Ακράτεια ούρων. Μέχρι χθές “taboo”. Σήμερα υπάρχει λύση!
Ιδιαίτερα δε, όταν εκδηλώνεται σε νεώτερες ηλικίες και υπό συνθήκες διαφορετικές από το αναμενόμενο. Αλλοιώνει την ποιότητα ζωής, περιθωριοποιεί, καταθλίβει. Προσβάλλει άντρες και γυναίκες, αλλά συχνότερα τις τελευταίες ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 45 χρόνων. Η σωστή προσέγγιση του προβλήματος, ώστε και η αντιμετώπιση του να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, απαιτεί πρωτίστως την κατανόηση της προσωπικότητας της γυναίκας που πάσχει, διακριτικότητα στην επαφή μαζί της και κυρίως ανίχνευση των επιθυμιών και των προσδοκιών της από την όποια προτεινόμενη θεραπεία.
Στο πρόσφατο παρελθόν, ακόμη και για τις πιο εξελιγμένες κοινωνίες του δυτικού κόσμου, αποτελούσε ένα θέμα «taboo» που συχνά κρυβόταν πίσω από την αληθοφανή δικαιολογία του «φυσιολογικού» παρεπόμενου της γήρανσης.
Έτσι, παρέμενε ανομολόγητο, χρόνιζε, επιδεινωνόταν, συμπαρασύροντας αναπόφευκτα τη ψυχολογική διάθεση, την κοινωνική ζωή, την απόδοση στην εργασία και συχνά τις σχέσεις με τον ερωτικό σύντροφο, οδηγώντας, στην αποξένωση, στην έλλειψη της αυτοεκτίμησης. Θα άξιζε ίσως να αναφερθεί ότι αποτελεί την πρώτη αιτία ιδρυματισμού των ηλικιωμένων συνανθρώπων μας, ανά τον κόσμο!
Υπολογίζεται ότι το 36-41% των γυναικών στο γενικό πληθυσμό πάσχει από ακράτεια ούρων, ενώ λιγότερες από τις μισές από αυτές ζήτησαν, τελικά, ιατρική βοήθεια, και μάλιστα 7 χρόνια μετά από την στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε το πρόβλημα. Προς το παρόν, ο συχνότερος τρόπος αντιμετώπισης, σε ατομικό επίπεδο αυτοεξυπηρέτησης, είναι η χρήση απορροφητικής πάνας για ενήλικες, με εκτιμώμενο κόστος περίπου 1500 ευρώ, ανά άτομο, το χρόνο.
Και όμως, θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά! Στις μέρες μας και τώρα πια και στη χώρα μας, η ευαισθητοποίηση του κόσμου απέναντι στο πρόβλημα, η ενημέρωση του σύγχρονου γιατρού, οι νέες μέθοδοι οριστικής αντιμετώπισης και κυρίως οι υψηλές απαιτήσεις της σύγχρονης γυναίκας για την ποιότητα της ζωής της σκια-γραφούν ένα πιο ευοίωνο μέλλον στο πεδίο αυτό. Σήμερα, ανάλογα με την αιτία της ακράτειας, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι θεραπείας, όπως φάρμακα, απλές χειρουργικές τεχνικές, φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι, που μπορούν σε έμπειρα χέρια να θεραπεύσουν και να βελτιώσουν θεαματικά την ποιότητα ζωής. Ένας ολόκληρος κλάδος της σύγχρονης Μαιευτικής-Γυναικολογίας, η ουρογυναικολογία, είναι αφιερωμένος στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.
Τα πρώτα σημάδια που υποδεικνύουν την ανάγκη να επισκεφθείτε τον γυναικολόγο σας είναι:
- Απώλεια ούρων που σας περιορίζει από τις συνηθισμένες σας δραστηριότητες.
- Απώλεια ούρων που άρχισε ή επιδεινώθηκε μετά από μια επέμβαση, όπως υστερεκτομή, καισαρική τομή κ.λ.π.
- Απώλεια ούρων που σας κάνει να ντρέπεστε.
- Αδυναμία να ουρήσετε, ή το αίσθημα ότι παραμένουν ούρα στην κύστη σας αμέσως μετά την ούρηση ή έστω, προοδευτική μείωση με την πάροδο του χρόνου της «δύναμης» με την οποία ουρείτε.
- Συχνοουρία παρά το ότι αποδεδειγμένα δεν υπάρχει κυστίτιδα.
- Ανάγκη να βιάζεστε κάθε λίγο και λιγάκι να πάτε στην
τουαλέτα και/ή να χάνετε ούρα, αν δεν τα καταφέρνετε να πάτε έγκαιρα. - Πόνος όταν η κύστη σας είναι γεμάτη, ή επώδυνη διούρηση.
- Συχνές κυστίτιδες.
- Απώλεια ούρων όταν βήχετε, φτερνίζεστε, γελάτε, σηκώνετε βάρος, ανεβαίνετε σκάλες.
- Απώλεια ούρων όταν έχετε τα χέρια σας στο νερό.
- Απώλεια ούρων στον ύπνο σας ή όταν σηκώνεστε πολλές φορές το βράδυ από το κρεβάτι για να ουρήσετετε.
Ο καλύτερος, όμως, οδηγός για το αν χρειάζεστε να επισκεφθείτε τον γυναικολόγο σας είναι το αν για σας αποτελεί πρόβλημα! Η ακράτεια είναι μια κατάσταση, ένα σύμπτωμα, αλλά ο μόνος που θα κρίνει αν αποτελεί πρόβλημα είστε εσείς! Για παράδειγμα, υπάρχουν γυναίκες που χάνουν ούρα κάθε μέρα και δεν το θεωρούν πρόβλημα. Άλλες, που έχουν ένα επεισόδιο απώλειας ούρων το μήνα, αισθάνονται ότι η ζωή τους έχει αποδιοργανωθεί.
Πως μπορεί να διαγνωστεί η ακράτεια ούρων ?
Η πρώτη προσέγγιση γίνεται με την ανάλυση της φύσης των συμπτωμάτων. Ο γυναικολόγος σας θα αναζητήσει στοιχεία από το ιατρικό σας ιστορικό, όπως την γενική κατάσταση της υγείας σας, επεμβάσεις που έχετε κάνει στο παρελθόν, ασθένειες, φάρμακα που παίρνετε. Θα σας εξετάσει κλινικά για να εκτιμήσει την κατάσταση των γεννητικών οργάνων σας, προκειμένου να διαγνώσει αν παράλληλα υπάρχει πτώση της μήτρας, του κόλπου ή του εντέρου. Απαραιτήτως θα σας δώσει ένα ειδικό «ημερολόγιο καταγραφής της λειτουργίας της κύστης», όπου για κάποιες ημέρες θα καταγράφετε την ποσότητα των υγρών που πίνετε, πόσες φορές πηγαίνετε στην τουαλέτα και τα επεισόδια απώλειας ούρων, προκειμένου να σχηματίσει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του προβλήματος. Θα σας ζητηθεί ακόμα, να κάνετε μία γενική ούρων και πιθανόν καλλιέργεια ούρων. Από κει και πέρα, ακολουθούν πιο λεπτομερείς εξετάσεις, όπως ουροδυναμικός έλεγχος σε εξειδικευμένο ουρογυναικολογικό κέντρο, για ακριβή διάγνωση ή/και καθοδήγηση της θεραπείας.
http://www.leto.gr/