Τι είναι η permarexia και γιατί δεν θέλεις να την έχεις
Συγγραφέας Εύη Κατσαρού Γράφτηκε στις ,
Το σύνδρομο της μόνιμης δίαιτας έχει πλέον όνομα.
Στον κόσμο των περμαρεξικών, οι άνθρωποι έχουν εμμονή με τις θερμίδες και είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν αδύνατοι. Αν και δεν καταχωρούνται ιατρικά -προς το παρόν- στην κατηγορία των ανορεξικών, όσοι βρίσκονται μονίμως σε δίαιτα, έχουν σίγουρα προβλήματα με το φαγητό. Σύμφωνα με μία πρόσφατη έρευνα, από το 1989 έως σήμερα ο αριθμός εκείνων που προσπαθούν να χάσουν βάρος έχει διπλασιαστεί.
Τα στοιχεία δείχνουν πως το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι είτε παχύσαρκο είτε υποσιτισμένο, ενώ οι επιστήμονες πλέον παραδέχονται ότι ιδιαίτερα οι Αμερικανοί χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τους λεπτούς και τους υπέρβαρους, με ελάχιστες εξαιρέσεις στα ενδιάμεσα στάδια.
«Υπάρχουν γυναίκες που είναι διατεθειμένες να κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν αδύνατες», μας διαβεβαιώνει ο πλαστικός χειρουργός Κωνσταντίνος Φλώρος. Πολλές από αυτές έχουν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ειδικού, ακολουθήσει αμέτρητες δίαιτες στο παρελθόν. «Παλιότερα, εκείνες που ανησυχούσαν για τη σιλουέτα τους ήταν κυρίως οι ηθοποιοί και τα μοντέλα. Σήμερα, η μανία αυτή έχει επεκταθεί και σε άλλα επαγγέλματα. Βλέπω ανθρώπους αγχωμένους με τη δίαιτα σε όλους τους τομείς».
Έτσι κάνουν όλες (οι σταρ)
Οι σταρ έχουν περισσότερους λόγους από τους κοινούς θνητούς να βρίσκονται σε μόνιμη δίαιτα. «Ποιος άλλωστε θέλει να ‘κρεμάσει’ στον τοίχο του ένα χοντρό ποπ σταρ;», αναρωτιέται ένας υπάλληλος δημοσίων σχέσεων δισκογραφικής εταιρείας.
«Οι νεαροί τραγουδιστές και τραγουδίστριες έχουν εμμονή με το σώμα τους και ακολουθούν πιεστικά προγράμματα διατροφής και άσκησης πριν αρχίσουν εμφανίσεις», συνεχίζει ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων. «Κανένας όμως δεν παραδέχεται ότι πιέζεται. Αν τους ρωτήσεις θα αρνηθούν τα πάντα. Δεν θα σου πουν ποτέ “Ναι, έχω λιμοκτονήσει για ένα μήνα”».
Όταν το μανεκέν Τζόντι Κιντ εμφανίστηκε στον κόσμο της μόδας το 1995, έγινε γρήγορα το νέο πρότυπο: ψηλή και πολύ αδύνατη. Μια booker μοντέλων θυμάται ότι εκείνη την περίοδο τα περισσότερα μανεκέν δεν έτρωγαν τίποτα προκειμένου να μοιάσουν στην Τζόντι. «Βγαίναμε για φαγητό και δεν παράγγελναν ούτε σαλάτα. Αρνούνταν να φάνε», λέει. «Πίστευαν ότι ήταν απολύτως φυσιολογικό να παραμείνουν νηστικές. Έλεγαν απλώς “δεν πεινάω” και έσπρωχναν το φαγητό από μπροστά τους».
Personal trainers όπως ο Σάιμον Γουάτερσον (με πελάτισσα τη Χάλι Μπέρι), λένε πως ορισμένοι σταρ είναι ικανοί να φτάσουν στα άκρα, ακόμη και στην παράνοια. «Όπως οι αθλητές ακολουθούν άλλη διατροφή πριν από τους αγώνες και μετά τους αγώνες, έτσι και οι ηθοποιοί έχουν πρόγραμμα πριν από τα γυρίσματα για μία ταινία και μετά το τέλος τους».
Και ενώ όλοι γνωρίζουμε πως η παχυσαρκία απειλεί την υγεία, λίγα πράγματα ξέρουμε για το πόσο επικίνδυνο είναι το να παραμένεις υπερβολικά αδύνατος. «Η διαρκής δίαιτα μπορεί να προκαλέσει αποδυνάμωση των οστών, προβλήματα αϋπνίας, αλλαγή της εγκεφαλικής χημείας, μια μόνιμη αίσθηση κρύου, ανωμαλίες στην περίοδο ή και αμηνόρροια» λέει η παθολόγος Εύη Κατσαρού.
The Secret
Πράγματι, oι σταρ καταφέρνουν να παραμένουν αδύνατες. Ωστόσο, είναι άσκοπο να συγκρίνει κανείς τον εαυτό του μαζί τους, αφού εκείνες έχουν στη διάθεσή τους ένα ολόκληρο επιτελείο από ειδικούς που έχουν ως μόνο μέλημά τους να τους στηρίζουν και να τους βοηθούν να παραμένουν σε τέλεια φόρμα.
«Οι αδύνατοι άνθρωποι συχνά χρησιμοποιούν τη δίαιτα σαν ένα μηχανισμό για να αποφεύγουν τα πραγματικά προβλήματά τους» πιστεύουν οι ψυχολόγοι. «Όλη αυτή η προσπάθεια απαιτεί μία τεράστια ποσότητα ενέργειας. Όταν καταναλώνει κανείς την ενέργειά του στα προβλήματα του φαγητού, απομακρύνει τη σκέψη του από άλλες ανησυχίες. Παράλληλα, η δύναμη που έχουν πάνω στο τι μπαίνει στον οργανισμό τους και τι όχι τους δίνει μία ψευδαίσθηση ελέγχου πάνω στην ίδια τους τη ζωή. Περιορίζουν λοιπόν αυτό που τρώνε προσπαθώντας έτσι να διαχειριστούν τα πράγματα που τους απασχολούν».
Το να αδυνατίσουμε δεν θα μας καταστήσει πιο ευτυχισμένους, επιτυχημένους ή αγαπητούς. Το αντίθετο μάλιστα: οι μόνιμες δίαιτες για να αγγίξουμε ανέφικτους στόχους μας κάνουν δυστυχισμένους. Και τις περισσότερες φορές χοντρούς.
