Για ένα πιο ωραίο στήθος!
Συγγραφέας Γεώργιος Ρέμπελος Γράφτηκε στις ,
Αυξητική μαστού
Αφορά την αισθητική αποκατάσταση του όγκου του σημαντικότερου συμβόλου ερωτισμού στη γυναίκα, του μαστού. Στόχος της είναι η διόρθωση του όγκου και η αποκατάσταση ασυμμετριών (ανισομαστία). Σε σπάνιες περιπτώσεις οι τεχνικές της αυξητικής μαστού μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για αποκατάσταση συγγενών ανωμαλιών στο Θώρακα (σύνδρομο Poland).
Για την αποκατάσταση του όγκου έχουν κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί διάφορα υλικά, με επικρατέστερη τη χρήση σιλικόνης σε μορφή συνεκτικής γέλης (cohesive gel). Οι ιδιότητες του συγκεκριμένου βιοϋλικού έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο, με πολυάριθμες μελέτες και μας έχουν δώσει τη δυνατότητα να μιλάμε για ασφάλεια στη χρήση και απουσία κινδύνου εμφάνισης νεοπλασιών.
Εκτός από τη σιλικόνη, έχουν χρησιμοποιηθεί και μακρομόρια (Macrolane) ή και αυτόλογο λίπος με καλά αποτελέσματα. Η επιλογή του κατάλληλου υλικού αποτελεί απόδειξη συνδυασμού βαθιάς γνώσης και τεχνικής κατάρτισης του πλαστικού χειρουργού. Αυτό διότι το κάθε γυναικείο σώμα έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και μορφολογία στο θώρακα που επιβάλλουν σε κάθε περίπτωση χρήση συγκεκριμένης μεθόδου ή και συνδυασμό τους.
Τα ενθέματα σιλικόνης μπορούν να διακριθούν ανάλογα με την επιφάνειά τους σε λεία και τραχείας επιφανείας, ανάλογα με το υλικό τους σε μαλακής σιλικόνης και συνεκτικής σιλικόνης, ανάλογα με το προφίλ τους σε υψηλού, μέσου ή χαμηλού προφίλ και ανάλογα με το σχήμα σε στρογγυλά και ανατομικά (σχήμα σταγόνας).
Γενική αρχή σε κάθε ενδιαφερόμενη είναι η ενδελεχής μέτρηση των διαστάσεων του θώρακα, καθώς και του πάχους του δερματικού φακέλου, δηλαδή του δέρματος που θα υποδεχθεί το ένθεμα. Το τελευταίο κρίνεται απαραίτητο για την επίτευξη φυσικού αποτελέσματος. Όταν ο δερματικός φάκελος είναι λεπτός και ο θώρακας δεν καλύπτεται από αρκετό υποδόριο λίπος, η αυξητική μαστού γίνεται ιδιαίτερα απαιτητική αφού ενδείκνυται η χρήση ανατομικών ενθεμάτων και η τοποθέτησή τους όσο το δυνατόν βαθύτερα στο θώρακα. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ακολουθείται η κλασική τους τοποθέτηση πίσω από το μαζικό αδένα, γιατί η κάλυψη που προσφέρει κρίνεται ανεπαρκής για τα άκρα του ενθέματος. Έτσι προτιμώνται η τοποθέτηση κάτω από το μείζωνα θωρακικό μυ ή την περιτονία του ή ακόμη και η τεχνική διπλού πλάνου (dual plane). Η προσπέλαση και κατά συνέπεια η τομή μπορεί να είναι περιθηλαία, στην υπομάστιο πτυχή ή στη μασχάλη. Προτιμάται γενικότερα η υπομάστιος προσπέλαση γιατί επιτυγχάνει το ικανοποιητικότερο αισθητικό αποτέλεσμα, χωρίς να επεμβαίνει στη λειτουργία του μαζικού αδένα (θηλασμός).
Σημαντικό σημείο κάθε προεγχειρητικής εκτίμησης είναι η διενέργεια μαστογραφίας ή και υπερηχογραφήματος στο μαστό. Η εξέταση αυτή διασφαλίζει την ενδιαφερόμενη από ύπαρξη τυχόν αδιάγνωστων νοσημάτων μαστού, αλλά και προσφέρει κατάλληλες εικόνες για μετέπειτα συγκριτική μελέτη.
Από τη στιγμή που τα ενθέματα θα τοποθετηθούν, λαμβάνει χώρα μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού, ο σχηματισμός κάψας γύρω τους. Η κάψα αυτή, είναι κατά κανόνα ανώδυνη και αψηλάφητη και διαρκεί όσο το ένθεμα παραμένει στη θέση του. Η χρησιμοποίηση κατάλληλης τεχνικής αλλά και πιστοποιημένων υλικών(FDA, CE), διεγχειρητικά εξασφαλίζει τη μικρότερη δυνατή δημιουργία αυτής της κάψας.
Γενικά για τις επεμβάσεις του μαστού απαιτείται γενική αναισθησία και η ενδιαφερόμενη συνήθως εξέρχεται της κλινικής το απόγευμα ή το επόμενο πρωί.
Μαζί με τις μετεγχειρητικές οδηγίες, επιδεικνύονται κατάλληλες τεχνικές μασάζ στο μαστό, οι οποίες εφαρμόζονται μετεγχειρητικά, με σκοπό την ομαλότερη ενσωμάτωση των ενθεμάτων στο θώρακα.
Ταυτόχρονα με την αυξητική μαστού, την πιο διαδεδομένη αισθητική επέμβαση στις γυναίκες, μπορούν να αποκατασταθούν και προβλήματα της θηλής (εισολκή, μεγάλο μέγεθος θηλής), προβλήματα ανισομαστίας (χρήση ειδικών τεχνικών και διαφορετικού μεγέθους ενθεμάτων), προβλήματα σωληνωτών μαστών κ.α.
Τελευταία χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο αυτόλογο λίπος για την αποκατάσταση του όγκου και του σχήματος στο μαστό. Το λίπος αυτό λαμβάνεται με την κλασική τεχνική της λιποαναρρόφησης από την περιοχή της κοιλιάς ή των γλουτών και μετά από κατάλληλη επεξεργασία τοποθετείται στο στήθος. Περιορισμό στην τεχνική αποτελεί ο τελικός όγκος του διαμορφούμενου μαστού που συχνά οδηγεί και σε δεύτερη επέμβαση. Το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα είναι πολύ φυσικό, δεν περιέχει ξένα σώματα, αλλά απαιτεί εξειδικευμένο μαστογραφικό έλεγχο μετεγχειρητικά.
Πολύς λόγος έγινε τελευταία για την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού από τη χρήση ενθεμάτων. Η βιβλιογραφία αναφέρει ελάχιστα περιστατικά που αφορούσαν ένα συγκεκριμένο τύπο λεμφώματος που αναπτύχθηκε στην κάψα ενθεμάτων μικρού αριθμού γυναικών παγκοσμίως. Η πιθανότητα εμφάνισης τέτοιου τύπου καρκίνου μπορεί να συγκριθεί με την πιθανότητα να μας χτυπήσει κεραυνός (αμελητέα).
Επίσης λόγω του σάλου που δημιουργήθηκε από τη χρήση ενθεμάτων βασισμένων σε βιομηχανική και όχι ιατρική σιλικόνη, η σύσταση που έχουμε να κάνουμε στις ενδιαφερόμενες για αυξητική μαστού, είναι να μην σκεφτούν το επιπλέον κόστος και να χρησιμοποιήσουν ενθέματα με δια βίου εγγύηση. Είναι σημαντικό μετά το πέρας της επέμβασης η γυναίκα να είναι εφοδιασμένη με την ειδική κάρτα που αποδεικνύει το είδος και το μέγεθος του ενθέματος που χρησιμοποιήθηκε και που τη διασφαλίζει για όλα τα επόμενα μετεγχειρητικά χρόνια.
Κατά τη επίσκεψη στο ιατρείο θα αναλυθούν διεξοδικά οι υπάρχουσες επιλογές που συμβαδίζουν με τις επιθυμίες της ενδιαφερόμενης, οι λεπτομέρειες της επέμβασης, το είδος της αναισθησίας που προτείνεται για τη συγκεκριμένη περίπτωση, τυχόν επιπλοκές και πιθανότητα εμφάνισης τους και τέλος το κόστος της αυξητικής μαστού με τοποθέτηση συγκεκριμένου ενθέματος.
