Συχνά παρουσιάζονται λοξές μύτες, που παρεκκλίνουν δηλαδή από τη μέση γραμμή, και αυτό καταστρέφει αισθητικά, την συμμετρία και αρμονία όλου του προσώπου. Συγχρόνως μπορεί να συνυπάρχει και δυσχέρεια αναπνοής, λόγω απόφραξης έσω, εξαιτίας του γεγονότος. Η παρεκλίνουσα μύτη, μπορεί να οφείλεται, σε σκολιό διάφραγμα, ή σε παρεκτοπισμένους άνω πλάγιους χόνδρους, ή σε παρεκτοπισμένα ρινικά οστά.

Η αιτιολογία, είναι συνήθως, κακώσεις κατά την παιδική ηλικία, κλπ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, χρειάζεται χειρουργική θεραπεία, για τη διόρθωση και του σκολιού ρινικού διαφράγματος.

Σήμερα, θεωρείται ότι είναι προτιμότερο, η επέμβαση της διόρθωσης του ρινικού διαφράγματος (την οποία αναλαμβάνουν Πλαστικοί Χειρουργοί και Ωτορινολαρυγγολόγοι) να γίνεται σε ένα στάδιο με τη ρινοπλαστική. Δηλαδή συγχρόνως! Αυτό γίνεται πλεονέκτημα στη ρινοπλαστική, γιατί, μπορεί ο Πλαστικός χειρουργός να χρησιμοποιήσει τα αφαιρεθέντα τμήματα του διαφράγματος, σαν αυτομοσχεύματα, για να στηρίξει την στυλίδα, το ακρορρίνιο αλλά και την ράχη της ρινός κι έτσι να πετύχει ανώτερα αισθητικά αποτελέσματα στη ρινοπλαστική του! Επιπλέον ελέγχεται καλύτερα όλη η διαδικασία του χειρουργείου, όταν γίνεται από τον ίδιο χειρουργό, ο οποίος θα έχει και την συνολική ευθυνη, ο δε ασθενής αποφεύγει έτσι το δεύτερο χειρουργικό χρόνο!

Συγχρόνως, μπορεί να γίνει και επιπλέον παρέμβαση στη ρινική βαλβίδα (σε περίπτωση ανεπάρκειας και να ενισχυθεί με μοσχεύματα «spreader grafts») ή και στις κάτω ρινικές κόγχες (επί υπερτροφίας) και να γίνουν μειωτικοί χειρισμοί (μερική αφαίρεση ή καυτηριασμός, ή κάταγμα, κλπ), ώστε να βελτιωθεί ακόμη περαιτέρω η αναπνοή, όταν η δυσχέρεια οφείλεται σε αυτά τα αίτια.