Σε περίπτωση ανδρικής ή αγνώστου αιτιολογίας υπογονιμότητας, που πιθανώς να οφείλεται σε δυσκολία του σπέρματος να εισχωρήσει φυσιολογικά στο ωάριο, εφαρμόζεται η μέθοδος της μικρογονιμοποίησης ICSI (Intra-Cytoplasmic Sperm Injection). Μετά την ωοληψία, πραγματοποιείται μικρογονιμοποίηση με τη βοήθεια ειδικού εξοπλισμού, όπου τοποθετείται ένα σπερματοζωάριο σε κάθε ωάριο προς γονιμοποίηση.
Η τεχνική αυτή ενδείκνυται σε περιπτώσεις προβλημάτων που σχετίζονται με την ποιότητα του σπέρματος (μειωμένος αριθμός, χαμηλή κινητικότητα, παθολογική μορφολογία, κ.ά.) αφού ουσιαστικά παρακάμπτει σχεδόν όλες τις αιτίες ανδρικής υπογονιμότητας. Εφόσον τα σπερματοζωάρια είναι βιώσιμα, τότε πάνω από το 50% των ωαρίων γονιμοποιούνται κανονικά, ανεξάρτητα από την ποιότητα του σπέρματος. Σε περιπτώσεις αζωοσπερμίας (όταν δεν υπάρχουν σπερματοζωάρια) γίνεται βιοψία όρχεων, ώστε με τις κατάλληλες τεχνικές (TESA, MESA) να ληφθούν σπερματοζωάρια από τους όρχεις ή την επιδιδυμίδα για τη γονιμοποίηση.
PICSI: η νέα εναλλακτική μέθοδος μικρογονιμοποίησης
Η εναλλακτική λύση στην τυπική διαδικασία της μικρογονιμοποίησης, η PICSI (Physiological Intracytoplasmic Sperm Injection) αναπτύχθηκε για να βοηθήσει στην επιλογή του σπέρματος από τους εμβρυολόγους. Η διαδικασία PICSI επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικού υλικού που χρησιμοποιείται συνήθως στο εμβρυολογικό εργαστήριο και αποτελεί ένα σημαντικό συστατικό που περιβάλλει τα κύτταρα του ωαρίου. Σύμφωνα με τις πρώτες κλινικές μελέτες, το ποσοστό επιτυχίας αυτής της μεθόδου διεθνώς φτάνει το 50%.
Με τη μέθοδο PICSI μπορούμε να καθορίζουμε την επιλογή του σπερματοζωαρίου με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που συμβαίνει στο φυσικό περιβάλλον. Η διαδικασία είναι πολύ απλή για το εργαστήριο και η βασική διαφορά μεταξύ της κλασικής διαδικασίας ICSI και της διαδικασίας PICSI είναι ένα πλακίδιο, το οποίο περιέχει υαλουρονικό οξύ. Το υαλουρονικό ένζυμο (hyaluronan hydrogel) είναι ο παράγοντας που δρα σαν μαγνήτης, ώστε να προσελκύσει το ισχυρότερο και πιο υγιές σπέρμα.
Από τα σπερματοζωάρια που δεσμεύονται στο πλακίδιο το εργαστήριο μπορεί να έχει ασφαλή κριτήρια για την επιλογή του κατάλληλου σπερματοζωαρίου, μια διαδικασία πολύ καλύτερη από την οπτική επιλογή. Το σπέρμα που δεσμεύεται από το υαλουρονικό ένζυμο παρουσιάζει χαμηλότερο ποσοστό κατακερματισμού του DNA του σπέρματος και συνεπώς υπάρχει σημαντικά χαμηλότερη πιθανότητα εμφάνισης χρωμοσωμιακών ανωμαλιών.
Η μέθοδος PICSI θεωρείται πιο αποτελεσματική μέθοδος γονιμοποίησης σε σχέση με την μέθοδο ICSI για τα περιστατικά, στα οποία υπάρχει υψηλό ποσοστό κατακερματισμού του DNA. Ειδικότερα ενδείκνυται στις εξής περιπτώσεις:
- Προηγούμενες αποτυχίες ή χαμηλή ικανότητα γονιμοποίησης (μετά τη μέθοδο ICSI).
- Κακή ποιότητα εμβρύων ή διακοπή της ανάπτυξής του (από την 3η έως την 5η ημέρα).
- Επανειλημμένη αποτυχία της εμφύτευσης.
- Επαναλαμβανόμενες αποβολές.
- Ασθενείς με υψηλό κατακερματισμό του DNA του σπέρματος.
Να σημειωθεί ότι σε περιπτώσεις που λαμβάνονται σπερματοζωάρια από τους όρχεις, όπου σημαντικό ποσοστό του σπέρματος δεν έχει μεγάλη κινητικότητα καθώς και σε ασθενείς με κινητικότητα ≤ 1 εκατομμύριο, το τελικό δείγμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιηθεί από αυτήν τη μέθοδο.
