Ερπητική κερατίτιδα
Συγγραφέας Νικόλαος Χόντος Γράφτηκε στις ,
Όταν αναφερόμαστε σε οφθαλμική προσβολή από απλό έρπητα, οι βλάβες αφορούν πιο συχνά στον κερατοειδή (τον διαφανή θόλο που καλύπτει το μπροστινό μέρος του ματιού) και πάσχει συνήθως μόνο το ένα μάτι .
Αυτό το είδος της λοίμωξης ονομάζεται ερπητική κερατίτιδα. Η μόλυνση μπορεί να είναι επιφανειακή με τη συμμετοχή δηλαδή του επιφανειακού στρώματος του κερατοειδούς (επιθήλιο) και συνήθως δεν αφήνει ουλές. Σπανιότερα, η προσβολή αφορά στα βαθύτερα στρώματα του κερατοειδούς και μπορεί να οδηγήσει σε ουλές του κερατοειδή και μείωση της όρασης. Λιγότερο συχνά αφορά στο εσωτερικό του ματιού (ερπητική ραγοειδίτιδα ή αμφιβληστροειδίτιδα).
Τα συμπτώματα της νόσου μπορεί να περιλαμβάνουν θολή όραση, ευαισθησία στο φως, πόνο και ερυθρότητα του ματιού.
Αιτίες
Η πλειοψηφία των ατόμων που έχουν εκτεθεί στον ιό του απλού έρπητα συνήθως δεν το γνωρίζουν. Μετά την αρχική προσβολή, συνήθως ο ιός παραμένει αδρανής για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν προκαλεί καμία κλινική νόσο. Σε ορισμένα άτομα, ωστόσο, ο ιός μπορεί να ενεργοποιηθεί εκ νέου και δια της νευρικής οδού να προσβάλλει το πρόσωπο ή το μάτι. Οι λόγοι για αυτή την επανενεργοποίηση δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Ο παράγοντας που καθορίζει τη συμμετοχή των ματιών ή του δέρματος είναι άγνωστος. Πιθανώς το στέλεχος ή υπότυπος του ιού, καθώς και το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς να διαδραματίσει ένα ρόλο στην εμφάνιση και τον τύπο της νόσου. Μετά το πρώτο επεισόδιο στον κερατοειδή, περίπου ένας στους τέσσερις ασθενείς θα έχει επανάληψη τα επόμενα δύο χρόνια. Μετά τη δεύτερη λοίμωξη, οι πιθανότητες των υποτροπών αυξάνονται σημαντικά. Οι υποτροπές δεν μπορεί ακόμη να προβλεφθούν ή να προληφθούν.
Θεραπεία
Η θεραπεία εξαρτάται από τη θέση και τη σοβαρότητα της συμμετοχής. Σε ασθενείς με επιφανειακή προσβολή του κερατοειδούς πρέπει να εφαρμόζονται αντιιικές οφθαλμικές σταγόνες και αλοιφές. Η θεραπεία μπορεί να διαφέρει για βαθύτερη, λοίμωξη του κερατοειδούς και για ερπητική φλεγμονή στο εσωτερικό του ματιού. Η αντιιικές σταγόνες που διατίθενται είναι λιγότερο αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών λοιμώξεων. Στεροειδή, με τη μορφή σταγόνων, μπορεί να βοηθήσουν στην φλεγμονή του κερατοειδούς και να μειώσουν τις ουλές. Παρά τις όποιες προσπάθειες, ορισμένοι ασθενείς δεν ανταποκρίνονται γρήγορα ή ικανοποιητικά στην θεραπεία. Αυτοί οι ασθενείς μπορεί να έχουν παρατεταμένη φλεγμονή και τελικά μόνιμες ουλές και μπορεί να χρειαστεί μεταμόσχευση του κερατοειδούς για να αποκατασταθεί η όραση τους.
