Μικρότερος κίνδυνος εμφράγματος για όσους γυμνάζονταν στην εφηβεία
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η σημασια της προληψης
Σαφή σχέση μεταξύ της φυσικής κατάστασης των εφήβων και του μετέπειτα κινδύνου εκδήλωσης εμφράγματος διαπιστώνει σουηδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο European Heart Journal.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Ουμέα, με επικεφαλής τον Δρ Πέτερ Νόρντστρομ, μελέτησαν στοιχεία που αφορούσαν σχεδόν 744.000 άνδρες, και διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν γυμναστεί αρκετά και ποιοτικά κατά τη διάρκεια της εφηβείας, είχαν μικρότερο κίνδυνο να υποστούν έμφραγμα, μετά από 30-40 χρόνια.
Η μελέτη ανέδειξε την θετική σχέση μεταξύ της αερόβιας άσκησης και της πιθανότητας εκδήλωσης εμφράγματος, άσχετα με το σωματικό βάρος των ανδρών, κατά την εφηβεία. Πάντως, οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες είχαν υψηλότερες πιθανότητες εμφράγματος συγκριτικά με τους συνομηλίκους τους με φυσιολογικό βάρος, παρά το γεγονός ότι κατά την εφηβεία γυμνάζονταν τακτικά.
Πιο αναλυτικά, οι επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία από τα ιατρικά αρχεία νεαρών ανδρών που κατατάχθηκαν στον στρατό σε ηλικία 18 ετών, το διάστημα 1969-1984. Οι νέοι συνέχισαν να παρακολουθούνται κατά μέσο όρο 34 χρόνια, έως το 2011 ή ωσότου εκδηλώθηκε κάποιο περιστατικό εμφράγματος.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, για κάθε αύξηση κατά 15% στην αεροβική ικανότητα ενός νέου καταγραφόταν μείωση περίπου 18% στον κίνδυνο εμφράγματος, μετά από 30 χρόνια. Ακόμα, η τακτική άσκηση κατά την εφηβεία συσχετιζόταν με μείωση κατά 35% του κινδύνου πρόωρου εμφράγματος. Σε σχέση με τους καλά γυμνασμένους κατά την εφηβεία νέους, οι λιγότερο γυμνασμένοι είχαν κατά 2,1 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εμφράγματος, μετέπειτα στη ζωή τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι παχύσαρκοι άνδρες που ήταν σε σχετικά καλή αεροβική κατάσταση, είχαν κατά 71% αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος σε σχέση με τους άνδρες που είχαν φυσιολογικό σωματικό βάρος αλλά δεν είχαν γυμναστεί, αλλά υπερ-τετραπλάσιο κίνδυνο σε σχέση με τους γυμνασμένους και αδύνατους.
Ο Δρ Νόρντστρομ σημειώνει ότι, η μελέτη αναδεικνύει απλώς τη σχέση μεταξύ της άσκησης και των μειωμένων εμφραγμάτων, χωρίς πάντως να μπορεί να αποδείξει πως είναι μόνο η καλή αεροβική κατάσταση αυτή που απομακρύνει τον κίνδυνο. «Η σχέση ανάμεσα στην αεροβική γυμναστική και στην καρδιοπάθεια είναι πολύπλοκη και μπορεί να επηρεαστεί από άλλους παράγοντες», διευκρινίζει, υπενθυμίζοντας ότι μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν γενετική προδιάθεση για μειωμένο καρδιολογικό κίνδυνο.
Πηγή: In.gr
