Το στρες είναι γνωστό ότι μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στην προσπάθεια της γυναίκας να μείνει έγκυος. Ωστόσο, αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι βρήκαν τον τρόπο να «εξαφανίσουν» το άγχος.

Όπως αναφέρεται σε άρθρο του eLife, ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια ανακάλυψαν ότι η μείωση των επιπέδων μιας ορμόνης, που πρόσφατα που ανακαλύφθηκε, της RFRP3, εμποδίζει το στρες να επηρεάσει την επίτευξη της κύησης.

Αν όντως οι κλινικές δοκιμές επιβεβαιώσουν το αποτέλεσμα, τότε στο άμεσο μέλλον δεν αποκλείεται να κυκλοφορήσει κάποιο σκεύασμα που να εξαφανίσει τις επιπτώσεις του άγχους στο σώμα.

Σύμφωνα με τα διεθνή στατιστικά στοιχεία, σήμερα ένα στα έξι ζευγάρια αντιμετωπίζει πρόβλημα φυσιολογικής σύλληψης, και δικαιολογημένα η προοπτική μας τέτοιας αγωγής δημιουργεί αισιοδοξία.

παράγεται στον εγκέφαλο όλων των θηλαστικών και έχει την ικανότητα να απενεργοποιεί το αναπαραγωγικό σύστημα πριν την εφηβεία. Η ορμόνη πιστεύεται ότι προστατεύει το σώμα σε περιόδους στρες, άρα οι ερευνητές εικάζουν ότι «κλείνει» το αναπαραγωγικό σύστημα όταν θεωρεί όταν είναι επικίνδυνο για την γυναίκα να μείνει έγκυος.

Οι αμερικανοί ερευνητές σε πρώτη φάση μελέτησαν κατά πόσο μπορούσε η RFRP3 να απενεργοποιήσει την αναπαραγωγική διαδικασία στην ενήλικη ζωή. Έθεσαν λοιπόν αρουραίους υπό ψυχολογική πίεση για αρκετές ώρες την ημέρα επί τρεις εβδομάδες και στη συνέχεια επιχείρησαν να τα ζευγαρώσουν.

Τα στρεσαρισμένα πειραματόζωα ενδιαφέρονταν ελάχιστα για το ζευγάρωμα και όταν τελικά κατάφεραν να κυοφορήσουν ήταν πιθανότερο να αποβάλλουν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οι πιθανότητες τοκετού να μειωθούν στο ένα τέταρτο του αναμενόμενου.

Αυτό που έκανε εντύπωση στους επιστήμονες ήταν ότι η επίδραση του στρες συνέχισε να υπάρχει, για αρκετό διάστημα μετά την επιστροφή των πειραματόζωων στον συνήθη τρόπο ζωής τους.

Συγκεκριμένα, οι αρουραίοι που αφέθηκαν για τέσσερις ημέρες να αναρρώσουν από το στρες (διάστημα που ισοδυναμεί με έναν μήνα για τον άνθρωπο) είχαν ποσοστά κύησης εξίσου χαμηλά με τα πειραματόζωα που εξακολουθούσαν να υποβάλλονται σε στρες.

Και του σημαντικότερο ήταν ότι τα επίπεδα της ορμόνης RFRP3 παρέμεναν υψηλά στον οργανισμό των τρωκτικών.
«Η μελέτη μας δείχνει ότι η δραματική μείωση των αναπαραγωγικών λειτουργιών επεκτείνεται πολύ πέρα από τον χρόνο διάρκειας ενός στρεσογόνου γεγονότος, όπως δείχνουν και τα υψηλά επίπεσα της ορμόνης στο αίμα. Αυτό εξηγεί την υψηλή συχνότητα και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του στρες στην υπογονιμότητα. Πιστεύουμε λοιπόν ότι, αν μειώσουμε τα επίπεδα της RFRP3, τότε μπορούμε να σταματήσουμε την επιρροή του στρες στην γονιμότητα», εξηγεί η Δρ Ντανιέλα Καουφερ.

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι αρουραίοι με χαμηλά επίπεδα της ορμόνης ήταν εξίσου πιθανόν να κυοφορήσουν, παρά τον παράγοντα άγχος.

«Αν και η μέθοδος που χρησιμοποιήσαμε για να μειώσουμε την ποσότητα της RFRP3 στον οργανισμό των πειραματόζωων να μην είναι κατάλληλη για εφαρμογή στους ανθρώπους, ανοίγει όμως τον δρόμο για την ανακάλυψη ενός φαρμάκου με αυτή ακριβώς την επίδραση», συμπληρώνει η επικεφαλής ερευνήτρια Άννα Γκεραχτι.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή