Θέλω να βγάλω το φρονιμήτη μου..
Συγγραφέας Σωτήρης Β. Βλασταράκος Γράφτηκε στις ,
Θέμα της σημερινής ανάρτησης αποτελεί η αντιμετώπιση των προβλημάτων πόνου που προέρχονται από την περιοχή του τρίτου γομφίου ή φρονιμήτη.Πριν ξεκινήσουμε όμως ας δούμε λίγα στοιχεία για τον..κατηγορούμενο!!
Τρίτος γομφίος ή ή σωφρωνιστήρας ή φρονιμήτης!
Βγαίνει στο στόμα μεταξύ του 17-21 έτους της ηλικίας των ατόμων.Είναι το τελευταίο δόντι που βγαίνει στο στόμα και αποτελεί εξελικτικό κατάλοιπο.Δηλαδή,επειδή κάποτε ήταν χρήσιμο για το μάσημα της τροφής,αλλά όχι πλέον,οι επόμενες γενιές μπορεί και να μην βγάζουν φρονιμήτες.
Η θέση του είναι αρκετά πίσω,οπότε όχι μόνο δεν συντελεί στο μάσημα της τροφής,αλλά μπορεί να δημιουργήσει και προβλήματα πχ τερηδόνα από την αδυναμία να καθαρίσουμε καλά με την οδοντόβουρτσα.Επίσης όταν βγαίνει,νομίζουμε ότι στραβώνει τα υπόλοιπα δόντια και χαλάει το αποτέλεσμα μιας πχ ορθοδοντικής θεραπείας.Η αλήθεια σε αυτό είναι κάπου στη μέση.Τι εννοώ με αυτό;Όταν βγαίνει ο φρονιμήτης στο στόμα ασκεί πίεση.Φυσιολογικά όμως τα δόντια κινούνται καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου.Απλά αν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα δόντια και είναι ίσια,οποτε οι δυνάμεις αντιρροπούνται,δεν χαλάνε οι θέσεις των δοντιών.Αν ομως υπάρχει πρόβλημα τότε με την ανατολή του φρονιμήτη,τα πράγματα χειροτερεύουν.
“Και τότε τι κάνουμε γιατρέ;Τον βγάζουμε το φρονιμήτη και ας μην έχει κάποιο πρόβλημα;Δεν είναι κρίμα,υγιές δόντι;”
Είμαι της άποψης ότι όταν ο φρονιμήτης δε δημιουργεί κάποιο πρόβλημα,δεν τον βγάζουμε.Στην επόμενη εικόνα(Εικ 1) βλέπετε μια πανοραμική ακτινογραφία ενός στόματος,στο οποίο οι τρείς στους τέσσερις φρονιμήτες έχουν βγει στο στόμα και ο τέταρτος πάει να βγει.Δεν φαίνεται να έχουν προβλήματα,και η μόνη ενόχληση που μπορεί να νιώθει ο ασθενής είναι πίεση και πόνο από το γεγονός ότι βγαίνει ο φρονιμήτης.Μπορεί μέχρι να βγει το δόντι να νιώσει και μια σχετική δυσκολία στο να ανοίξει το στόμα του.Επίσης μπορεί να ανεβάσει και δέκατα,ορισμένες φορές,αλλά αλλά μέχρι εκεί.
Εικόνα 1
Αντίθετα στην παρακάτω εικόνα(Εικ 2) πρέπει να γίνει χειρουργική εξαγωγή φρονιμητών, γιατί δεν έχουν χώρο και βγαίνουν με τέτοιο προσανατολισμό που προκαλούν βλάβη στα διπλανά δόντια.
Εικόνα 2
Άλλοι γιατροί έχουν την άποψη ότι αν βγάλουμε ένα φρονιμήτη,πρέπει να βγάλουμε και τον αντίθετό του,γιατί με την έλλειψη του ανταγωνιστή,ο φρονιμήτης που μένει θα δημιουργήσει πρόβλημα.Άποψή μου είναι ότι δεν βγάζω υγιή δόντια.Ενημερώνω τον ασθενή ότι ο κίνδυνος αυτός είναι υπαρκτός,αλλά για το μέλλον.Αν θέλει να κάνει την εξαγωγή την ίδια στιγμή,την κάνουμε,που είναι και πιο εύκολο για το γιατρό ,αλλά και πιο εύκολο για τον ασθενή μια και η περίοδος επούλωσης θα είναι κοινή για το πάνω και το κάτω δόντι.Αλλιώς μπορούμε να περιμένουμε και μέχρι να δείξει ότι πάει να δημιουργήσει πρόβλημα και τότε το βγάζουμε.Δε χάθηκε ο κόσμος.Στη οδοντιατρική δεν υπάρχουν τόσα πολλά αδιέξοδα!!
Επίσης αν οι φρονιμήτες εμφανίσουν τερηδόνα,η οποία αντιμετωπίζεται με ένα απλό σφράγισμα,τότε,και αυτό είναι προσωπική μου άποψη, κάνουμε το σφράγισμα.Βλέπετε στην παρακάτω εικόνα ένα δόντι,αφού έχει καθαριστεί η τερηδόνα.Η κοιλότητα που έχει δημιουργηθεί είναι μικρή.Γιατί λοιπόν να μην κάνουμε το σφράγισμα και να βγάλουμε το δόντι; Επειδή είναι φρονιμήτης;Ε..και;
Αν δούμε όμως ότι το σφράγισμα είναι βαθύ και μπορεί να βρούμε το νεύρο του δοντιού,τότε κάνουμε την εξαγωγή.
Ενδοδοντική θεραπεία(απονεύρωση) σε φρονιμήτες δεν ενδείκνυται γιατί έχουν άτυπη μορφολογία και δεν είναι και τόσο χρήσιμα δόντια για να παλέψουμε να τα σώσουμε.Ενδείκνυται μόνο στις περιπτώσεις όταν έχουν χαθεί όλοι οι άλλοι τραπεζίτες,οπότε θέλουμε να στηρίξουμε μια ακίνητη αποκατάσταση(γέφυρα).
