Νευροπαθητικός πόνος
Κάθε οξύ ή χρόνιο επώδυνο σύνδρομο που εμπλέκει το κεντρικό (εγκέφαλος και νωτιαίος μυελός) ή το περιφερικό νευρικό σύστημα (τα σωματοαισθητικά νεύρα στο υπόλοιπο σώμα) αποτελεί εκδήλωση νευροπαθητικού άλγους.
Μπορεί να προκληθεί από απευθείας κάκωση- τραυματισμό των νευρικών ινών ή από χημικό ερεθισμό ή πλήρη καταστροφή αυτών. Νευροπαθητικός είναι ο πόνος μετά ακρωτηριασμό μέλους αλλά και ο χρόνιος ερεθισμός μιας νευρικής ρίζας ή πλέγματος ριζών στην οσφυικής μοίρα της σπονδυλικής στήλης επίσης νευροπαθητικό πόνο με επέκταση σε όλο το κάτω άκρο ή και τα δύο κάτω άκρα. Νευροπαθητική φύση έχει και ο πόνος μετά χημειοθεραπεία καθώς και ο παρανεοπλασματικός πόνος που σχετίζεται με δυσπρωτειναιμία και χημικό ερεθισμό των αισθητικο κινητικών νευρικών ινών, αλλα και ο ογκολογικός πόνος που προέρχεται από διήθηση σωματοαισθητικών νευρικών ινών από καρκινικά κύτταρα. Τα νεύρα που έχουν υποστεί βλάβη εξακολουθούν να στέλνουν ένα εσφαλμένο μήνυμα προς τον εγκέφαλο και σε άλλα κέντρα πόνου ώστε ερεθίζεται η περιοχή κατανομής του νεύρου αλλά και η γύρω περιοχή. Ο χαρακτήρας αυτού του πόνου ποικίλει από κάψιμο, μούδιασμα, βελόνιασμα και τσούξιμο ενώ ανάλογα με την πάθηση μπορεί να είναι συνεχής ή να έρχεται κατά ώσεις. Είναι σημαντικό ο θεραπευτής να αναγνωρίσει σωστά τον χαρακτήρα και την φύση ενός πόνου γιατί ο νευροπαθητικός δεν θεραπεύεται με απλά αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Απεναντίας ο απλός μυοσκελετικός πόνος δεν πρέπει να θεραπεύεται με τα φάρμακα που θα χορηγούνταν σε έναν νευροπαθητικό γιατί καλύπτουν και μεταμορφώνουν το σύμπτωμα , ο ασθενής εθίζεται σε αυτά και είναι δύσκολο μετά να βρεθεί και να αντιμετωπιστεί η αιτία του άλγους του. Αυτό οφείλεται στην δράση που έχουν τα φάρμακα του νευροπαθητικού πόνου στο κεντρικό νευρικό σύστημα και τον εγκέφαλο δηλαδή στα κέντρα αναγνώρισης και παραγωγής του αισθήματος του άλγους για όλο το σώμα, και μόνο λίγο μπορεί να μειώσουν ένα μυοσκελετικής προέλευσης άλγος αφού η αιτία του είναι άλλη κι όχι κάκωση νεύρου.