Κοινωνική αλληλεγγύη ή Κοινωνικός Δούρειος Ίππος;
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Δυστυχώς τα κομματικά και οικονομικά κέντρα έχουν βαλθεί το τελευταίο διάστημα να αλώσουν τους χώρους αλληλεγγύης με τον πλέον ύπουλο τρόπο. Αρχικά τους αγνόησαν. Μετά διέκριναν να απειλείται το κατεστημένο σύστημά τους και προσπάθησαν να τους αλώσουν πετώντας λάσπη αλλά και επιβάλλοντας «τον νόμο και την τάξη». Ουσιαστικά όμως δεν κατάφεραν τίποτα, αφού η αντίδραση της κοινωνίας είναι άμεση και ακαριαία. Έτσι ξεκίνησαν ένα νέο σχέδιο πολύ πιό υποχθόνιο και ύπουλο, αφού ουσιαστικά στρέφουν την ίδια την αλληλεγγύη ενάντια στους πολίτες!
Πώς το καταφέρνουν αυτό; Με έναν πολύ έξυπνο και απλό τρόπο. Καταργούν δημόσια νοσοκομεία και κλινικές, απολύουν γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό και αφήνουν ανασφάλιστους χωρίς καμία πρόσβαση στο ΕΣΥ και πολλούς ασφαλισμένους σε οικονομική αδυναμία ακόμη και για την συμμετοχή τους σε φάρμακα και εξετάσεις. Ταυτόχρονα όμως δημιουργούν δομές που τις ονομάζουν Κοινωνικά Ιατρεία, Κοινωνικά Φαρμακεία, Κοινωνικά Παντοπωλεία, Κοινωνικά Φροντιστήρια, ακόμα και Κοινωνικά Γηροκομεία, που δεν σε βασίζονται στην αλληλεγγύη, αλλα σε προσωρινά κοινοτικά κονδύλια (ΕΣΠΑ), για να υποκαταστήσουν ουσιαστικά (ή καλύτερα να δώσουν την ΕΝΤΥΠΩΣΗ ότι υποκαθιστούν) το Εθνικό Σύστημα Υγείας ή άλλες δομές κοινωνικής πρόνοιας του κράτους.
Στον τομέα της Υγείας, αυτές οι δομές που ουσιαστικά είναι δημοτικά ιατρεία-φαρμακεία κ.α λαμβάνουν χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάποιοι από το προσωπικό τους λαμβάνουν λίγα χρήματα, ενώ πολλοί δουλεύουν εθελοντικά. Δηλαδή έχουμε δομές που προσφέρουν ένα μικρό ποσοστό αυτού που προσφέρει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, με χαμηλό κόστος (για το κράτος και την Ε.Ε.) αλλά με προσωπικό που είτε δεν αμείβεται, είτε λαμβάνει ελάχιστα χρήματα. Το μήνυμα, με λίγα λόγια, που περνάει δηλαδή το κράτος μας είναι «οι εθελοντές θα κάνουν τα πάντα».
Η αλήθεια είναι ότι οι εθελοντές εντός και εκτός εισαγωγικών, ΔΕΝ μπορούν να κάνουν τα πάντα. Τα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία είναι ΛΥΣΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗΣ και ούτε αποσκοπούν, αλλά ούτε και μπορούν, να υποκαταστήσουν στο ελάχιστο δομές όπως το ΙΚΑ (ΕΟΠΥΥ), πολλώ δε μάλλον δευτεροβάθμιες δομές υγείας, όπως είναι ένα δημόσιο νοσοκομείο ή ένα ψυχοθεραπευτήριο.
Η μαζική δημιουργία «κοινωνικών» ιατρείων-φαρμακείων που λαμβάνουν χρήματα από την Ε.Ε. ή και το κράτος το μόνο που καταφέρνει είναι να κρύβει το πρόβλημα. Τα πραγματικά αλληλέγγυα κοινωνικά ιατρεία-φαρμακεία εκτός από τις υπηρεσίες που προσφέρουν στον δοκιμαζόμενο λαό, αναδεικνύουν παράλληλα και τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες προσέρχονται σε αυτά και φυσικά απαιτούν να υπάρχει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, για τον απλό λόγο ότι γνωρίζουν πως δεν μπορούν τα ίδια να το υποκαταστήσουν.
Η δημιουργία των παραπάνω δομών από πολλούς φορείς Δήμους, Συλλόγους, ΜΚΟ και άλλους, δυστυχώς έχει γίνει της μόδας. Κάποιοι βγάζουν χρήματα στις πλάτες των πολιτών που υποφέρουν, αλλά και στις πλάτες των ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εθελοντικών δομών, όπως και το δικό μας ιατρείο (που δεν λαμβάνει χρηματοδότηση από πουθενά και δεν αποσκοπεί να γίνει μόνιμη δομή ή ΜΚΟ). Μάλιστα οι δομές αυτές παραπέμπουν ασθενείς τους σε εμάς, παρόλο που αυτοί πληρώνονται με το «κεφάλι», ενώ εμείς δουλεύουμε καθαρά εθελοντικά και αυτό επειδή γνωρίζουν ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε τους ανθρώπους στο έλεος της ασθένειας.
Δεν μας επιτρέπεται να αφήσουμε την αλληλεγγύη που προσφέρουν οι πολίτες να γίνει όπλο που θα στραφεί ενάντια στα συμφέροντα όλων μας. Όταν κάποιοι έχουν φτάσει να προτείνουν την ανάγκη δημιουργίας «Κοινωνικών Γηροκομείων» τότε σίγουρα πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε τι είδους τέρας πάνε να δημιουργήσουν.
Τέλος, ας σκεφτούμε πώς γίνεται ο Υπουργός Υγείας να χαίρεται όταν λαμβάνει βοήθεια το Εθνικό Σύστημα Υγείας από Έλληνες του εξωτερικού και την μοιράζει σε δημόσια νοσοκομεία, την ίδια ώρα που ο ίδιος υπερασπίζεται τις τράπεζες και τους δανειστές που παίρνουν μέχρι το τελευταίο σεντ που τους αναλογεί και το οποίο έχει κοπεί από Παιδεία, Υγεία και άλλες κοινωνικές παροχές. Αυτό εμείς το λέμε κατάντια και όχι αλληλεγγύη.
