Επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τη Ζωή Αγγελοπούλου, νοσηλεύτρια, MSc, PhD (C), στο Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, διαπίστωσε ότι η προσθήκη της ψυχολογικής υποστήριξης στο σύνηθες θεραπευτικό σχήμα μειώνει, μετά από μια διετία, τα καρδιαγγειακά περιστατικά και τους σχετικούς θανάτους σε ποσοστό έως 55%. Ωστόσο, το όφελος της ψυχολογικής παρέμβασης δεν γίνεται άμεσα ορατή κατά τα πρώτα δύο χρόνια.Οι ερευνητές έκαναν συγκριτική αξιολόγηση (μετανάλυση) εννέα δημοσιευμένων κλινικών μελετών πάνω στο θέμα και επιβεβαίωσαν τις δικές τους παρατηρήσεις για τη σημασία που μπορεί να έχει η ψυχολογική υποστήριξη ενός καρδιοπαθούς στην πορεία της ασθένειάς του. Οι παρεμβάσεις αυτές μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν καθοδήγηση του ασθενούς να κάνει ασκήσεις χαλάρωσης, συζήτηση με τις οικογένειές τους για τα θέματα που τον απασχολούν κ.α.«Οι παρατηρήσεις μας στο νοσοκομείο δείχνουν ότι οι ασθενείς είναι λιγότερο πιθανό να υποστούν άλλο έμφραγμα, να πεθάνουν ή να κάνουν νέα εισαγωγή στο νοσοκομείο, όταν τους μιλάμε για την θεραπεία τους, τους παίζουμε μουσική ή τους βοηθάμε να κάνουν την προσευχή τους», εξήγησε η κ.Αγγελοπούλου και επεσήμανε πως «η στεφανιαία νόσος, εκτός από τη σωματική, έχει και  ψυχολογική διάσταση».

Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι ψυχολογικοί παράγοντες, όπως η κατάθλιψη, η κοινωνική απομόνωση, το χρόνιο στρες, αλλά και τα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα, μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης του πρώτου εμφράγματος. Η νέα μελέτη δείχνει ότι οι ψυχολογικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο και στην πορεία εξέλιξης ενός καρδιοπαθούς, ο οποίος ήδη έχει υποστεί ένα καρδιαγγειακό επεισόδιο.

Γι’ αυτό, κατά τους ερευνητές, οι ψυχολογικές παρεμβάσεις θα πρέπει να ενσωματωθούν οργανικά στην αποκατάσταση των καρδιοπαθών με στεφανιαία νόσο.«Οι καρδιολογικές μονάδες είναι πολυάσχολα μέρη, στην Ελλάδα μερικές φορές αντιστοιχούν ένας έως δύο νοσηλευτές για δέκα έως 20 ασθενείς, γι’ αυτό βρισκόμαστε υπό συνεχή πίεση χρόνου. Όμως το εύρημά μας πως η προσθήκη της ψυχολογικής υποστήριξης στις σωματικές θεραπείες μειώνει τους θανάτους και τα καρδιαγγειακά περιστατικά έως 55%, θα έπρεπε να λειτουργήσει ως καμπανάκι πως αυτές οι παρεμβάσεις πράγματι έχουν αποτέλεσμα», τονίζει η κ.Αγγελοπούλου, και υπογραμμίζει ότι οι καρδιοπαθείς μπορούν να βοηθηθούν από μια γενικότερη «νέα κουλτούρα ενημέρωσης, η οποία τους ενθαρρύνει να κάνουν περισσότερες ερωτήσεις και να εμπλέκονται πιο πολύ στις αποφάσεις που αφορούν τη θεραπεία τους».