Ευεργετικά είναι τα αποτελέσματα της χειρουργικής στη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια μεταβολική πάθηση κατά την οποία ο οργανισμός παρουσιάζει διαταραχή στο μεταβολισμό της γλυκόζης και σημαντική αύξηση των επιπέδων της στο αίμα (υπεργλυκαιμία).
Αυτό συμβαίνει είτε λόγω της ανεπάρκειας του παγκρέατος να παράγει την απαραίτητη ποσότητα Ινσουλίνης που χρειάζεται ο οργανισμός (διαβήτης τύπου 1) είτε λόγω της αδυναμίας των κυττάρων του σώματος να ανταποκριθούν στην Ινσουλίνη που παράγεται (διαβήτης τύπου 2).
Είναι μια χρόνια πάθηση με σοβαρές επιπλοκές από την καρδιά -στεφανιαία νόσο – έμφραγμα, από τα νεφρά – νεφρική ανεπάρκεια, τα νεύρα, τα αγγεία, τα μάτια -διαταραχές ή και απώλεια όρασης κ.α.
Η παχυσαρκία αποτελεί ισχυρό προδιαθεσικό παράγοντα για την ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 2 αλλά και των σοβαρών επιπλοκών του.
Είναι γενικά γνωστό ότι ο έλεγχος του σωματικού βάρους αλλά και η σωστή διατροφή βοηθούν τόσο στον περιορισμό των συμπτωμάτων όσο και στη θεραπεία του. Παρόλα αυτά οι ασθενείς που έχουν προδιάθεση στη παχυσαρκία είναι πολύ δύσκολο να το πετύχουν.
Η Λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση “Γαστρικό μανίκι” ή αλλιώς γνωστή ως sleeve, φαίνεται ότι βοηθάει σημαντικά τους ασθενείς αυτούς.
Μετά την επέμβαση περιορίζεται δραστικά η ποσότητα του φαγητού που μπορεί να χορτάσει έναν ασθενή (περίπου 100 με 150 ml) έτσι σε σύντομο χρονικό διάστημα υπάρχει μεγάλη απώλεια βάρους. Δεν είναι αυτή όμως, η μόνη αιτία που εξηγεί τα ευεργετικά αποτελέσματα της χειρουργικής επέμβασης στη θεραπεία του διαβήτη. Ένας εξίσου σημαντικός μηχανισμός είναι ο ορμονικός καθώς το τμήμα του στομάχου που αφαιρείται στο χειρουργείο είναι αυτό που παράγει την ορμόνη Γρελίνη (η ορμόνη της όρεξης). Μετά από την επέμβαση τόσο η δραστική μείωση της Γρελίνης στο αίμα όσο και η αύξηση ορισμένων ειδικών πεπτιδίων (glucagon-like peptide-1, peptide YY) είναι εκείνα που βοηθούν στην ταχύτερη θεραπεία.
Μια σχετικά πρόσφατη ιατρική μελέτη που έγινε σε παχύσαρκους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και είχε διάρκεια 18 μήνες επιβεβαίωσε απόλυτα όλα τα παραπάνω.
Οι ασθενείς της μελέτης χωρίστηκαν σε δύο ομάδες.
Η μια ομάδα ακολούθησε αυστηρό πρόγραμμα διατροφής (1200 θερμίδων), σωματικής άσκησης με ταυτόχρονη φαρμακευτική χορήγηση και τακτική ιατρική παρακολούθηση ενώ οι ασθενείς της δεύτερης ομάδας υποβλήθηκαν σε Λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση τύπου sleeve.(Γαστρικό μανίκι)
Τα αποτελέσματα για την ομάδα που υπεβλήθη σε επέμβαση ήταν η δραστική μείωση του σωματικού βάρους από ΒΜΙ 41,3 (πριν) σε ΒΜΙ 28,3 (μετά), η μείωση των τριγλυκεριδίων με ταυτόχρονη αύξηση των επιπέδων της HDL (“καλή χοληστερίνη”)
Ως προς το διαβήτη, υπήρξε μείωση των επιπέδων της γλυκόζης από 166 (πριν) σε 97mg/dl (μετά) και το 70% περίπου των ασθενών σταμάτησε εντελώς τα φάρμακα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν απο την επέμβαση οι ασθενείς αυτοί έπαιρναν φάρμακα για τον έλεγχο του σακχάρου περισσότερο απο μια δεκαετία!
Αντιθέτως, η ομάδα που ακολούθησε τη συντηρητική οδό παρουσίασε ήπια αύξηση του σωματικού βάρους από ΒΜΙ 39 (πριν) σε ΒΜΙ 39,8 (μετά), ελάχιστη μείωση των τριγλυκεριδίων του αίματος (από 199 σε 173). Ως προς το διαβήτη, η μείωση των επιπέδων της γλυκόζης ήταν εξίσου μικρή από 183 σε 150mg/dl έτσι κανένας από τους ασθενείς δεν έφτασε στο σημείο που θα μπορούσε να σταματήσει τη φαρμακευτική αγωγή.
Φαίνεται λοιπόν ότι παρά τη σοβαρή προσπάθεια που μπορεί να κάνει κάποιος ασθενής απο μόνος του, δεν είναι αρκετό με απλούς συντηρητικούς τρόπους να ελέγξει ολοκληρωμένα την πάθηση. Επιπλέον, το όφελος που έχουν οι ασθενείς απο την μεγάλη απώλεια κιλών δε περιορίζεται μόνο στη θεραπεία του διαβήτη αλλά βοηθά το σώμα γενικότερα καθώς η παχυσαρκία αποτελεί δυστυχώς τη γενεσιουργό αιτία πολλών άλλων σοβαρών παθήσεων.