Συχνά ωστόσο, τα μικρόβια καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι τους πνεύμονες προκαλώντας πνευμονία, τη λοίμωξη των πνευμόνων.

Ο όρος πνευμονία αναφέρεται στη φλεγμονή των πνευμόνων από διάφορα αίτια, αλλά συνήθως χρησιμοποιείται για να περιγράψει την προσβολή των πνευμόνων από μικροβιακούς παράγοντες.

Τα μικρόβια φτάνουν στις πνευμονικές κυψελίδες, αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται και ενεργοποιούν τη διαδικασία της φλεγμονής.

Το αποτέλεσμα είναι οι κυψελίδες που φυσιολογικά περιέχουν αέρα να γεμίζουν με υγρό και πύον και να διαταράσσεται έτσι η αναπνευστική λειτουργία.

Εξαιτίας αυτού και καθώς η λοίμωξη μπορεί μέσω του αίματος να επεκταθεί και πέραν των πνευμόνων, η πνευμονία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.

Συμπτώματα

-Η τυπική πνευμονία εισβάλλει αιφνιδίως με υψηλό πυρετό με ρίγος. Ο πυρετός βέβαια μπορεί να μέτριος ή σπάνια να απουσιάζει και τελείως σε άτομα ηλικιωμένα ή με επιβαρυμένη υγεία.

-Ταυτόχρονα εμφανίζεται βήχας, αρχικά ξηρός που γρήγορα γίνεται παραγωγικός με δύσκολη αποβολή των πτυέλων.

-Συχνά ο βήχας συνοδεύεται από πλευριτικό πόνο και ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου μπορεί να υπάρχει δύσπνοια ποικίλου βαθμού, ενώ σχεδόν πάντα συνυπάρχει ταχυκαρδία.

-Η άτυπη πνευμονία χαρακτηρίζεται από βαθμιαία εισβολή και τα συμπτώματα είναι λίγο ως πολύ ανάλογα αλλά λιγότερο έντονα, ενώ προεξάρχουν εκδηλώσεις όπως κεφαλαλγία, διάρροια, μυαλγίες, εξανθήματα.

-Αν δεν υπάρχουν επιπλοκές τα συμπτώματα διαρκούν επτά έως οκτώ ημέρες.

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές της πνευμονίας μπορούν να είναι πολύ σοβαρές και να στοιχίσουν τη ζωή του ασθενούς. Η εμφάνιση τους εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του, καθώς επίσης από το μικρόβιο που είναι κάθε φορά υπεύθυνο και από την έγκαιρη διάγνωση και σωστή θεραπεία.

Οι επιπλοκές μπορεί να περιορίζονται στο θώρακα με συνηθέστερες την πλευριτική συλλογή που αφορά τη συλλογή υγρού ή πύου γύρω από τους πνεύμονες και το πνευμονικό απόστημα.

Μείζονος σημασίας είναι και η επέκταση της λοίμωξης στην καρδιά προκαλώντας περικαρδίτιδα (συλλογή υγρού στο σάκο που περιβάλλει το μυοκάρδιο) ή ενδοκαρδίτιδα.

Βασικής σημασίας επιπλοκή της νόσου εξάλλου είναι και η μερική ανάρρωση και η μετάβαση σε χρόνια πνευμονία.

Επιπλοκές όμως μπορεί να προκύψουν και σε απομακρυσμένα σημεία με την μεταφορά εκεί των μικροβίων μέσω του αίματος και να προκληθεί έτσι για παράδειγμα μηνιγγίτιδα ή σηπτική αρθρίτιδα.