Τενοντίτιδα
Πως προκαλείται
Η τενοντίτιδα ανήκει στην κατηγορία των συνδρόμων υπέρχρησης. Ως σύνδρομα υπερχρησης αναφέρονται οι χρόνιες φλεγμονές των μαλακών μορίων και των οστών, οι οποίες συμβαίνουν λόγω επαναλαμβανόμενων κινήσεων που γίνονται για πολλά χρόνια με αποτέλεσμα να ξεπερνιούνται τα όρια αντοχής των οργάνων αυτών. Συνήθως, οι μικροτραυματισμοί που συμβαίνουν στους μυς, τους θυλάκους, τους τένοντες και στις περιτονίες δεν αποκαθίστανται πλήρως, ενώ η περεταίρω εναπόθεση φορτίων προκαλεί χρόνια φλεγμονή. Εάν τα φορτία αυξηθούν σημαντικά μπορεί να συμβεί και ρήξη του τένοντα. Παράλληλα με τη φλεγμονή παρουσιάζεται και ρήξη ορισμένων αγγείων. Έτσι εάν ο τένοντας δεν επουλωθεί ακολουθεί νέα ρήξη στις ίνες του, η οποία μαζί με την παράλληλη μειωμένη αιμάτωση δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για μερικές ή ολικές ρήξεις.
Συνιστώνται ο περιορισμός των δραστηριοτήτων του ασθενούς και η εφαρμογή πάγου, ενώ παράλληλα χορηγούνται αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα. Ο ασθενής επισκέπτεται τον φυσιοθεραπευτή και ακολουθεί ένα πρόγραμμα φυσιοθεραπείας, που περιλαμβάνει την εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων σε συνδυασμό με υπερήχους, αναλγητικά ρεύματα και λέιζερ. Επίσης η εφαρμογή ιοντοφόρεσης (μεταφορά ιόντων αναλγητικών ουσιών στους ιστούς με συνεχές ηλεκτρικό ρεύμα) φαίνεται να έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα στην υποχώρηση της φλεγμονής και του πόνου. Ενώ ο πόνος υποχωρεί, μπορεί να γίνει χρήση ψυχρού-θερμού εναλλάξ, καθώς και διαθερμίες, που σκοπό έχουν την βελτίωση της κυκλοφορίας της περιοχής και τελικά την ενδυνάμωση του τένοντα, με αποτέλεσμα την πλήρη αποκατάσταση. Επίσης σε κάποιες τενοντίτιδες συνιστάται η χρησιμοποίηση ναρθήκων.