Υπερλιπιδαιμία…τι σημαίνει…και πώς συμβάλλει η διατροφή.

Συγγραφέας Νικόλαος ΚριαράςκλείσιμοΣυγγραφέας: Νικόλαος Κριαράς Όνομα: Νικόλαος Κριαράς
Email: nkriaras24@gmail.com
Site: http://www.newsdiet.gr
Site 2: http://www.iator.gr/microsite/kriaras-2

Πληροφορίες: Διαιτολόγος - Διατροφολόγος. Σπούδασε στο Α.ΤΕΙ ΚΡΗΤΗΣ Διαιτολογίας και Διατροφής. 6973409233Προβολή άρθρων του συγγραφέα Γράφτηκε στις 30 Ιουνίου 2015,

Υπερλιπιδιμία, εμφανίζεται όταν υπάρχει αύξηση των τριγλυκεριδίων ή αύξηση της χοληστερόλης , ή και των δύο.

Τα αίτια της υπερχοληστεροληναιμίας.
• Η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο.
• Ο υποθυρεοειδισμός.
• Η χολόσταση.

• Το νεφρωσικό σύνδρομο.
• Η λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων.
Τα αίτια της αύξησης των Tg.
• Παχύσαρκα άτομα.
• Κατάχρηση οινοπνεύματος.
• Σακχαρώδης διαβήτης.
• Νεφρική ανεπάρκεια.
• Η λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων.
Τι είναι η χοληστερόλη;
Η χοληστερόλη είναι μία ουσία που απαντάται σε όλα τα τμήματα του οργανισμού, συμπεριλαμβανομένων της καρδιάς, του ήπατος, του εντέρου, του δέρματος και του νευρικού συστήματος. Η χοληστερόλη παράγεται στο ήπαρ και είναι απαραίτητη για την παραγωγή και δράση πολλών ορμονών, της χολής και της βιταμίνης D και μεταφέρεται στο αίμα συνδεδεμένη με ειδικές πρωτείνες (λιποπρωτείνες) για να χρησιμοποιηθεί απ΄ όλα τα κύτταρα του οργανισμού. Η εξωγενής χοληστερόλη προέρχεται από τροφές και προϊόντα ζωικής προέλευσης, κάποια είδη ψαριών και οστρακοειδή, ενώ αντίθετα τροφές φυτικής προέλευσης δεν περιέχουν καθόλου χοληστερόλη.
Τι είναι τα Τg;
Τα τριγλυκερίδια είναι η πιο κοινή μορφή λίπους στον οργανισμό και προέρχονται κυρίως από την διατροφή. Τα εξωγενή τριγλυκερίδια μεταφέρονται στο αίμα με τα χυλομικρά, ενώ τα ενδογενή με την πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτείνη (VLDL – Very Low Density Lipoprotein) και χρησιμεύουν κυρίως για την παραγωγή ενέργειας.

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΤΩΝ ΛΙΠΙΔΙΩΝ (mg/dL).

Ολική Χοληστερόλη

• <200Επιθυμητά επίπεδα
• 200-239 Οριακά υψηλά επίπεδα
• >239 Υψηλά επίπεδα

Τριγλυκερίδια

• <150 Φυσιολογικά επίπεδα
• 150-199 Οριακά υψηλά επίπεδα
• 200-499 Υψηλά επίπεδα
• >499 Πολύ υψηλά επίπεδα

HDL Χοληστερόλη

• <40 Χαμηλά επίπεδα
• >59Υψηλά επίπεδα

LDL Χοληστερόλη

• <100 Ιδανικά επίπεδα
• 100-129 Σχεδόν ιδανικά επίπεδα
• 130-159 Οριακά υψηλά επίπεδα
• 160-189Υψηλά επίπεδα
• >189 Πολύ υψηλά επίπεδα

Αν υπάρχει υπερλιπιδαιμία, τότε είναι λογικό να εμφανισθεί στεφανιαία νόσος, αν μαζί με την υπερλιπιδαιμία υπάρχουν και ορισμένοι άλλοι συνδιαστικοί παράγοντες, οι οποίοι είναι οι εξής:

• Οικογενειακό ιστορικό πρώιμης στεφανιαίας νόσου.
• Υπέρταση.
• Κάπνισμα .
• Σακχαρώδης διαβήτης .
• Παχυσαρκία.
• Αντρας >45 ετών .
• Γυναίκα >55 ετών ή μετεμμηνοπαυσιακή.

(χωρίς συμπληρωματική θεραπεία με οιστρογόνα)

• Χαμηλή HDL (<35>.

Εάν η HDL είναι >60 mg/dl αφαιρείται ένας παράγοντας κινδύνου.

• Χωρίς στεφανιαία νόσο και με λιγότερο από 2 παράγοντες κινδύνουàΛιγότερο από 160 mg/dl.
• Χωρίς στεφανιαία νόσο και με 2 ή περισσότερους παράγοντες κινδύνουàΛιγότερο από 130 mg/dl.
• Με στεφανιαία νόσοàΛιγότερο ή ίσο με 100 mg/dl.

Ο δείκτης μάζας σώματος απεικονίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια την παρουσία περίσσσειας λιπώδους ιστού. Ορίζεται ως το πηλίκο του σωματικού βάρους σε κιλά προς το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα.

• Οι φυσιολογικές τιμές του κυμαίνονται μεταξύ 20 και 25kg/m².

Διαιτητικές οδηγίες.

Καταναλώνετε ελεύθερα:

-Πουλερικά: Κοτόπουλο, γαλοπούλα χωρίς πέτσα, κουνέλι, κυνήγι.

-Ψάρια: Όλα τα άσπρα ψάρια χωρίς πέτσα.

-Όσπρια: Φασόλια ρεβύθια, φακές, κουκιά, φάβα.

-Γαλακτοκομικά:Γάλα και γιαούρτι με 0-1% λιπαρά. Μυζήθρα νωπή ή κίτρινο τυρί με λιγότερο από 10% λιπαρά.

-Λίπη-Έλαια: Ελαιόλαδο, καλαμποκέλαιο, σογιέλαιο, ηλιέλαιο, μαργαρίνη με ρευστά φυτικά έλαια.

-Ψωμί: Όλα τα ψωμιά (κατά προτίμηση ολικής αλέσεως), φρυγανιές.

-Δημητριακά: Όλα τα δημητριακά, κουάκερ, κορν φλέικς, μακαρόνια, ρύζι, πατάτες.

-Λαχανικά-Φρούτα: Όλα .

-Ποτά: Καφές, τσάι.

Καταναλώνετε  με μέτρο :

-Κρέας: Άπαχο κρέας, μοσχάρι, άπαχο ζαμπόν, λουκάνικα από μοσχάρι ή κοτόπουλο.

-Ψάρια: Σολομός.

-Γαλακτοκομικά: Γάλα και γιαούρτι μέχρι 2% λιπαρά. Κίτρινο τυρί με λιγότερο από 20% λιπαρά.

-Αβγά: Μέχρι 4 την εβδομάδα.

-Διάφορα: Ελιές, Ξηροί καρποί, Γρανίτες – Ποπ κορν, Λουκούμια, Γλυκά κουταλιού, Κουλουράκια με λάδι.

-Ποτά: Οινοπνευματώδη (Αν τα τριγλυκερίδια είναι υψηλά τότε καθόλου οινόπνευμα).

Απαγορεύεται να καταναλώνετε:

-Κρέας: Χοιρινό, συκώτι, λουκάνικα από χοιρινό, μπέικον.

-Θαλασσινά:Αστακός, γαρίδες, καραβίδες, μύδια.

-Πουλερικά: Χήνα, πάπια.

-Λίπη: Βούτυρο, μαργαρίνη με στερεά κορεσμένα έλαια.

-Γαλακτοκομικά: Γάλα και γιαούρτι με 4% και άνω λιπαρά, κρέμα γάλακτος, σκληρά τυριά (γραβιέρα, κεφαλοτύρι), μαλακά τυριά (τυρί κρέμα, κασέρι).

-Γλυκά: Πάστες, τούρτες, κρουασάν, τσουρέκι, παγωτά, σοκολάτες.

-Ποτά: Ιρλανδέζικος καφές, σοκολάτα ρόφημα.

-Διάφορα: Τσιπς, Τηγανητές πατάτες, Μαγιονέζα, Σάλτσες με κρέμα γάλακτος ή βούτυρο.

Σωματική άσκηση.

Η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία έχει καταλήξει στο ότι η έλλειψη συστηματικής φυσικής δραστηριότητας παίζει ρόλο στην πρόωρη εμφάνιση και εξέλιξη της στεφανιαίας νόσου. Από την άλλη πλευρά, οποιαδήποτε αύξηση της σωματικής δραστηριότητας αποβαίνει τελικά ευεργετική για την υγεία και οι μικρές περίοδοι άσκησης δρουν προσθετικά. Η άσκηση παίρνει ιδιαίτερο νόημα όταν αναφερόμαστε στις νεαρές ηλικίες.

Ερευνητικά μέρη.

1. Σε μία έρευνα, του Eurosciences Communication σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ερευνών για την Αρτηριοσκλήρωση του Πανεπιστημίου Munster της Γερμανίας, έδειξε ότι η χρήση ελαιολάδου μειώνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις.
2. Πρόσφατες επιστημονικές έρευνες έδειξαν ότι το κακάο και η σοκολάτα (και ιδιαίτερα η μαύρη σοκολάτα) έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε φλαβονοειδή τα οποία παρουσιάζουν έντονη αντιοξειδωτική δράση. Η κατανάλωση φλαβονοειδών έχει συσχετιστεί με τον μειωμένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και καρδιαγγειακών νοσημάτων. Να σημειωθεί, ότι η σοκολάτα προμηθεύει τον ανθρώπινο οργανισμό με αρκετές ‘’κενές’’ θερμίδες.
3. Τα επιδημιολογικά στοιχεία της ελληνικής έρευνας Attica, που διενεργήθηκε από την πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου, είναι ανησυχητικά για τη συχνότητα εμφάνισης του μεταβολικού συνδρόμου στο μέλλον. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας:

• 1 στους 5 συμμετέχοντες (19,8%) εμφάνιζαν παράγοντες κινδύνου.
• Από αυτούς, οι άντρες παρουσίασαν διπλάσια ποσοστά.
• Άντρες και γυναίκες με παράγοντες κινδύνου ακολουθούσαν σε μικρό ποσοστό τη μεσογειακή διατροφή ενώ είχαν μειωμένα ποσοστά σωματικής άσκησης.
• Η συχνότητα εμφάνισης του μεταβολικού συνδρόμου παρουσίασε αυξητική τάση με την αύξηση της ηλικίας (ποσοστό 38% σε ηλικίες μεγαλύτερες των 65 ετών).

Βιβλιογραφία:

1. Χοληστερόλη : ο καλός, ο κακός και ο μέσος (Αύγουστος του 2008) (ανακτήθηκε 2010-02-22 ).
2. Ξένος, Κωνσταντίνος (Απριλίου 2008). «Γνωριμία με τη χοληστερόλη».Ελιξήριο (Απριλίου 2008).
3. Τσουνάκης, Σταμάτης, «Χοληστερόλη: Η καλή, η κακή και… όσα θέλουμε να μάθουμε», InterOPTICS A.E.E., 2006. Ανακτήθηκε 2010-02-22.
4. Μοσχοβάκη, Αναστασία. Υγεία: Όλη η αλήθεια για τη ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗ.MULTIMEDIA GOLDEN INTERACTIVE.LTD-A NEW.GR (ανακτήθηκε 2010-02-22 ).
5. «Λεξικό Βιολογίας Collins», σ. 582 – Εκδόσεις Ι. Φλώρος – Αθήνα.
6. Boron W & Boulpaep E, «Ιατρική Φυσιολογία», εκδόσεις Π.Χ.Πασχαλίδης, 2006, ISBN 960-399-407-3.
7. Ebbing, Darrell D.; Steven D. Gammon. Γενική Χημεία. Νικόλαος Δ. Κλούρας (μετάφραση) (έκτη έκδοση). Αθήνα: Εκδοτικός οίκος Τραυλός. σσ. 1061-1062. ISBN 960-7990-66-8. http://www.travlos.gr. Ανακτήθηκε την 16-1-2010.
8. Οι εστέρες στην καθημερινή ζωή.
9. Η θερμοδυναμική της εστεροποίησης, σαπούνια.