Το κολοβακτηρίδιο είναι το πιο σύνηθες μικρόβιο που οδηγεί σε ουρολοίμωξη. Πρόκειται για έναν μικροοργανισμό που καταπολεμάται πολύ εύκολα. Ωστόσο, επειδή πολλές γυναίκες αποφασίζουν να σταματήσουν τη θεραπεία μόλις υποχωρήσουν τα συμπτώματα χωρίς να έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο, ή επειδή μπορεί να κάνουν κατάχρηση ισχυρών αντιβιοτικών, τα μικρόβια γίνονται ανθεκτικά στα αντιβιοτικά με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η οριστική θεραπεία του προβλήματος.

Αν η ουρολοίμωξη δεν αντιμετωπιστεί, ενδέχεται το μικρόβιο να προσβάλλει τους νεφρούς. Σε αυτή την περίπτωση η λοίμωξη εκδηλώνεται με υψηλό πυρετό, ρίγος και πόνος που μοιάζει με οσφυαλγία. Τότε ο ασθενής πρέπει να λάβει ισχυρή αντιβίωση, ενώ ενδέχεται να απαιτηθεί εισαγωγή σε νοσοκομείο.

Πρόληψη, η καλύτερη θεραπεία

Οι γυναίκες πρέπει να τηρούν αυστηρούς κανόνες υγιεινής μετά από κάθε επίσκεψη στην τουαλέτα αλλά και κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Όταν σκουπίζεστε κάνετε κινήσεις από εμπρός προς τα πίσω και όχι το ανάποδο διότι έτσι θα προλάβετε τη μεταφορά μικροβίων από τον πρωκτό προς την ουρήθρα.

Μετά τη σεξουαλική πράξη είναι καλό να ουρείτε ώστε να απομακρύνονται τυχόν μικροοργανισμοί από την ουροδόχο κύστη. Δεν πρέπει να αναβάλλετε την επίσκεψη στην τουαλέτα.

Η κατακράτηση ούρων είναι από τους πιο συχνούς λόγους εκδήλωσης ουρολοίμωξης.

Πίνετε καθημερινά πολύ νερό (τουλάχιστον 8 ποτήρια) ώστε να αδειάζει η κύστη σας σε τακτά χρονικά διαστήματα. Με αυτό τον τρόπο θα αποφύγετε τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων στην ουροδόχο κύστη.
Η ατροφία και η ξηρότητα του κόλπου που παρουσιάζονται κατά την εμμηνόπαυση είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες για ουρολοίμωξη. Η αντιμετώπιση από τον ειδικό είναι απαραίτητη για να αποφύγετε τις υποτροπές.

Οι περισσότερες περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων ουρολοιμώξεων μπορουν να αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη προληπτική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει ειδικά προβιοτικά και εκχυλίσματα βοτάνων