Ο ρόλος του νοσηλευτή στην υπερηχογραφική εξέταση της καρδίας.
Συγγραφέας Ιωάννης Φυτόκλης Γράφτηκε στις ,
Η υπερηχογραφική εξέταση της καρδίας υπό συνθήκες φόρτισης είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές μη επεμβατικές μέθοδους για τον εντοπισμό και την αξιολόγηση της ισχαιμίας του μυοκαρδίου. Η εξέταση στοχεύει στην αύξηση του καρδιακού έργου, η οποία επιτυγχάνεται με την ενδοφλέβια χορήγηση δοβουταμίνης..
Η ακρίβεια της μεθόδου για την ανίχνευση σημαντικών στενώσεων των στεφανιαίων αγγείων ανέρχεται στο 80% με 90%, όπου υπερτερεί του απλού τεστ κοπώσεως με τάπητα, και είναι συγκρίσιμη με το σπινθηρογράφημα του μυοκαρδίου.
Έχει μεγαλύτερη διαγνωστική ευαισθησία και ειδικότητα από την απλή δοκιμασία κοπώσεως, ιδιαίτερα δε, σε γυναίκες (υψηλό ποσοστό ψευδών θετικών δοκιμασιών.
Ενδείκνυται σε ασθενείς που δεν μπορούν να ασκηθούν λόγω μυοσκελετικών ή νευρολογικών προβλημάτων, περιφερική αγγειοπάθεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο αναδεικνύει το βιώσιμο μυοκάρδιο και τη λειτουργική του ανάνηψη μετά από επαναιμάτωση. Κατέχει επίσης σημαντικό ρόλο στο προεγχειρητικό έλεγχο ασθενών με γνωστή ή υποψία ΣΝ.
Το stress echo αντενδείκνυται στην οξεία φάση του εμφράγματος, στην ύπαρξη σοβαρών αρρυθμιών, στην οξεία περικαρδίτιδα, μυοκαρδίτιδα και ενδοκαρδίτιδα. Η συχνότητα των επιπλοκών εξαρτάται από την βαρύτητα της υποκείμενης νόσου. Οι κυριότερες αναφερόμενες επιπλοκές είναι οι έκτακτες κοιλιακές συστολές, η κοιλιακή ταχυκαρδία ή μαρμαρυγή, και το έμφραγμα μυοκαρδίου.
Ο ρόλος του νοσηλευτή είναι σημαντικός στην προετοιμασία της εξέτασης. Λαμβάνει το ιστορικού του ασθενούς με στόχο τον καθορισμό των ενδείξεων , τις τυχούσες αντενδείξεις λαμβάνει και αξιολογεί τα ζωτικά σημεία και το ηλεκτροκαρδιογράφημα. Πραγματοποιεί την αρχική διαθωρακική μελέτη με σκοπό την εκτίμηση του ακουστικού παραθύρου και ενημερώνει τον ασθενή για τη διακοπή των β- αναστολέων τουλάχιστον για 2-3 ημέρες πριν την εξέταση. Ελέγχει επίσης τον απινιδωτή και τα φάρμακα ανάνηψης.
Κατά την διάρκεια της δοκιμασίας χορηγεί δοβουταμίνη σε προοδευτικά αυξανόμενες δόσεις από 5-40μg/kg/min ανά τρίλεπτα στάδια μέχρι την επίτευξη τουλάχιστον του 85% της μέγιστης προβλεπόμενης καρδιακής συχνότητας. Η μέγιστη συχνότητα υπολογίζεται ως εξής : 220 σφίξεις αφαιρώντας την ηλικία του ασθενή.
Η δοκιμασία διακόπτεται άμεσα όταν εμφανιστεί ύποπτη συμπτωματολογία, τμηματική διαταραχή κινητικότητα πτώση ή υπέρμετρη αύξηση της αρτηριακής πίεσης και διαταραχές καρδιακού ρυθμού.
