Πρόσφατες Εξελίξεις στα Αναπνευστικά Προβλήματα των Νεογνών
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Στις 9 Οκτωβρίου 2013 πραγματοποιήθηκε η επιστημονική ημερίδα με θέμα
« Αναπνευστική Φροντίδα των εξαιρετικά χαμηλού βάρους γέννησης νεογνών » στο Ίδρυμα Ευγενίδειο.Η ημερίδα διοργανώθηκε από την Ελληνική Νεογνολογική Εταιρεία και τη Νεογνολογική κλινική του Μαιευτηρίου « Έλενα Βενιζέλου» με την ευγενική χορηγία, της CHIESI HELLAS.
O κύριος Φαρμακίδης αναφέρθηκε στην πρόωρη ρήξη των εμβρυικών υμένων στα αίτια της οποίας περιλαμβάνονται το χαμηλό κοινωνικό επίπεδο, η κακή διατροφή και το κάπνισμα. Η διάγνωση είναι δύσκολη και κυρίως κλινική.Εάν το έμβρυο είναι κάτω των 34 εβδομάδων πρέπει να προηγηθεί η χορήγηση βηταμεθαζόνης για την επιτάχυνση της πνευμονικής ωριμότητας και να γίνει ο τοκετός μετά από 24 ώρες.
Ο καθηγητής Ramanathan αναφέρθηκε αρχικά στην καθυστέρηση της απολίνωσης ή milking του ομφαλίου λώρου, τα οποία ελαττώνουν τη συχνότητα της ενδοκοιλιακής αιμορραγίας περισσότερο από ό,τι την ελαττώνει η προγεννητική χορήγηση κορτικοστεροειδών.Στην ανάνηψη των μικρών προώρων βοηθάει στη δημιουργία ικανοποιητικής FRC το CPAP και η παρατεταμένη εισπνοή. Η χρήση της μάσκας με Ambu δεν είναι ποαποτελεσματική και πρέπει να αποφεύγεται. Μετά την ανάνηψη θα πρέπει να δοκιμαστεί ορινικός μηχανικός αερισμός και να χορηγηθεί σύντομα επιφανειοδραστικός παράγοντας.
Στο στρογγυλό τραπέζι για τη νεά βρογχοπνευμονική δυσπλασία ( ΒΠΔ) αναφέρθηκε η αναστολή της κυψελιδοποίησης από τη φλεγμονώδη αντίδραση του πνεύμονα ,κυρίως από το συνδυασμό χοριοαμνιονίτιδας και μηχανικού αερισμού. Ο μηχανικός αερισμός με ελεχόμενο όγκο φαίνεται ότι τραυματίζει λίγοτερο τον πνεύμονα από ό,τι εκείνος με ελεγχόμενη πίεση.Ο ρόλος της άμεσης έναρξης της εντερικής σίτισης ( με πύαρ) και της παρεντερικής διατροφής διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πρώιμη αποδέσμευση των μικρών προώρων από τον αναπνευστήρα. Η σωστή νοσηλευτική φροντίδα στα νεογνά τόσο στο CPAP όσο και στον αναπνευστήρα ελαττώνει σημαντικά τις παρενέργειες και βοηθάει στην αποδέσμευση τους από τα αναπνευστικά βοηθήματα. Στην πρόληψη της νεας ΒΠΔ συμβάλλει η χορήγηση καφείνης, βιταμίνης Α, και σε ελάχιστες περιπτώσεις κορτικοστεροειδών. Μακροπρόθεσμα τα βρέφη με ΒΠΔ παρουσιάζουν αυξημένη θνησιμότητα( λόγω συνδρόμου αιφνιδίου θανάτου) και νοσηρότητα κυρίως από το αναπνευστικό και κεντρικό νευρικό σύστημα.
Στη διάλεξη για τον επιφανειοδραστικό παράγοντα ο καθηγητής Ramanathan τόνισε ότι η δόση στα πολύ μικρά πρόωρα πρέπει να είανι 200 mgr/ kgr διότι αφενός ελαττώνει τη θνησιμότητα αφετέρου μειώνει το κόστος επειδή ελαττώνεται η επαναχορήγηση. Ειδικά εάν η μητέρα είχε βαριά χοριοαμνιονίτιδα η δόση των 200 mgr/ kgr επιβάλλεται επειδή η βελτίωση της οξυγόνωσης είναι ελαττωμένη πιθανόν λόγω αδρανοποίησης του επιφανειοδραστικού παράγοντα.Το πρωτόκολλο που εφαρμόζεται στο USC είναι α) στα νεογνά κάτω από 27 εβδ. Ε.Π. 200 mgr/ kgr μεσα σε 30 min από τη γέννηση, NIPPV και καφείνη β) 28 με 31 εβδ Ε.Π. 200 mgr/ kgr εάν τα νεογνά έχουν διασωληνωθεί κατά την ανάνηψη ή Ε.Π. στο NIPPV ένα το FiO2 φτάσει στο 35 % και γ)> 31 εβδ Ε.Π. όταν το FiO2 >40 %.
Στη διάλεξη για το PDA ο καθηγητής Ramanathan ανέφερε ότι ο αιμοδυναμικά σημαντικός PDA αυξάνει την πνευμονική αιματική ροή και ελαττώενι τη συστηματική. Η προφυλκακτική σύγκλειση του PDA ελαττώνει τη συχνότητα της εγκεφαλικής και πνευμονική αιμορραγίας αλλά η νευροαναπτυξιακή εξέλιξη των νεογνών δεν βελτιώνεται. Η χειρουργική σύγκλειση του PDA επιδεινώνει την νευροαναπτυξιακή εξέλιξη . Στα νεογνά με PDA θα πρέπει να χρησιμοποιείται αυξημένη PIP στον αναπνευστηρα και να επιτρέπουμε υψηλά επίπεδα PaCO2 για να έχουμε χαμηλό PH , ενώ θα πρέπει να ελαττώνονται τα χορηγούμενα ενδοφλέβια υγρά.Για τη σύγκλειση του PDA μπορούμε να χορηγήσουμε Ibuprofen ή Paracetamol ( 15 mgr/ kgr κάθε 6 ώρες για 3 ημέρες). Για τα νεογνά με βάρος γέννησης < 1 kgr η φαρμακευτική σύγκλειση ενδείκνυται εάν η διάμετρος του PDA είναι 1,5 εως 3 mm , ενώ εάν είναι > 3 mm ενδείκνυται χειρουργική σύγκλειση.
