Η ιπποθεραπεία για τους ασθενείς με σκλήρυνση κατα πλάκας.
Συγγραφέας Απόστολος Μαυρομάτης Γράφτηκε στις ,
Η Σκλήρυνση κατα Πλάκας (MS) είναι μια ασθένεια με την οποία είναι διεγνωσμένοι πάνω από 350,000 άτομα στην Αμερική. Ακόμη και τώρα υπάρχουν πολλά ανεξερεύνητα γι αυτή την μυστηριώδη νευλογική ασθένεια. Επιγραμματικά, αυτό που γνωρίζουμε για την ΜS είναι ότι προσβάλλει παραπάνω από μια περιοχή και καταστρέφει την μυελίνη στον εγκέφαλο και την σπονδυλική στήλη. Η μυελίνη είναι ο ιστός που προστατεύει τους νευρώνες. Όταν συμβαίνει αυτό, η νευρική «επικοινωνία» διαταρράσεται.
Έτσι, ένα άτομο με MS βιώνει διάφορες νευρολογικές διαταραχές σύμφωνα με την τοποθεσία και την έκταση της βλάβης. Η αιτιολογία της ακόμη δεν είναι γνωστή, πιστεύεται ότι κάποιος ιός μπορεί να πυροδοτήσει την ασθένεια, αλλά οι ερευνητές εξακολουθούν να αμφισβητούν αυτή την άποψη. Τα γονίδια και μια ανωμαλία στο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί επίσης να βοηθήσει στην εξέλιξη της ασθένειας. Η ασθένεια προσβάλλει τα άτομα μεταξύ των 30 και 40 ετών, κυρίως γυναίκες. Δεν θεωρείται άμεσα θανατηφόρα, μεταδοτική ή κληρονομική ασθένεια, αν και μια τάση στη σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να είναι κληρονομική.
Η σκλήρυνση κατα πλάκας, συχνά χαρακτηρίζεται από ένα μοτίβο εξάρσεων και υφέσεων. Μερικοί άνθρωποι αποδοκιμάζονται από πολύ ήπια συμπτώματα, συχνότερες είναι όμως οι σοβαρές κρίσεις και μεταπτώσεις, που ακολουθούνται από περίοδο ανάκαμψης. Φτάνουν και στο σημείο που η αναπηρική καρέκλα είναι απαραίτητη.
Η ιπποθεραπεία για τους ασθενείς με σκλήρυνση κατα πλάκας μπορεί να ενδείκνυται και να αντενδείκνυται. Αυτή η αντίφαση δημιουργήται λόγω των διάφορων συμπτωμάτων των ασθενών με MS. Η ιππασία μπορεί να καλυτερέψει τα συμπτώματα, να τα χειρότερέψει ή να τα εξαφανίσει εντελώς. Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, οι άνθρωποι με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι συχνά καλοί υποψήφιοι για ιππασία και αυτή η δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει να διατηρήσει τη λειτουργικότητα του και κάτω από το άλογο. Τα συμπτώματα της ποικίλουν, βάσει την τοποθεσίας καταστροφής την μυελίνης, που συνήθως είναι σποραδική. Η διάγνωση παίρνει χρόνο, καθώς το νευρικό σύστημα δημιουργεί ξανά μυελίνη για τα σημεία στα οποία καταστράφηκε, κι έτσι τα συμπτώματα σ’ένα διάστημα ωρών ή ημερών εξαφανίζονται. Υπάρχουν παρ’αυτά και μόνιμα συμπτώματα μετά από κάποιο διάστημα εμφάνισης πρώτων ενδείξεων της ασθένειας.
Χαρακτηριστικά συμπτώματα στους ασθενείς είναι οι παρακάτω:
– – Διαταραχή οράσεως : διπλωπία, θολότητα και άλλα
– – Μυϊκά προβλήματα: αδυναμία, παράλυση, σπαστικότητα, τρέμουλο, έλλειψη συντονισμού.
– – Διαταραχές των ουροφόρων οδών: ακράτεια, συχνότητα καθώς και συχνές λοιμώξεις.
– – Συναισθηματική αστάθεια: εναλλαγές της διάθεσης, ευερεθιστότητα, ευφορία, κατάθλιψη.
– – Δυσαρθρία του λόγου.
– – Δυσκολία κατάποσης.
Ένα πρωταρχικό χαρακτηριστικό της σκλήρυνσης κατά πλάκας, όπως προαναφέρθηκε, είναι η εμφάνιση της «εξάρσεων» και «υφέσεων», όπου η νόσος είναι αρκετά ήσυχη και τα συμπτώματα υποχωρούν.
Η ιπποθεραπεία είναι συνήθως μια πολύ κατάλληλη θεραπεία για ένα άτομο με σκλήρυνση κατά πλάκας που είναι, είτε σε θέση να σταθεί στα πόδια του, είτε είναι σε θέση να κρατήσει την ισορροπία του κατα τη διάρκεια της συνεδρίας. Μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση του κορμού, της πυελικής ζώνης, του ισχίου και της ευελιξίας που τίθεται σε κίνδυνο από την αδράνεια και την σπαστικότητα. Βελτιώνει την ισορροπία και την συντονισμένη κίνηση και βοηθά με την κατάλληλη προσέγγιση και στην βελτίωση της ποιότητας της ομιλίας.
Αντενδείκνυται κατα τη διάρκεια μιας περιόδου έξαρσης της νόσου. Μετά από αυτή όμως είναι ένα σημαντικό κομμάτι της αποκατάστασης της.
Μετά από μια θεραπευτική συνεδρία, ο αναβάτης θα πρέπει να κάθεται στο κέντρο για 10-20 λεπτά για να ξεκουράζεται. Αν ο καιρός είναι κρύος, τότε δίνουμε μια κουβέρτα έτσι ώστε να διατηρήσει την θερμότητα και τον συντονισμό των κινήσεων που έχουν ρυθμιστεί κατα την θεραπεία.
