Νεογνικοί Σπασμοί
Τι είναι οι νεογνικοί σπασμοί;
Οι σπασμοί τον πρώτο μήνα ζωής είναι πιο συχνοί απ’ οποιαδήποτε άλλη ηλικία. Οι σπασμοί του νεογνού διαφέρουν από τους σπασμούς του ενήλικα ή του παιδιού, όπως διαφέρουν και τα αίτια που τους προκαλούν και ο τρόπος
που μεταφέρονται τα επιληπτικά κύματα δια μέσου του Κ.Ν.Σ. Η συχνότητα των νευρικών σπασμών, εξαρτάται από το βάρος γέννησης, κυμαίνεται από 4 – 6 / 1000 νεογνά και είναι μεγαλύτερη στα πρόωρα. Οι σπασμοί στα νεογνά παρουσιάζουν ποικιλομορφία, έτσι ο γνωστός τύπος τονικοκλωνικών σπασμών που παρατηρείται στα παιδιά, σπάνια παρατηρείται στα νεογνά λόγω ανωριμότητας του εγκεφάλου.(Χ. Κωστάλος, 1990)
Ισοδύναμα σπασμών: ορισμένες κινήσεις είναι δύσκολο να χαρακτηρισθούν, εάν είναι σπασμοί ή όχι. Υπάρχει ποικιλία τέτοιων σπασμών που ταξινομούνται ως εξής:
• Οφθαλμικοί
• Προσωπικοί
• Κινήσεις κάτω άκρων ή άπνοιες
Οι κινήσεις αυτές μπορεί να παρατηρούνται και σε φυσιολογικά νεογνά.
Ποιές είναι οι μορφές των νεογνικών σπασμών;
Τονικοί σπασμοί: Συνήθως είναι γενικευμένοι σπασμοί, που εκδηλώνονται με τη μορφή δύσκαμπτων και εκτεταμένων άκρων και μερικές φορές και της πλάτης, ενίοτε με τους βραχίονες σε κάμψη. Παρατηρούνται πιο συχνά στα πρόωρα και αποτελούν το 70% των σπασμών σε παιδιά <2500γρ. Οι σπασμοί αυτοί εκδηλώνονται σε παιδιά με σοβαρή εγκεφαλική βλάβη, είναι κακής πρόγνωσης, μοιάζουν με θέση απεγκεφαλισμού (που παρατηρείται σε μεγαλύτερα παιδιά) και είναι δύσκολη η διαφορική διάγνωση από την πιο πάνω κατάσταση.
Κλονικοί σπασμοί: είναι εστιακοί ή συνηθέστερα πολυεστιακοί και παρατηρούνται περισσότερο στα τελειόμηνα νεογνά. Οι εστιακοί σπασμοί περιορίζονται στο ίδιο άκρο, χέρι ή πόδι και δεν οφείλονται σε εστιακή εγκεφαλική βλάβη. Είναι πιο συχνοί σε μεταβολικές εγκεφαλοπάθειες και συνήθως στην όψιμη υπασβεσταιμία. Οι πολυεστιακοί κλονικοί σπασμοί που είναι τυχαίες κλονικές κινήσεις των
άκρων, είναι επίσης συχνοί και σχετικά καλοήθεις σπασμοί. Μοιάζουν με τις κλονικές κινήσεις και παρατηρούνται φυσιολογικά σε νεογνά ΗΚ< 34 εβδομάδες.
Μυοκλονικοί σπασμοί: Είναι σπάνιοι και εκδηλώνονται σαν διαλείποντα απλά ή πολλαπλά τινάγματα ενός ή όλων των άκρων. Ενίοτε συνδυάζονται με απότομη κάμψη του κορμού, οπότε θα πρέπει να διαχωρίζονται από το εξεσημασμένο Moro. Συνήθως έχουν κακή πρόγνωση και παρατηρούνται σε σύμφυτες διαταραχές του μεταβολισμού και μετά από βαριά περιγεννητική ασφυξία.
Επιληπτική κατάσταση. Χαρακτηρίζεται από επανάληψη κλινικών ή ηλεκτρικών σπασμών διάρκειας 30 λεπτών, με έκπτωση του επιπέδου συνείδησης μεταξύ των σπασμών. Οι σπασμοί αυτοί παρατηρούνται μόνο σε νεογνά με σοβαρή νευρολογική έκπτωση. Η επιληπτική κατάσταση στα νεογνά είναι σπάνια.