Η αφαίρεση των ινομυωμάτων
Συγγραφέας Ιωάννης Καλογήρου Γράφτηκε στις ,
Η αφαίρεση των ινομυωμάτων,τα οποία παραμορφώνουν το εσωτερικό της μήτρας μπορεί να αποτρέψει τις επαναλαμβανόμενες αποβολές.
Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει τις πρώτες, απτές ενδείξεις ότι, τα ινομυώματα είναι συνδεδεμένα με επαναλαμβανόμενες αποβολές. Έχουν, επίσης, ανακαλύψει ότι αν αφαιρεθούν τα ινομυώματα που αλλοιώνουν το εσωτερικό της μήτρας, ο κίνδυνος αποβολής κατά το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης μειώνεται δραματικά – στο μηδέν.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε online στο κορυφαίο περιοδικό αναπαραγωγικής ιατρικής της Ευρώπης, Human Reproduction [1] στις 28 Σεπτεμβρίου του 2011,είναι η κορύφωση 20 ετών ερευνών σχετικά με τις επαναλαμβανόμενες αποβολές από τον καθηγητή Tin-Chiu Li και την ομάδα του στην κλινική καθ’ έξιν αποβολών στο Πανεπιστήμιο του Sheffield και σε πανεπιστημιακά νοσοκομεία του Sheffield (Sheffield,UK). Επιπλέον, για πρώτη φορά έχει δοθεί μια αξιόπιστη εκτίμηση της συχνότητας εμφάνισης των ινομυωμάτων στις γυναίκες που έχουν επαναλαμβανόμενες αποβολές.
Τα ινομυώματα μέσα ή γύρω από τη μήτρα είναι καλοήθεις όγκοι που αποτελούνται από μυικό και ινώδη ιστό. Αν και έχουν συσχετιστεί με αυτόματες αποβολές, μέχρι τώρα δεν υπήρξε καμία ένδειξη του ρόλου τους στις επαναλαμβανόμενες αποβολές (ΕΑ). Η συχνότητα των ινομυωμάτων είχε υπολογιστεί ότι κυμαίνεται μεταξύ 3-10% σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, αλλά η συχνότητά της είναι άγνωστη σε γυναίκες που έχουν επαναλαμβανόμενες αποβολές, που ορίζονται ως τρεις ή περισσότερες συνεχόμενες αποβολές.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από 966 γυναίκες που συμμετείχαν στην κλινική καθ΄έξιν αποβολών του Sheffield. Οι γυναίκες είχαν εξετασθεί για ανωμαλίες της μήτρας, συμπεριλαμβανομένων των ινομυωμάτων, υπερηχογραφικά και ακτινολογικά, και οι 79 βρέθηκαν να έχουν ινομυώματα. »Αυτό μας επέτρεψε να υπολογίσουμε ότι η συχνότητα των ινομυωμάτων ήταν 8,2% μεταξύ των γυναικών με ΕΑ. Αυτό δεν είχε ποτέ αναφερθεί με ακρίβεια πριν», είπε ένας από τους ερευνητές, ο Δρ Σωτήριος Σαραβέλος, ο οποίος είναι κλινικός ερευνητής με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Sheffield.
Τα ινομυώματα έχουν διαγνωστεί και ομαδοποιούνται σε τρεις κατηγορίες:
• Υποβλεννογόνια – αναπτύσσονται στο μυικό στρώμα κάτω από το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας και προβάλλουν στο εσωτερικό της ενδομήτριας κοιλότητας, παραμορφώνοντάς την.
• Ενδοτοιχωματικά – αναπτύσσονται στο εσωτερικό του μυικού τοιχώματος της μήτρας και είναι ο πιο κοινός τύπος ινομυωμάτων. Δεν παραμορφώνουν την κοιλότητα.
• Υπορρογόνια – αναπτύσσονται έξω από το τοίχωμα της μήτρας,στην πύελο και δεν στρεβλώνουν τη μητρική κοιλότητα.
Ο καθηγητής Li χρησιμοποίησε μία ελάχιστα επεμβατική χειρουργική (υστεροσκόπηση) για να αφαιρέσει τα υποβλεννογόνια ινομυώματα από τις 25 γυναίκες. Στις 54 γυναίκες με ινομυώματα που δεν στρέβλωναν την κοιλότητα της μήτρας δεν έκανε καμία χειρουργική επέμβαση και συμπεριλήφθηκαν σε μια ομάδα ελέγχου με 285 γυναίκες, των οποίων οι ΕΑ ήταν ακόμα ανεξήγητες και μετά από όλες τις έρευνες δεν βρέθηκε τίποτα μη φυσιολογικό. Οι γυναίκες αυτές δεν είχαν επίσης καμία παρέμβαση.
Στις 25 γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, τα ποσοστά αποβολών σε επόμενες κυήσεις κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου έπεσαν από 21,7% σε 0%. Αυτό μεταφράζεται σε αύξηση του ποσοστού γέννησης ζωντανών βρεφών από 23,3% σε 52%.
Ο Δρ. Σαραβέλος δήλωσε: «Αυτή είναι η πρώτη φορά που έχει αποδειχθεί ότι η αφαίρεση ινομυωμάτων τα οποία παραμορφώνουν την κοιλότητα της μήτρας μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες μιας επόμενης ζωντανής γέννησης σε γυναίκες με επαναλαμβανόμενες αποβολές.»
Οι 54 γυναίκες με ινομυώματα που δεν παραμορφώνουν την κοιλότητα της μήτρας και οι οποίες δεν είχαν καμία χειρουργική επέμβαση, ήταν επίσης καλύτερα μετά την παραπομπή στην κλινική καθ΄έξιν αποβολών. Το ποσοστό αποβολών κατά το δεύτερο τρίμηνο ήταν 17,6% και μετά από την παραπομπή έπεσε στο 0%. Τα ποσοστά των ζωντανών γεννήσεων από 20,6% έφθασαν το 70,4% στις επόμενες εγκυμοσύνες. Αυτά τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια με τα αποτελέσματα από τις 285 γυναίκες με ανεξήγητες ΕΑ. Στο δεύτερο τρίμηνο το ποσοστό αποβολών ήταν 8% πριν από την παραπομπή στην κλινική, πέφτοντας στο 1,8% μετά την παραπομπή, ενώ το ποσοστό ζώντων γεννήσεων αυξήθηκε από 20,6% σε 71,9% μετά από την παραπομπή.
Ο Έλληνας Ερευνητής δήλωσε πως τα αποτελέσματα αυτά είναι ενδιαφέροντα γιατί δείχνουν ότι η ύπαρξη ινομυωμάτων σε γυναίκες με ΕΑ δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα ινομυώματα είναι η μόνη αιτία της αποβολής. Ωστόσο, για τις γυναίκες με ινομυώματα που στρεβλώνουν την κοιλότητα της μήτρας, η μελέτη μας δείχνει ότι η αφαίρεση των ινομυωμάτων μπορεί να εξαλείψει πιθανή αποβολή κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου και διπλασιάζει το ποσοστό γέννησης ζωντανών βρεφών σε επόμενες κυήσεις.
«Έχει αναγνωριστεί από τη δεκαετία του 1980 ότι οι γυναίκες με ανεξήγητες επαναλαμβανόμενες αποβολές έχουν πολύ καλή έκβαση εγκυμοσύνης μετά την προσφυγή σε μια ειδική κλινική, χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε παρέμβαση, μόνο με την ψυχολογική υποστηρικτική φροντίδα, δηλαδή, τρυφερότητα, προσοχή, αγάπη. Αυτό γίνεται συνήθως με τακτικές επισκέψεις σε μια ειδική κλινική επαναλαμβανόμενων αποβολών, με τακτικά προγεννητικά υπερηχογραφήματα για να ελέγχεται την κατάσταση του μωρού, και να διαβεβαιώνεται η μητέρα από τον γιατρό της ότι τα πάντα είναι σε καλό δρόμο και να παρέχεται η ειδική προγεννητική συμβουλευτική σε όλη την εγκυμοσύνη.
«Είναι ενδιαφέρον οτι, αν και οι γυναίκες μπορεί να αυξήσουν το ποσοστό γέννησης ζωντανών βρεφών τους έως και κατά 50% μετά από ψυχολογική υποστηρικτική φροντίδα, οι ακριβείς υποκείμενοι μηχανισμοί που εμπλέκονται στη διαδικασία αυτή δεν είναι απολύτως κατανοητοί. Στην παρούσα μελέτη, το γεγονός ότι οι γυναίκες με ινομυώματα που δεν παραμορφώνουν την κοιλότητα της μήτρας πηγαίνουν τόσο καλά, δείχνει ότι και αυτές δεν έχουν μια υποκείμενη αιτία για τις επαναλαμβανόμενες αποβολές. Έτσι, μπορούν επίσης να θεωρηθούν ως «ανεξήγητες επαναλαμβανόμενες αποβολές», και θα πρέπει να ενημερωθούν ότι έχουν πολύ καλές πιθανότητες μιας επιτυχούς εγκυμοσύνης χωρίς την ανάγκη για οποιαδήποτε επέμβαση ή χειρουργική επέμβαση, μόνο με την ψυχολογική υποστηρικτική φροντίδα που προσφέρει μια ειδική ομάδα επαναλαμβανόμενων αποβολών. »
Ο κύριος περιορισμός της μελέτης είναι ότι δεν υπήρχε ομάδα ελέγχου για τις γυναίκες που είχαν κάνει αφαίρεση ινομυωμάτων και έτσι δεν είναι δυνατό να ειπωθεί αν θα τα είχαν πάει καλύτερα χωρίς χειρουργική επέμβαση, μετά την παραπομπή στην κλινική ΕΑ. Οι ερευνητές λένε ότι η εργασία τους τονίζει την ανάγκη να εκτελέσει μια τυχαία ελεγχόμενη μελέτη για τη διερεύνηση αυτής.
«Η οριστική μελέτη απαιτεί την πρόσληψη ενός αρκετά μεγάλου αριθμού ασθενών που να είναι τυχαία μεταξύ παρέμβασης και καμίας παρέμβασης. Αυτό θα απαιτούσε τη συμβολή πολλών κλινικών σε μια πολυκεντρική τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη και η επιτυχία της θα εξαρτηθεί από την υποστήριξη όλων των κλινικών, μαζί με εκείνη του Sheffield, «είπε ο Δρ Σαραβέλος.
Στην κλινική μας παρέχεται συμβουλευτική και υποστηρικτική φροντίδα για ζευγάρια με επαναλαμβανόμενες αποβολές. Χρησιμοποιούμε τακτικές επισκέψεις του ζευγαριού, με συχνά προγεννητικά υπερηχογραφήματα για να ελέγχεται η κατάσταση του μωρού (χωρίς επιπλέον χρέωση του ζευγαριού), και να διαβεβαιώνεται η μητέρα από τον γιατρό της και όλους μας εδώ στην κλινική ότι τα πάντα είναι σε καλό δρόμο. Με τον τρόπο αυτό, παρέχουμε την ειδική προγεννητική συμβουλευτική σε όλη την εγκυμοσύνη.
[1] “The prevalence and impact of fibroids and their treatment on the outcome of pregnancy in women with recurrent miscarriage”, by Sotirios H. Saravelos, Junhao Yan, Hassan Rehmani, and Tin-Chiu Li. Human Reproduction journal. doi:10.1093/humrep/der293
Human Reproduction is a monthly journal of the European Society of Human Reproduction and Embryology (ESHRE), and is published by Oxford Journals, a division of Oxford University Press.
ESHRE’s website is: www.eshre.eu
