουν την πάθηση καθώς δρουν μόνο στα συμπτώματα άγχους αλλά δεν επιφέρουν καμία αλλαγή στον τρόπο σκέψης και διαχείρισης του προβλήματος.
Τόσο το υπερβολικό άγχος όσο και οι κρίσεις πανικού οφείλονται σε συγκεκριμένες φοβίες που με την σειρά τους οφείλονται στις αντιδράσεις και στον συγκεκριμένο τρόπο που το άτομο ερμηνεύει τις καταστάσεις . Όταν το άτομο αλλάξει τις δυσλειτουργικές και παραλογές πεποιθήσεις του και εκπαιδευτεί σε εναλλακτικό τρόπο σκέψης, οι φοβίες και οι κρίσεις πανικού θα υποχωρήσουν.
Η ουσιαστική δυνατότητα για θεραπεία εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την ειλικρινή δέσμευση του ατόμου να κατανοήσει και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του αλλά και την καλή θεραπευτική σχέση ανάμεσα σε θεραπευτή και θεραπευμένο.
Από την προσωπική κλινική εμπειρία μου με άτομα που κατάφεραν να διαχειριστούν το άγχος και να νικήσουν τις φοβίες τους, το θεραπευτικό σχέδιο εκτός από ψυχοθεραπευτικό διάλογο και εβδομαδιαίες ασκήσεις περιελάμβαναν την διερεύνηση και επεξεργασία ποικίλων θεμάτων που φαινομενικά δεν σχετίζονται με τις φοβίες και κρίσεις πανικού.
Είναι σημαντικό να κατανοηθεί ότι οι αγχώδεις διαταραχές επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες εσωτερικούς και εξωτερικούς και ρίχνουν φως σε πολλές σκοτεινές περιοχές της ψυχής και της ζωής του ατόμου . Ο τρόπος ζωής , ο τρόπος σκέψης , το περιβάλλον, θέματα αυτοεκτίμησης, απώλειας και τραυματικές εμπειρίες από το παρελθόν – επηρεάζουν τον τρόπο που ερμηνεύουμε και αξιολογούμε τις δυνατότητες μας αλλά και την ζωή.
Επομένως η προσέγγιση του φόβου και του πανικού , προκειμένου να είναι αποτελεσματική, πρέπει να είναι ολιστική , ευέλικτη και προσαρμοσμένη στις ατομικές ανάγκες και περιστάσεις του κάθε ατόμου.
