Θεραπεία του καρκίνου και των «καρκινωμάτων»…
Συγγραφέας Χριστόδουλος Στεφανάδης Γράφτηκε στις ,
Η είδηση ήρθε από την Αμερική και αφορά μια νέα επαναστατική θεραπεία ασθενών με αιματολογικούς καρκίνους, οι οποίοι με τις κλασικές θεραπείες είχαν μόνο λίγους μήνες ζωής.
Η νέα αυτή θεραπευτική μέθοδος χρησιμοποιεί και αξιοποιεί κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος των ίδιων των ασθενών, τα οποία αφαιρούνται, υφίστανται γενετική τροποποίηση για να «εκπαιδευτούν» να αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα και να τα καταστρέφουν και ακολούθως επαναχορηγούνται στον ασθενή.
Στην κλινική αυτή μελέτη συμμετείχαν 35 πάσχοντες από οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Με τη νέα αυτή θεραπεία, στο 94% των ασθενών ο καρκίνος εξαφανίστηκε εντελώς! Σε δύο άλλες μελέτες, με 40 πάσχοντες από λέμφωμα ή χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, τα ποσοστά θεραπευτικής ανταπόκρισης ξεπέρασαν το 80%. Αυτά τα εξαιρετικά καλά αποτελέσματα ανακοινώθηκαν σε μεγάλο αμερικανικό συνέδριο πριν από λίγες ημέρες και προκάλεσαν παγκόσμιο ενθουσιασμό.
Η νέα αυτή θεραπευτική προσέγγιση για τη θεραπεία του καρκίνου, δηλαδή η χρησιμοποίηση γενετικά τροποποιημένων κυττάρων του ίδιου του ασθενούς που επιτίθενται και καταστρέφουν τους καρκινικούς όγκους πιθανότατα να έχει τα ίδια θεαματικά αποτελέσματα και στη θεραπεία άλλων μορφών καρκίνου, εκτός από τους αιματολογικούς. Τα μέχρι τώρα δεδομένα, όμως, μας κάνουν να αισιοδοξούμε ότι πιθανότατα η επιστήμη βρίσκεται για πρώτη φορά μπροστά στην αποτελεσματική θεραπεία της σοβαρής και δυσίατης αυτής νόσου.
Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που μεταφορικά η λέξη «καρκίνος» ή «καρκίνωμα» χρησιμοποιείται σε κοινωνικό επίπεδο για να καταδείξει άτομα ή ομάδες που με τις ακραίες τους συμπεριφορές δημιουργούν πρόβλημα στην κοινωνική συμβίωση και την κοινωνική συνοχή. Ετσι γίνονται αναφορές σε «καρκινώματα στη δημόσια διοίκηση», εννοώντας άτομα ή ομάδες που υπονομεύουν την ομαλή λειτουργία του κράτους. Σε «καρκινώματα στην οικονομική ζωή», εννοώντας άτομα ή ομάδες που υπονομεύουν τους νόμους της αγοράς. Σε «καρκινώματα στη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών», εννοώντας άτομα ή ετερόκλητες ομάδες που αμφισβητούν ιδεολογικά αλλά και υπονομεύουν έμπρακτα τη δημοκρατία ως πολίτευμα. Σε «καρκινώματα στη συλλογική εθνική συνείδηση», εννοώντας ομάδες που αμφισβητούν την έννοια του έθνους και επομένως αποτελούν άμεσο κίνδυνο για την εθνική μας υπόσταση…
Σε αυτά τα «καρκινώματα» το οργανωμένο κράτος αμύνεται με τον τρόπο που μέχρι σήμερα η ιατρική επιστήμη αντιμετωπίζει τον καρκίνο: τις χειρουργικές τεχνικές αφαίρεσης ή ακρωτηριασμού, τις χημειοθεραπείες και τις ακτινοβολίες.
Στο κοινωνικό ισοδύναμο του καρκίνου, δηλαδή τα «κοινωνικά καρκινώματα», oι θεραπείες που διαθέτουμε δεν μπορεί να θεωρηθούν ριζικές. Περιορίζονται στην απομόνωση των κοινωνικών μορφωμάτων και την τιμωρία τους. Αλλά όπως και στη νόσο του καρκίνου, οι μέθοδοι αυτές δεν είναι πάντα αποτελεσματικές…
Η νέα όμως επαναστατική μέθοδος για τη θεραπεία του καρκίνου που εφάρμοσαν οι Αμερικανοί επιστήμονες, μπορεί να οδηγήσει, κατ’ αναλογία, σε νέο τρόπο αποτελεσματικής αντιμετώπισης των «κοινωνικών καρκινωμάτων»: να χρησιμοποιηθούν δηλαδή άτομα από τον ίδιο τον κοινωνικό ιστό, που μετά την κατάλληλη εκπαίδευσή τους θα αντιμετωπίζουν όχι με καταστολή και τιμωρία, αλλά πιο ριζικά, πιο αποτελεσματικά και πιο ανθρώπινα το ιδεολογικό και ψυχολογικό υπόβαθρο των ατόμων που συγκροτούν αυτά τα «κοινωνικά καρκινώματα». Αυτό θα μπορούσε να γίνει σε διεθνές επίπεδο για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας και των αιτίων της, που συνήθως βρίσκονται στις παρενέργειες των δομών του «πολιτισμένου» κόσμου.
Αλλά μπορεί να γίνει και σε εθνικό επίπεδο για τη ριζική αντιμετώπιση των χρόνιων παθογενειών που υποσκάπτουν και απειλούν την πατρίδα μας. Δηλαδή των «καρκινωμάτων» που υπονομεύουν τη δημόσια διοίκησή μας, την οικονομία μας, τη δημοκρατία μας, την εθνική μας συνοχή! Ετσι θα θεραπεύουμε τον καρκίνο, με τη στοχευμένη θεραπεία!
Και τα «κοινωνικά καρκινώματα» με τη στοχευμένη παιδεία!
