Δυσκοιλιότητα; Μην την προσπερνάς!
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Η συχνότητα της δυσκοιλιότητας αυξάνει τα τελευταία χρόνια, και υπολογίζεται ότι φτάνει ακόμα και το 20% του γενικού πληθυσμού.
Νεότερα επιστημονικά δεδομένα ανατρέπουν τις παλαιότερες πεποιθήσεις για τη δυσκοιλιότητα & για τα υπακτικά
H δυσκοιλιότητα μπορεί να προκληθεί από:
* αλλαγές στις καθημερινές συνήθειες
(όπως ταξίδια, μετακομίσεις)
* αγχώδεις καταστάσεις
* αδιαφορία και αναγκαστική αναβολή χρήσης της τουαλέτας
* ορμονικές αλλαγές
(κυρίως για τις γυναίκες κατά την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση)
* ανάρρωση από χειρουργική επέμβαση
Τι σημαίνει ότι έχω δυσκοιλιότητα; * τρεις ημέρες … εκτός τουαλέτας
Τα αποτελέσματα έρευνας σχετικά με τη δυσκοιλιότητα στον πληθυσμό 12 χωρών (Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ην.Βασίλειο, Σουηδία, Δανία, ΗΠΑ, Φιλιππίνες, Β.Κορέα, Μεξικό, Βραζιλία) έδειξε ότι οι παρακάτω θεωρούνται ότι είναι οι κύριες αιτίες:
*Διατροφή φτωχή σε φυτικές ίνες
*Μειωμένη λήψη υγρών
*Μειωμένη σωματική δραστηριότητα
Νεότερες μελέτες εξετάζουν τις υπάρχουσες πεποιθήσεις για τη αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας και συμπεραίνουν τελικά ότι πολλές απ’αυτές τις πεποιθήσεις βασίζονται σε μύθους και παρανοήσεις.
Μύθος: Η δυσκοιλιότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί αυξάνοντας τη λήψη φυτικών ινών.
Αλήθεια:
*Διατροφή φτωχή σε φυτικές ίνες δεν είναι υποχρεωτικά αιτία χρόνιας δυσκοιλιότητας
*Η αυξημένη κατανάλωση φυτικών ινών σε ορισμένους μπορεί να είναι ωφέλιμη αλλά σε πολλούς, με σοβαρή δυσκοιλιότητα, μπορεί να χειροτερέψει την κατάσταση.
Μύθος: Η δυσκοιλιότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί, αυξάνοντας τη λήψη υγρών.
Αλήθεια:
*Δεν υπάρχουν στοιχεία, που να υποστηρίζουν ότι η επιπλέον λήψη υγρών ανακουφίζει, εκτός από την περίπτωση, που συνυπάρχει αφυδάτωση.
Μύθος: Η δυσκοιλιότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί, αυξάνοντας τη σωματική δραστηριότητα.
Αλήθεια:
*Η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας δεν φαίνεται να βοηθάει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της δυσκοιλιότητας σε εργαζόμενους ενήλικες.
*Η σωματική δραστηριότητα επηρεάζει τη λειτουργία του εντέρου, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους, λαμβάνοντας υπόψη, όμως, και άλλους παράγοντες, όπως διατροφή, προσωπικότητα, λήψη φαρμάκων.
Υπακτικά: τα πλέον παρεξηγημένα φάρμακα
Τα υπακτικά είναι από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα. Αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως η γήρανση του πληθυσμού. Ταυτόχρονα όμως η επιφύλαξη για δυνητικές ανεπιθύμητες ενέργειες των υπακτικών, οδηγεί σε ελαττωμένη χρήση τους από ανθρώπους που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα και οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν την επιθυμητή ανακούφιση από το πρόβλημά τους με αυτά τα φάρμακα. Τα διεγερτικώς δρώντα υπακτικά, παραδοσιακά συστήνονται για βραχύχρονη χρήση, καθώς η μακροχρόνια χρήση τους σχετίζεται με βλάβη στο νευρικό ή / και στο λείο μυϊκό σύστημα του εντέρου, σωματική εξάρτηση, αύξηση του κινδύνου για καρκίνο.
Μύθος:: Τα υπακτικά προκαλούν βλάβη στο κόλον.
Αλήθεια:
*Η πεποίθηση ότι η χρήση διεγερτικώς δρώντων υπακτικών προκαλεί βλάβη στο νευρικό ή / και στο λείο μυϊκό σύστημα του εντέρου προκύπτει από μη-ελεγχόμενες παρατηρήσεις σε ανθρώπους και από αντικρουόμενα στοιχεία λαμβανόμενα από μελέτες σε ζώα.
*Αντίθετα, υπάρχει πληθώρα στοιχείων, που τεκμηριώνουν ότι δεν προκαλούν βλάβη. Τα διεγερτικώς δρώντα υπακτικά, όπως η δισεκολύδη, στη συνιστώμενη δοσολογία, είναι απίθανο να είναι επιβλαβή στο κόλον.
Μύθος:Τα υπακτικά προκαλούν εθισμό και σωματική εξάρτηση (σταματώντας τη χρήση των διεγερτικώς δρώντων υπακτικών εμφανίζεται δυσκοιλιότητα).
Αλήθεια:
*Δεν υπάρχει πιθανότητα εθισμού στα υπακτικά, αλλά ψυχιατρικοί ασθενείς μπορεί να κάνουν λανθασμένη χρήση τους.
*Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η δυσκοιλιότητα εμφανίζεται πάλι μετά τη διακοπή της χορήγησης των υπακτικών.
Μύθος: Η χρήση των υπακτικών προκαλεί ανοχή (εξοικείωση του οργανισμού με αποτέλεσμα την ανάγκη για αύξηση της δόσης για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος).
Αλήθεια:
*Η ανοχή είναι ασυνήθιστη στην πλειοψηφία των χρηστών.
*Υπάρχει πιθανότητα μόνο στις πολύ σοβαρές περιπτώσεις δυσκοιλιότητας.
*Κλινικές μελέτες δεν δείχνουν ελάττωση της αποτελεσματικότητας των υπακτικών με την πάροδο του χρόνου.
*Συγκεκριμένα, αυτό αποδεικνύεται ακόμα και σε ασθενείς με κακώσεις στη σπονδυλική στήλη (παραπληγικούς ασθενείς), οι οποίοι ελάμβαναν δισακοδύλη ακόμα και για 34 έτη.
Μύθος: Τα υπακτικά αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου.
Αλήθεια:
*Δεν υπάρχουν στοιχεία, που να τεκμηριώνουν ότι τα διεγερτικώς δρώντα υπακτικά είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του παχέος εντέρου.
Ποια είναι η σημασία αυτών των νεότερων επιστημονικών δεδομένων;
*Δεν πρέπει να θεωρούμε την διατροφή ή / και τον τρόπο ζωής ως τις κύριες αιτίες της δυσκοιλιότητας.
*Σε πολλούς η αλλαγή της διατροφής ή / και του τρόπου ζωής δεν επιφέρει καμία βελτίωση στο πρόβλημα της δυσκοιλιότητας.
*Τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα συμφωνούν ότι η έναρξη χρήσης σε αρχικό στάδιο ενός φαρμάκου κατά της δυσκοιλιότητας, παρέχει ασφαλή και αποτελεσματική ανακούφιση.
