Περιοχική Στοχευμένη Χημειοθεραπεία σε Όγκους Ήπατος
Συγγραφέας Μιχαήλ Ι. Βασίλογλου – Γκανής Γράφτηκε στις ,
Τι είναι;
Η στοχευμένη και απευθείας χορήγηση χημειοθεραπευτικών φαρμάκων στο συκώτι μέσω της ηπατικής αρτηρίας.
Που βασίζεται η αποτελεσματικότητα της και ποια η διαφορά της από την συστηματική χημειοθεραπεία ;
Παρ ’ότι το φυσιολογικό ηπατικό παρέγχυμα αιματώνεται απο την πυλαία φλέβα (80%) και την ηπατική αρτηρία (20%) οι όγκοι ,μεταστατικοί και πρωτοπαθείς, που αναπτύσσονται σ ‘αυτό τροφοδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά από την ηπατική αρτηρία. Αξιοποιώντας αφενός αυτή την ιδιότητα και χορηγώντας απευθείας στην ηπατική αρτηρία χημειοθεραπευτικούς παράγοντες επιτυγχάνουμε πολύ υψηλές συγκεντρώσεις του φαρμάκου στον «στόχο» και αφετέρου εκμεταλλευόμενοι το φαινόμενο της κάθαρσης της πρώτης διόδου (δλδ το συκώτι το ίδιο θα απομακρύνει το φάρμακο από τον οργανισμό) μπορούμε να χορηγήσουμε πολύ υψηλές δόσεις φαρμάκων πού θα ήταν αδύνατο να χορηγηθούν στην συστηματική κυκλοφορία (ενδοφλέβια αγωγή).
Ποια είναι η διαδικασία?
Τοποθετείται ένας ειδικά σχεδιασμένος αρτηριακός καθετήρας στην γαστροδωδεκαδακτυλική αρτηρία έτσι ώστε το άκρο του να φθάνει ως την συμβολή της με την κοινή ηπατική αρτηρία και το τύμπανο έγχυσης τοποθετείται κάτω από το δέρμα στην κοιλιακή χώρα . Παράλληλα εκτελείται χολοκυστεκτομή (αποφυγή κινδύνου χημικής χολοκυστίτιδας). Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και λαπαροτομή.
Που και πότε εφαρμόζεται?
Εφαρμόζεται (1) κυρίως σαν προεγχειρητική (neoadjuvant) χημειοθεραπεία σε όγκους που δεν είναι δυνατόν να χειρουργηθούν λόγω μεγέθους με στόχο την συρρίκνωση τους για να γίνουν εξαιρέσιμοι, (2) σαν συμπληρωματική μετεγχειρητική χημειοθεραπεία (adjuvant) και (3) σαν παρηγορική αγωγή με σκοπό την παράταση της επιβίωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε αρκετές περιπτώσεις που εφαρμόσθηκε αρχικά σαν παρηγορική αγωγή υπήρξε τέτοια υποχώρηση της νόσου με αποτέλεσμα να είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί χειρουργικά.
Ενδείξεις
Ηπατοκυτταρικός καρκίνος που δεν δύναται να εξαιρεθεί.
Μεταστάσεις στο ήπαρ απο καρκίνο του παχέος εντέρου που δεν δύναται να εξαιρεθούν.
Μεταστάσεις απο νευροενδοκρινείς όγκους π.χ καρκινοειδές
Μεταστάσεις απο οθαλμικό μελάνωμα.
Ποια τα θεραπευτικά αποτελέσματα?
Στούς ασθενείς με μη εξαιρέσιμο ηπατοκυτταρικό καρκίνο μειώνει το μέγεθος του όγκου και υπο συνθήκες μπορεί να χειρουργηθεί ή σε πολυεστιάκη νόσο την σταθεροποιεί και προλαμβανει την εμφανιση νεων εστιων δίνοντας ετσι χρόνο σαν γεφυρα στην μεταμοσχευση ήπατος.
Στους ασθενείς με μεταστάσεις απο καρκίνο του παχέος εντέρου ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται στην συστηματική χημειοθεραπεία αυξάνει την επιβίωση και προσφέρει την δυνατότητα συρίκνωσης των όγκων με δυνατοτητα μελλοντικήες χειρουργικής αντιμετώπισης .
Στις περιπτώσεις μεταστάσεων απο ενδοκρινικούς όγκους βελτιώνει και στο μεγαλύτερο ποσοστό εξαφανίζει τα ορμονικά συμπτώματα π.χ το flushing και την υπέρταση απο το σύνδρομο του καρκινοειδούς.
