Το πρόβλημα μπορεί να είναι οργανικό, άλλες φορές να οφείλεται σε κάποια σεξουαλική διαταραχή, ενώ και η ψυχολογία παίζει σημαντικό ρόλο.

Η μειωμένη ερωτική επιθυμία είναι πιο συχνή στις γυναίκες παρά στους άντρες. Το πιο συχνό οργανικό αίτιο είναι η έλλειψη κάποιων ορμονών, των ανδρογόνων, που σχετίζονται με την ερωτική επιθυμία τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες. Πολλές φορές, όμως, το πρόβλημα είναι δευτερογενές, οφείλεται δηλαδή σε άλλο σεξουαλικό πρόβλημα. Για παράδειγμα, άντρες με στυτική δυσλειτουργία βιώνουν μείωση της ερωτικής επιθυμίας και γυναίκες με πόνο κατά την επαφή μπορεί να νιώθουν αποστροφή στο σεξ.

Επίσης, οι χρόνιες παθήσεις, κάποια φάρμακα, καθώς και χρόνιοι πόνοι συνδέονται με μείωση της επιθυμίας.

Αναλυτικά τα αίτια της μειωμένης ερωτικής επιθυμίας, σύμφωνα με τους ουρολόγους, είναι:

• Λανθασμένες γνώσεις γύρω από το σεξ
• Παρουσία σεξουαλικής δυσλειτουργίας (στύσης, εκσπερμάτισης, πόνου κατά την επαφή)
• Τραυματική σεξουαλική εμπειρία/κακοποίηση
• Χαμηλή αυτοπεποίθηση
• Μείωση ανδρογόνων
• Κατάθλιψη
• Άγχος
• Αλκοολισμός
• Χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών
• Χρόνια νοσήματα
• Χρόνιοι πόνοι
• Χαμηλή αυτοπεποίθηση

Έτσι, ο έλεγχος του άντρα πρέπει να αρχίζει από τον ουρολόγο και της γυναίκας από τον γυναικολόγο. Εάν όμως αποκλειστεί το οργανικό πρόβλημα, τότε θα αναλάβει ο εξειδικευμένος σεξολόγος, που θα διερευνήσει τα αίτια και θα υποδείξει θεραπεία.

Ο ρόλος της διαφορετικότητας της επιθυμίας στο ζευγάρι

Πολλά ζευγάρια βιώνουν τη σεξουαλική δυσαρέσκεια που απορρέει από το ότι ο ένας εκ των δύο έχει διάθεση για σεξ περισσότερο ή λιγότερο συχνά από τον άλλο. Συνήθως, το άτομο με τη λιγότερη επιθυμία θεωρείται ως εκείνο «που έχει το πρόβλημα» και που πρέπει να βρει λύση.

Ωστόσο, μολονότι ορισμένοι ατομικοί παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στη μείωση της επιθυμίας, για πολλά ζευγάρια, είναι η δυναμική της σχέσης που συμβάλλει στο να μη συμβαδίζουν σεξουαλικά τα δύο άτομα μεταξύ τους.

Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει στο «ζευγάρι» και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους να είναι το επίκεντρο της θεραπείας έναντι του ενός. Έχει διαπιστωθεί ότι, όταν ένα ζευγάρι έρχεται σε θεραπεία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της επιθυμίας, συχνά έχουν ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο ένας από τους δύο είναι το πρόβλημα και θέλουν σε αυτόν να εστιάσουν.

Μία δυναμική που συχνά αναπτύσσεται ανάμεσα στα ζευγάρια είναι αυτή, κατά την οποία ο ένας εκ των δύο είναι αυτός που τις περισσότερες φορές προσεγγίζει τον/την σύντροφο, παίρνει πρωτοβουλίες και απολαμβάνει την προσπάθεια να κάνει τον/την σύντροφο να «ανοιχτεί».

Αντίστοιχα, το άτομο που προσεγγίζεται και αποφεύγει τις πρωτοβουλίες, απολαμβάνει το να είναι επιθυμητό και να ανταποκρίνεται όπως θέλει. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, όσο ο ένας εκφράζει τη σεξουαλική επιθυμία για τον άλλον, τόσο ο άλλος απομακρύνεται. Όσο ο ένας απομακρύνεται, τόσο ο άλλος προσεγγίζει και εκφράζει επιθυμία. Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.

Ωστόσο, τα ζευγάρια που ξεκινούν θεραπεία έχουν τη δυνατότητα να απεμπλακούν από αυτόν τον φαύλο κύκλο. Ακόμη και όταν μόνο ένας εταίρος επιλέγει να κάνει στροφή, η δυναμική μπορεί να επηρεαστεί θετικά.

Πηγή: Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων