Ο Αυτισμός είναι ένας τρόπος ύπαρξης, ο οποίος παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία κλινικής έκφρασης και αποτελεί ένα φάσμα διαταραχών. Η έννοια του φάσματος αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι στην ίδια διαγνωστική κατηγορία συμπεριλαμβάνονται άτομα με χαμηλή νοημοσύνη και δεξιότητες που χρειάζονται υποστήριξη για όλη τους τη ζωή αλλά και άτομα με φυσιολογική ή και εξαιρετική νοημοσύνη των οποίων οι ικανότητες μπορούν να εξασφαλίσουν μια σχεδόν φυσιολογική ζωή με ενίοτε υψηλά επιτεύγματα στον επαγγελματικό τομέα .

Αυτή η ανομοιογένεια και η συνύπαρξη ελλειμμάτων με δεξιότητες κάνουν τον αυτισμό ακόμα πιο δύσκολο να κατανοηθεί και να αντιμετωπιστεί.

Ο Αυτισμός μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε οικογένεια, ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή ή κοινωνική τάξη, και είναι τέσσερις φορές συχνότερος στους άντρες από ότι στις γυναίκες. Βάσει των πιο πρόσφατων επιστημονικών δεδομένων, σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Αυτισμός δεν είναι μια σπάνια κατάσταση, αλλά ότι, σύμφωνα με τους σύγχρονους ορισμούς, 1 στα 100 άτομα εμφανίζουν διαταραχές που εμπίπτουν στο φάσμα του Αυτισμού. Αυτό σημαίνει ότι μόνο στην Ελλάδα περίπου 100.000 άτομα πάσχουν από Αυτισμό και συναφείς διαταραχές.

Ο Αυτισμός δεν θεραπεύεται, αλλά βελτιώνεται ή χειροτερεύει. Η βελτίωση εξαρτάται από την σωστή, και όσο γίνεται πιο έγκαιρη διάγνωση και αξιολόγηση, από τη σωστή και εξατομικευμένη εκπαίδευση με κατάλληλους εκπαιδευτές, από τη σωστή φαρμακευτική παρέμβαση, όταν αυτή χρειάζεται, και από το βαθμό κατανόησης και αποδοχής του αυτιστικού ατόμου από το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Στόχος είναι να αναπτύξει το αυτιστικό άτομο τις όποιες ικανότητές του ώστε να καταστεί όσο γίνεται πιο αυτόνομο και παραγωγικό και να ενταχθεί στην κοινότητα. Αν δεν αντιμετωπιστεί με τέτοιους τρόπους, η κατάσταση των αυτιστικών ατόμων μπορεί να γίνει προβληματική και να κάνει αφόρητη τόσο τη δική τους ζωή όσο και των οικογενειών τους.