Ομοιοπαθητική και στρες
Συγγραφέας Σπύρος Διαμαντίδης Γράφτηκε στις ,
Σήμερα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά η έννοια του στρες γίνεται μέρος της καθημερινότητας μας κυρίως διότι η περίοδος που διανύουμε είναι γεμάτη πολλούς και ποικίλους στρεσογόνους παράγοντες. Στρεσογόνος παράγοντας είναι κάθε παράγοντας που δημιουργεί στρες δηλαδή δημιουργεί μια κινητοποίηση των μηχανισμών του οργανισμού κάτω από την πίεση του σήματος κινδύνου που εκπέμπει.
Ο στρεσογόνος παράγοντας συνδέεται πάντα με κάποια απειλή. Η απειλή αυτή έχει σχέση με την παρούσα κατάσταση που βιώνουμε ή με την ίδια την επιβίωση μας. Κάθε απειλή που κρύβει ο στρεσογόνος παράγοντας έχει ένα μέγεθος και μια σχέση με το χρόνο. Όταν χτυπήσει το τηλέφωνο για μια επείγουσα δουλειά μετά από μια κουραστική μέρα και ενώ κάθεσαι χαλαρά και απολαμβάνεις το φραπέ σου μπροστά στην τηλεόραση, αυτό είναι ένας στρεσογόνος παράγοντας. Αυτός ο στρεσογόνος παράγοντας όμως έχει μικρή ένταση και απειλεί μόνο την παρούσα κατάσταση σου. Είναι δηλαδή ένα «σπάσιμο» που μπορεί να σου σπάσει τα νεύρα αλλά δεν απειλεί τη ζωή σου ή την ύπαρξη σου γενικότερα. Όταν στην ίδια περίπτωση πάρεις ένα τηλεφώνημα που σε πληροφορεί ότι μόλις απολύθηκες λόγω οικονομικής κρίσης, τότε μιλάμε για έναν στρεσογόνο παράγοντα πολύ πιο έντονο και απειλητικό από τον προηγούμενο, γιατί τώρα μπορεί να απειλεί και την επιβίωση σου αν δεν έχεις άλλους πόρους εκτός από τη δουλειά σου. Κάθε φορά που στην οδήγηση αντιμετωπίζεις το κλείσιμο, τη σφήνα ή την τρέλα του καθενός, στην ουσία έρχεσαι αντιμέτωπος με στρεσογόνους παράγοντες που εμφανίζονται κατά ριπάς τις περισσότερες φορές. Αν βάλεις όλα τα καθημερινά σπασίματα, τις κόντρες με τους άλλους στη δουλειά το σπίτι ή τις προσωπικές σχέσεις σου, αν βάλεις την καθημερινή σου αγωνία για το αν θα μείνεις στη δουλειά ή όχι με τα νέα μέτρα, αν βάλεις τις περικοπές στη διασκέδαση σου που σε θίγουν και ως άτομο που απαιτείς μια αξιοπρεπή ζωή και όχι μόνο σκλαβιά, αν προσθέσεις τις τηλεοράσεις που σου δημιουργούν την αίσθηση ότι σε απαξιώνουν σαν μυαλό και αντίληψη, αν βάλεις και τους τριγμούς στη ζευγαρική σου σχέση που επηρεάζεται από την κακή σου διάθεση και απειλείται με διάλυση, αν βάλεις και ότι άλλο σε πονάει, σε εξοργίζει σε θίγει και σε απαξιώνει, τότε έχεις ένα πλήρες πακέτο των στρεσογόνων παραγόντων που αντιμετωπίζεις καθημερινά. Αν τέλος βάλεις και τον γνωστικό τρόπο με τον οποίο εσύ αντιμετωπίζεις τους στρεσογόνους παράγοντες διογκώνοντας ή συρρικνώνοντας τους τότε έχει το τελικό πακέτο του ενεργειακού σου πορτφόλιο που ανεβοκατεβαίνει όπως ο δείκτης του χρηματιστηρίου. Το βασικό που έχεις να κατανοήσεις είναι ότι για την αντιμετώπιση των στρεσογόνων παραγόντων χρειάζεσαι ενέργεια. Χρειάζεσαι ενέργεια ψυχική, νευρική και σωματική. Κάθε φορά που αντιμετωπίζεις ένα στρεσογόνο παράγοντα, όλα σου τα συστήματα ανατρέχουν στα ενεργειακά σου αποθέματα από όπου θα αντλήσουν πόρους για να μπορέσεις ως οργανισμός να ανταπεξέλθεις ψυχικά, διανοητικά και σωματικά. Αν δεν έχεις αρκετά αποθέματα ενέργειας τότε αργά ή γρήγορα θα αρρωστήσεις. Θα αρρωστήσεις σωματικά, διανοητικά, ψυχικά ή ακόμη χειρότερο και σε συνδυασμό αυτών. Εδώ τώρα χρειάζεσαι βοήθεια. Ξεκούραση, χαλάρωση, υγιεινό φαγητό, καλό και αποδοτικό ύπνο, καλό και ανακουφιστικό σεξ, βιταμίνες, συμπληρώματα διατροφής, γυμναστική, δραστηριότητες στη φύση κλπ. Όσο λιγότερα από αυτά μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου, τόσο περισσότερο απειλείται η υγεία σου.
Τότε χρειάζεσαι ομοιοπαθητική. Η ομοιοπαθητική θεραπεία έχει σε αυτές τις περιπτώσεις ίσως τη σημαντικότερη ένδειξη σε σχέση με οτιδήποτε άλλο. Η ομοιοπαθητική θεραπεία δίνει την ενέργεια που χρειάζεται να εκταμιεύει ο οργανισμός σου σε κάθε στρεσογόνο παράγοντα. Αυτό είναι μια αποδεδειγμένη κλινική εμπειρία δύο τουλάχιστον αιώνων που επιβεβαιώνεται καθημερινά από χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι παίρνουν ομοιοπαθητική θεραπεία. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο ενισχύει την άμυνα του οργανισμού σε σωματικό, διανοητικό και ψυχικό επίπεδο. Είναι αυτό που περιγράφουν με ανακούφιση οι χιλιάδες άνθρωποι της ίδιας καθημερινότητας που βιώνουμε όλοι μας. «Νοιώθω καλλίτερα, είμαι πιο ήρεμος, ελέγχω καλλίτερα τα νεύρα μου, ο ύπνος μου έφτιαξε, αντέχω καλλίτερα σε όσα πρώτα με εκτροχίαζαν και ήθελα να σκοτώσω άνθρωπο, έχω πιο καθαρό μυαλό, βλέπω τα πράγματα με μεγαλύτερη ψυχραιμία, τώρα ελέγχω τη βουλιμία μου, δεν παθαίνω κρίσεις πανικού, τώρα μπορώ να ψάξω την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων, νοιώθω μεγαλύτερες αντοχές, νοιώθω ότι ξέφυγα από την κατάθλιψη…» και άλλες πολλές εκφράσεις τέτοιου είδους ακούγονται καθημερινά από τους ανθρώπους που παίρνουν ομοιοπαθητικά φάρμακα. Όταν ο οργανισμός σου περνάει ενεργειακή κρίση κάτω από την επίδραση των καθημερινών στρεσογόνων παραγόντων, έρχεται η ομοιοπαθητική να τον πιστώσει με ποσά ενέργειας που είναι κατάλληλα για να βοηθηθεί. Ο οργανισμός βέβαια έχει τη δική του «νοημοσύνη» και το δικό του σοφό σχέδιο χρησιμοποίησης αυτής της ενέργειας του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Αφού δε το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν έχει παρενέργειες μπορείς να το αξιοποιήσεις άφοβα και στις ποσότητες που χρειάζεται ο οργανισμός σου. Έχεις δηλαδή στη διάθεση σου έναν ενεργειακό τραπεζίτη που σε πιστώνει κάθε φορά που το έχεις ανάγκη. Αν και εσύ τηρήσεις κάποιους κανόνες θα τον έχεις λιγότερη ανάγκη αλλά πάντα θα υπάρχει εκεί για σένα όποτε τον χρειαστείς. Έτσι με την ομοιοπαθητική αντισταθμίζεις τις συνέπειες του στρες και μπορεί η ομοιοπαθητική να δράσει ως μια αντιστρές θεραπεία. Αυτή είναι μια μη συμμετοχική από μέρους σου αντιμετώπιση του στρες αφού εσύ απλά λαμβάνεις με το ομοιοπαθητικό φάρμακο τα ποσά της ενέργειας που χρειάζεσαι κάθε φορά.
Περιττό βέβαια να τονιστεί ότι πρέπει ο ομοιοπαθητικός γιατρός να είναι ενημερωμένος και με σύγχρονη γνώση για να μπορεί να χειριστεί τα σύγχρονα ομοιοπαθητικά θεραπευτικά σχήματα με τον καλλίτερο και αποδοτικότερο τρόπο για την ιδιοσυγκρασία σου. Άλλες οι ενεργειακές ενέργειες του οργανισμού όταν πηγαίναμε με τα κάρα και άλλες σήμερα.
Αν από την άλλη μεριά θέλεις να συμμετέχεις στην αντιστρές προσπάθεια τότε υπάρχει για εσένα η βιοανάδραση. Η βιοανάδραση είναι το αποτέλεσμα της εξέλιξης της νευροφυσιολογίας που μελετά και ελέγχει τους μηχανισμούς του στρες. Κάθε φορά που δέχεσαι έναν στρεσογόνο παράγοντα, διεγείρεται ένα μέρος του νευρικού σου συστήματος για να προετοιμάσει τον οργανισμό για πάλη ή φυγή. Κι αυτό γιατί απέναντι σε κάθε απειλή που κρύβει ο στρεσογόνος παράγοντας, ο οργανισμός έχει μόνο δύο τρόπους αντίδρασης, την πάλη ή τη φυγή. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντίδρασης του ανθρώπου απέναντι στην απειλή. Όταν νοιώθεις ότι έχεις τα κότσια, τη δύναμη και την ενέργεια κάθεσαι και το παλεύεις με στόχο να νικήσεις την απειλή και να κερδίσεις την ηρεμία ή την επιβίωση σου. Όταν νοιώθεις αδύναμος να αντιμετωπίσεις την απειλή, τότε το βάζεις στα πόδια τρέχοντας όσο πιο γρήγορα μπορείς για να ξεφύγεις και να επιβιώσεις. Η βιοανάδραση είναι η ιατρική μέθοδος της νευροφυσιολογίας που αφού σε καλωδιώσει μετράει τις βασικές σου λειτουργίες κάτω από την επίδραση των στρεσογόνων παραγόντων. Εσύ βλέπεις στην οθόνη του κομπιούτερ σου τις αλλαγές του οργανισμού σου κάτω από την κατάσταση πανικού που συχνά δημιουργούν οι στρεσογόνοι παράγοντες. Έτσι αρχίζεις να μαθαίνεις ποιος είσαι, πως αντιδράς και γιατί αντιδράς έτσι. Αυτές οι πληροφορίες είναι η ανάδραση που λαμβάνεις από την άμεση παρατήρηση των αντιδράσεων σου, δηλαδή είναι η ανάδραση που λαμβάνεις από την όλη διαδικασία. Εσύ κάνεις βιο, δηλαδή κάνεις βιολογική δράση και παίρνεις ανάδραση, δηλαδή πληροφορίες σχετικά με αυτή τη βιολογική σου δράση. Με τον τρόπο αυτό πραγματοποιείται η λειτουργία της βιο-ανάδρασης. Στη συνέχεια ο γιατρός που σε εκπαιδεύει και σε βοηθάει να κατανοήσεις τους μηχανισμούς του στρες, σου μαθαίνει πως θα απευαισθητοποιηθείς από τους στρεσογόνους παράγοντες ώστε να μην δημιουργούν παθολογία και ανεξέλεγκτο ξόδεμα ενέργειας στον οργανισμό σου. Μαθαίνεις δηλαδή πώς να ελέγχεις τη διαδικασία ώστε να κινείσαι εντός φυσιολογικών ορίων και με τον καλλίτερο τρόπο διαχείρισης της ενέργειας σου. Αυτή είναι μια διαδικασία όπου εσύ συμμετέχεις ενεργά. Παίρνεις τον εαυτό σου στα χέρια σου. Ο γιατρός χρησιμεύει σαν οδηγός και εκπαιδευτής που σου δίνει τη δυνατότητα να μάθεις να διαχειρίζεσαι το ενεργειακό σου δυναμικό μόνος σου. Όταν κάνεις την απαραίτητη εκπαίδευση-θεραπεία σε αυτό τον τομέα όλα γίνονται πια αυτόματα στον οργανισμό σου. Όπως όταν μαθαίνεις να οδηγείς αυτοκίνητο. Ξεκινάς να μαθαίνεις διάφορα, εκπαιδεύεσαι και όταν πλέον έχεις κάνει όλα τα μαθήματα έχεις αποκτήσει αυτοματισμό και άνεση στην οδήγηση χωρίς να σκέφτεσαι κάθε σου πράξη όπως στην αρχή.
Βέβαια και στη βιοανάδραση απαιτείται ένας γιατρός με σύγχρονη γνώση και μοντέρνες μεθόδους. Μην ξεχνάς ότι οι τρόποι που μαθαίνουμε από άποψη νευροφυσιολογίας, όπως οι κατοπτρικοί νευρώνες, διερευνήθηκαν ιατρικά και αξιοποιήθηκαν την τελευταία δεκαπενταετία. Άλλη η εποχή του φτύσε τον κόρφο σου και άλλη η σημερινή εποχή.
Άρα σήμερα έχουμε την ομοιοπαθητική που μας δίνει ενέργεια για να αντιμετωπίσουμε τους στρεσογόνους παράγοντες και τη βιοανάδραση που μας μαθαίνει πώς να ελαχιστοποιούμε την αρνητική επίδραση των στρεσογόνων παραγόντων. Ένας συνδυασμός των δύο ιατρικών μεθόδων είναι ίσως το καλλίτερο αντιστρές δίδυμο για τον σύγχρονο άνθρωπο.
