Φάτε σάκχαρα & ξεχάστε τη σιλουέτα σας!
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Φάτε λίπος για να χάσετε λίπος. Φάτε σάκχαρα και ξεχάστε σιλουέτα και υγεία! Αν αυτά ξαφνιάζουν, πόσο μάλλον θα ξαφνιαστείτε όταν θα αρχίσετε να βλέπετε τι πραγματικά λένε οι επιστημονικές έρευνες για το τι πραγματικά σας παχαίνει και σας απομακρύνει από την υγεία. Και τότε ίσως ενωθείτε μαζί μου σε θυμό και αγανάκτηση καθώς θα διερωτάσθε: Γιατί επί τόσα χρόνια άλλα μας λένε οι έρευνες και αλλιώς μας συμβουλεύουν να τρώμε;
Για να πάρετε μια μικρή πρόγευση, θα επισημανθεί τώρα μια ιατρική έρευνα από επιφανή ομάδα Βρετανών ιατρών, η οποία ως κλινική μελέτη δημοσιεύθηκε 10 ολόκληρα χρόνια προτού γεννηθώ, στις 28 Ιουλίου του 1956, σε ένα από τα εγκυρότερα ιατρικά περιοδικά, το The Lancet, στις σελίδες 155-161. Η έρευνα είχε τον τίτλο «Calorie Intake in Relation to Body-Weight Changes in the Obese», δηλαδή «Η πρόσληψη θερμίδων σε σχέση με τις μεταβολές στο σωματικό βάρος των παχύσαρκων». Μεταφράζω:
Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εκτιμηθεί κατά πόσο η μείωση θερμίδων ή αλλαγές στις αναλογίες διατροφικού λίπους, πρωτεϊνης και υδατανθράκων επιφέρει σπουδαιότερες αλλαγές στο σωματικό βάρος. Η μελέτη αυτή αποτελείται από τρεις διαφορετικές σειρές.
Χρησιμοποιώντας έξι παχύσαρκα άτομα, στην πρώτη ερευνητική σειρά όλοι οι συμμετέχοντες κατανάλωσαν μια διαφορετική δίαιτα κάθε 7 έως 9 ημέρες. Η σχέση υδατανθράκων (47%), λιπαρών(33%) και πρωτεϊνης (20%) παρέμεινε σταθερή ενώ ποίκιλλαν οι συνολικές θερμίδες (2.000, 1.500, 1.000, 500). Οι ερευνητές συμπέραναν ότι όσο λιγότερες θερμίδες καταναλώνονταν, τόσο μεγαλύτερη η απώλεια βάρους τους. Το μισό απωλεσθέν βάρος αφορούσε απώλεια νερού ενώ το υπόλοιπο ήταν λιπώδης ιστός.
Στη δεύτερη ερευνητική σειρά εξετάστηκαν 14 άτομα σε τρεις δίαιτες 1.000 θερμίδων. Σε καθεμία από τις τρεις δίαιτες το 90% των θερμίδων προέρχονταν από ένα από τα ακόλουθα: πρωτεϊνη, λιπαρά ή υδατάνθρακες. Μετά από επτά ημέρες, τα άτομα που ακολούθησαν τις δίαιτες πολύ υψηλής πρωτεϊνης και πολύ υψηλών λιπαρών έχασαν 4,2 λίβρες (1 κιλό = 2,2 λίβρες) και 6,3 λίβρες αντίστοιχα. Ωστόσο, στην ομάδα που ακολούθησε τη δίαιτα πολύ υψηλών υδατανθράκων σημειώθηκε αύξηση βάρους κατά 1,2 λίβρες.
Στην τρίτη ερευνητική σειρά, πέντε άτομα ακολούθησαν «μικτή δίαιτα» 2.000 θερμίδων επί επτά ημέρες. Στο τέλος της εβδομάδας οι συνολικές θερμίδες αυξήθηκαν σε 2.600, με τις περισσότερες θερμίδες να προέρχονται από διατροφικό λίπος και πρωτεϊνη και τις λιγότερες από υδατάνθρακες. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας στη «μικτή δίαιτα» 2.000 θερμίδων, οι συμμετέχοντες αύξησαν το βάρος τους μεσοσταθμικά κατά 1,1 λίβρες. Αν και έτρωγαν συνολικά περισσότερες θερμίδες και λιπαρά, στη δεύτερη εβδομάδα με τη δίαιτα των 2.600 θερμίδων τα 4 από τα 5 άτομα έχασαν βάρος (κατά μέσο όρο 2,8 λίβρες).
Εδώ τελειώνει η μετάφραση αλλά μόλις που αρχίζει η αποκάλυψη της αλήθειας για το αδυνάτισμα και τη δίαιτα στέρησης θερμίδων και λιπαρών. Τι είδαμε εδώ; Άτομα που έπαιρναν περισσότερες θερμίδες από λιπαρά και πρωτεϊνες έχασαν σημαντικά περισσότερο βάρος (με κορυφαία απώλεια βάρους στη δίαιτα υψηλών λιπαρών!) από όταν τα ίδια αυτά άτομα έτρωγαν αναλογικά περισσότερους υδατάνθρακες, ακόμη κι όταν προσλάμβαναν μόνο 1.000 θερμίδες. Από την άλλη, τα ίδια άτομα όταν υποβλήθηκαν σε στέρηση θερμίδων και λιπαρών αλλά σε αναλογικά υψηλή πρόσληψη υδατανθράκων κατέληξαν όχι μόνο να μη χάνουν βάρος αλλά να παίρνουν κιόλας!
Ακολουθώντας μια δίαιτα αποτελούμενη από 90% λιπαρά, οι συμμετέχοντες εξακολουθούσαν να χάνουν βάρος. Γίνεται προφανές ότι ο υπαίτιος για την αύξηση του σωματικού βάρους δεν είναι τα διατροφικά λιπαρά αλλά οι υπερβολικοί υδατάνθρακες. Ακόμη κι όταν οι θερμίδες αυξηθούν στις 2.600, άνθρωποι που περιορίζουν την πρόσληψη υδατανθράκων μπορούν να χάνουν βάρος. Με υπερβολικούς υδατάνθρακες στο σώμα η καύση λίπους εμποδίζεται, συμβαίνει μετατροπή υδατανθράκων σε σωματικό λίπος, επιτρέπεται η συσσώρευση λίπους και επακολουθεί η αύξηση του βάρους.
Διαβάζοντας όλα αυτά αυθορμήτως ανακύπτει το εξής ερώτημα προς τους συμβατικούς διαιτολόγους που υποστηρίζουν ότι δεν έχει σημασία τι ακριβώς τρως, αλλά μόνο πόσες θερμίδες δίνει: Που βλέπετε να ισχύει εδώ η απολυτότητα της θεωρίας σας των θερμίδων; Μήπως θα έπρεπε να εστιάζατε μάλλον στο αν οι θερμίδες όντως αφομοιώνονται και με ποιο ορμονικό μηχανισμό αυτές κατανέμονται, ή καλύτερα επιμερίζονται στο ανθρώπινο σώμα;
