Οι ευρυαγγείες προκαλούνται από τη διάταση μικρών φλεβών (λεπτών τριχοειδών αγγείων), που αποκτούν κόκκινο ή σπανιότερα μπλε χρώμα. Μπορούν να παρουσιαστούν σε όλο το σώμα (πρόσωπο, κοιλιά, γλουτούς), αν και κάνουν την εμφάνισή τους κυρίως στα πόδια. Άλλοτε είναι μεμονωμένες (στο πρόσωπο) και άλλοτε συσσωρευμένες και
αλληλοσυνδεόμενες σε ένα σημείο, σχηματίζοντας ένα είδος ιστού αράχνης στο δέρμα. Οι ευρυαγγείες στα πόδια συνήθως αποτελούν ένα αισθητικό πρόβλημα και με εξαίρεση ένα ελαφρύ αίσθημα καύσου σαν τοπικό μούδιασμα και ένα γενικευμένο βάρος στα πόδια δεν σχετίζονται με άλλες ενοχλήσεις. Ωστόσο, είναι πιθανό να αποτελούν την κατάληξη της διάτασης μεγαλύτερων φλεβών (φλεβεκτασίες) ή να συνυπάρχουν με φλεβικές ανεπάρκειες (κιρσούς). Αντίθετα, οι ευρυαγγείες στα μάγουλα και τη μύτη είναι μικρής διαμέτρου και σπάνια οφείλονται σε ανεπαρκή φλεβική κυκλοφορία. Συνήθως, προκαλούνται από τη φωτογήρανση του δέρματος, την τακτική λήψη κορτιζόνης, τη συστηματική έκθεση σε πηγές θερμότητας (π.χ. σάουνες) ή
από ορισμένες ασθένειες (π.χ. ερυθηματώδης λύκος).
Οι κατηγορούμενοι
Οι παράγοντες που προκαλούν την εμφάνιση ευρυαγγειών είναι πολλοί, με σπουδαιότερους την κληρονομικότητα και τις ορμονικές μεταβολές, οι οποίες είναι εντονότερες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της εμμηνόπαυσης, μετά τη λήψη αντισυλληπτικών χαπιών ή εξαιτίας ανωμαλιών της εμμήνου ρύσεως. Η πολύωρη ορθοστασία, η παχυσαρκία, η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο και η άρση μεγάλων βαρών είναι παράγοντες που από μόνοι τους δεν προκαλούν ευρυαγγείες στα πόδια, ωστόσο επιδεινώνουν την κατάσταση. Όσον αφορά τις ευρυαγγείες στο πρόσωπο, κάποιες φορές οφείλονται σε κατασκευαστικές ανωμαλίες (υπεραγγειώσεις), οι οποίες υπάρχουν από την παιδική ηλικία, αλλά με το πέρασμα του χρόνου γίνονται εντονότερες.
Γυναικεία υπόθεση
Πρόκειται για ένα πρόβλημα που εμφανίζεται και στα δύο φύλα, όμως ως επί το πλείστον ταλαιπωρεί τις γυναίκες. Γι’ αυτό δεν ευθύνονται μόνο οι μεγάλες ορμονικές μεταβολές που παρουσιάζουν οι γυναίκες και οι οποίες πληθαίνουν μετά την ηλικία των 40 ετών, αλλά και το γεγονός ότι τα γυναικεία αγγεία είναι πιο λεπτά, ως εκ τούτου και λιγότερο ανθεκτικά από τα
αντίστοιχα των ανδρών.
Στο κατώφλι του ειδικού
Πριν τη θεραπεία, ο αγγειοχειρουργός εξετάζει τη φλεβική κυκλοφορία των ποδιών με υπερηχογράφημα φλεβών κάτω άκρων (έγχρωμο Doppler, γνωστό ως Τriplex), ώστε να διαπιστώσει αν συνυπάρχει φλεβική ανεπάρκεια. Οι πιο βασικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για το «σβήσιμο» των ευρυαγγειών είναι δύο: η σκληροθεραπεία και το λέιζερ. Οι περιπτώσεις στις οποίες εφαρμόζεται η καθεμιά είναι διαφορετικές, ωστόσο και οι δύο εγγυώνται μόνιμα αποτελέσματα και εξαφανίζουν τις ευρυαγγείες. Βέβαια, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο εμφάνισής τους σε κάποιο άλλο σημείο, από τη στιγμή που υπάρχει προδιάθεση.
Σκληροθεραπεία: Με τη χρήση μιας πολύ λεπτής βελόνας, ο γιατρός εγχέει στις ευρυαγγείες σκληρυντικές ουσίες. Έπειτα από κάθε συνεδρία, η γυναίκα πρέπει να φορά ένα ελαστικό καλσόν για τουλάχιστον 24 ώρες. Ανάλογα με το πλήθος των ευρυαγγειών και τον οργανισμό κάθε γυναίκας, η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει από λίγες ημέρες έως 4-5 μήνες. Η μέθοδος αυτή μπορεί να θεραπεύσει αρκετά μεγάλης διαμέτρου ευρυαγγείες, καθώς και κάποιες μορφές φλεβικής ανεπάρκειας, γι’ αυτό και θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματική στα πόδια. Επιπλέον, δίνει τα πρώτα αποτελέσματα 20-30 ημέρες μετά την πρώτη εφαρμογή. Με εξαίρεση ορισμένες τοπικές επιπλοκές, όπως προσωρινές μελανιές στα σημεία των ενέσεων, έντονο χρωματισμό κάποιων φλεβών, νεοαγγείωση (εμφάνιση νέων ευρυαγγειών), οι οποίες όμως διορθώνονται, η μέθοδος δεν παρουσιάζει σοβαρές επιπλοκές. Το μέσο κόστος μιας συνεδρίας κυμαίνεται γύρω στα 100€.
Λέιζερ: Είναι μια νεότερη μέθοδος που απαιτεί τη χρήση μιας ειδικής συσκευής, η οποία εκπέμπει μια δέσμη φωτός, που απορροφάται επιλεκτικά από την αιμοσφαιρίνη των αγγείων. Επειδή μπορεί να εφαρμοστεί με επιτυχία μόνο στα πολύ μικρά αγγεία διαμέτρου έως 1 χιλιοστού, έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στο πρόσωπο. Συνήθως αρκούν 3-6 συνεδρίες για να ολοκληρωθεί η θεραπεία, η οποία μπορεί να γίνει και από δερματολόγο ή πλαστικό χειρουργό. Στα πόδια, όπου τα αγγεία είναι μεγαλύτερα και το δέρμα πιο παχύ, δεν θεωρείται πολύ αποτελεσματική, ενώ είναι και αρκετά επώδυνη. Συχνά προκαλούνται μικρές ουλές (σαν τσιμπήματα) στα σημεία όπου εφαρμόζεται. Συγκριτικά με τη σκληροθεραπεία, έχει πιο αργή εξέλιξη και απαιτεί περισσότερες συνεδρίες, ενώ τα πρώτα αποτελέσματα φαίνονται ύστερα από 6 μήνες. Επειδή η μέθοδος δεν τυγχάνει ευρείας αποδοχής, συχνά συνδυάζεται με σκληροθεραπεία. Το μέσο κόστος της θεραπείας ξεκινά από 2.000€.
Από τη θεωρία στην πράξη
Καλό είναι να προστατεύουμε το σώμα μας από την αυξημένη θερμότητα, επειδή προκαλεί περιφερική αγγειοδιαστολή και μπορεί να οδηγήσει σε ευρυαγγείες. Γι’ αυτό, οι ειδικοί συστήνουν να:
* Μην κάνουμε ηλιοθεραπεία πολλές ώρες και να βουτάμε τακτικά στη θάλασσα (τον δε χειμώνα να μη ζεσταίνουμε τα πόδια μας πάνω στο καλοριφέρ).
* Αποφεύγουμε τα ζεστά μασάζ, τις σάουνες και τις ζεστές αποτριχώσεις με χαλάουα.
* Μην καθόμαστε σταυροπόδι ή πάνω στα πόδια μας, γιατί εμποδίζεται η σωστή κυκλοφορία του αίματος.
* Αποφεύγουμε την ορθοστασία και την καθημερινή χρήση ψηλοτάκουνων παπουτσιών.
* Μη σηκώνουμε μεγάλα βάρη, γιατί αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση, που επηρεάζει το κυκλοφορικό. Την ίδια επιβάρυνση προκαλούν το πάχος και η δυσκοιλιότητα.
