Η Κατάρρευση του Μύθου του Εμβολίου για τα Αντιπατρικά Αντισώματα στην υπογονιμότητα και στις Καθ’έξιν Αποβολές-
Συγγραφείς: Σπυρίδων Παπαγεωργίου & Ιωάννης Τολιόπουλος Γράφτηκε στις ,
Νέα Επιστημονικά Δεδομένα
Το θέμα με τα αντιπατρικά αντισώματα ή αλλιώς όπως λέγεται ιστοσυμβατότητα του ζευγαριού οδηγεί σε υπογονιμότητα και αποβολές, έχει γίνει πολύ γνωστό και συνήθως έχει μπερδέψει προκαλώντας παρεξηγήσεις.
Όσον αφορά τα αντιπατρικά αντισώματα (APCA), δηλαδή τα μητρικά δεσμευτικά αντισώματα έναντι των HLA πατρικών αντιγόνων,ενεργοποιούνται λόγω του εμβρύου με τις τελευταίες δημοσιεύσεις να δείχνουν πως οι γυναίκες που δεν αναπτύσσουν αντιπατρικά αντισώματα, είναι δυνατόν να φέρουν σε πέρας μια φυσιολογική κύηση, ενώ η ανοσοποίηση της μητέρας με πατρικά λεμφοκύτταρα αμφισβητείται.
Ας ξεκαθαρίσουμε τι γίνεται με τα αντιπατρικά αντισώματα. Γνωρίζουμε ότι το ήμισυ του γενετικού υλικού του εμβρύου προέρχεται από τον πατέρα. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση αυτό το γενετικό υλικό (DQ- α γονίδια) να αναγνωριστεί σωστά από την πλευρά της μητέρας προκειμένου να μην απορριφθεί ως ξένο σώμα. Στην πραγματικότητα το σώμα της μητέρας αναγνωρίζοντας το γενετικό υλικό του πατέρα σχηματίζει ένα προστατευτικό δίκτυο ειδικών αντισωμάτων (τα ευρύτερα γνωστά ως αντιπατρικά αντισώματα), επιτρέποντας την ανάπτυξη της κύησης. Αυτά τα προστατευτικά αντιπατρικά αντισώματα εμποδίζουν την κύηση αναγνωρίζοντας το γεννητικό υλικό του άνδρα ως ξένο σώμα από το ανοσοποιητικό της γυναίκας. Είναι προφανές ότι η δυσλειτουργία αυτού του προσαρμοστικού μηχανισμού προδιαθέτει την απόρριψη της κύησης. Επίσης σε ζευγάρια που το γενετικό τους υλικό είναι παρόμοιο (φαινόμενο πολύ σπάνιο) αυτός ο προσαρμοστικός μηχανισμός δεν ενεργοποιείται (αφού τα DQ- α γονίδια είναι ίδια το ανοσοποιητικό σύστημα της γυναίκας δεν αναπτύσσει τα απαραίτητα αντιπατρικά αντισώματα) και έτσι η κύηση δεν προχώρα.
Πάνω στο πνεύμα της απουσίας των αντιπατρικών αντισωμάτων, αναπτύχθηκε η θεραπεία με τα εμβόλια. Αρχικά, λαμβάνεται γενετικό υλικό από τα κύτταρα του πατέρα και στη συνέχεια τοποθετείται στη μητέρα με τη μορφή του εμβολίου. Έτσι, η γυναικά εκτίθεται μέσω των εμβολίων στο γενετικό υλικό του πατέρα προκειμένου να αναπτύξει τα γνωστά αντιπατρικά αντισώματα.
Η παραπάνω θεωρεία αν και ελκυστική όχι μόνο διχάζει αλλά και αμφισβητείται έντονα από την επιστημονική κοινότητα. Για την ακρίβεια στις ΗΠΑ έχει απαγορευτεί δια νομού η χρήση των εμβολίων έναντι των αντιπατρικών αντισωμάτων. Στην Αγγλία υπάρχει πρόταση να μη χρησιμοποιούνται παρά μόνο στα πλαίσια ερευνητικών προγραμμάτων. Η παραπάνω χορήγηση είχε χρησιμοποιηθεί ανά δίμηνο πράγμα που έχει καταρρεύσει γιατί έχει αποδειχθεί ότι η χορήγηση μιας δόσης εμβολίου ετησίως καλύπτει πλήρως την γυναίκα, αλλά επίσης και το διαγνωστικό μέρος που χρησιμοποιείται είναι πανάκριβο και καλύπτεται από πολλές εξετάσεις που δεν είναι χρήσιμες.
Η νέα εξέταση που αντικαθιστά τον διαγνωστικό έλεγχο για τα αντιπατρικά αντισώματα είναι ΜΟΝΟ μία και ονομάζεται «blocking factors». Απαιτεί μόνο λεμφοκύτταρα από τον σύζυγο και ορό από την γυναίκα για να προσδιοριστεί ο δείκτης αυτός. Τα αποτελέσματα υπολογίζονται στο μικροσκόπιο και παρακάτω φαίνετε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
BLOCKING FACTORS Result
Presence of blocking factors Weak positive (+) positive (+)
Με αυτή την εξέταση δεν χρειάζεται πλέον το ζευγάρι να κάνει ολόκληρο ανοσολογικό έλεγχο για ιστοσυμβατότητα, διασφαλίζοντας ένα πιο αξιόπιστο αποτέλεσμα και με πολύ χαμηλότερο κόστος. Θα πρέπει να τονιστεί το θετικό και ενθαρρυντικό μήνυμα ότι εάν βρεθεί θετικό το διαγνωστικό αποτέλεσμα, ΥΠΑΡΧΕΙ θεραπεία και μάλιστα μια φορά με την ενδοφλέβια χρήση με βιολογική ουσία να λύνει εξολοκλήρου το πρόβλημα χωρίς να χρειάζεται επανάληψη. Η ενδοφλέβια χορήγηση είναι απαλλαγμένη από τους συνήθεις κινδύνους που καραδοκούν σε κάθε μετάγγιση, με χαμηλό κόστος και η ποσότητα που χρησιμοποιείται είναι ελάχιστη.
Η θεραπεία αυτή πιθανώς μεταφέρει παθητικά τον εκλυτικό παράγοντα και επιτρέπει στην κύηση να εξελιχθεί. Είναι, δηλαδή, ένα είδος παθητικής ανοσοποίησης. Ο υποθετικός μηχανισμός δράσης περιλαμβάνει την διέγερση κυτοκινών τύπου Th2 που θεωρούνται ευνοϊκές για την κύηση και έχει ως αποτέλεσμα την μείωση της δραστικότητας των ΝΚ κυττάρων στο επίπεδο του πλακούντα, χωρίς να αποκλείονται και οι άλλες επιδράσεις. Επίσης, η χορήγηση έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει φυσικά αντισώματα εναντίον της IFN-γ, μιας κυτοκίνης που ενοχοποιείται για τη διέγερση της δράσης των ΝΚ κυττάρων και είναι υπεύθυνη για μία στροφή της ανοσοαπάντησης προς την κατεύθυνση των κυτοκινών του τύπου Th1, που έχουν την αρνητική επίδραση επί του κυήματος.
Για αυτό το λόγο μετά από πολλαπλές μελέτες και στατιστικές αναλύσεις η ομάδα μας έχει βρει ότι ο έλεγχος τόσο των ενδομητριακών ΝΚ όσο και η λειτουργικότητα των ΝΚ κυττάρων αποτελεί την ραχοκοκαλιά του ανοσοποιητικού συστήματος στην αναπαραγωγική διαδικασία, στην ανεξήγητη υπογονιμότητα, στις αποβολές και στις αποτυχημένες εξωσωματικές γονιμοποιήσεις.
Συμπέρασμα: Τα ζευγάρια θα πρέπει να είναι πολύ προσεχτικά στην επιλογή των επιστημόνων, σε διαγνωστικό και θεραπευτικό επίπεδο, να διερευνούν φιλτράροντας τα δεδομένα πριν αποφασίσουν να μπουν στη διαδικασία της τεκνοποίησης με φυσικό τρόπο ή με εξωσωματική. Επίσης, θα πρέπει να επιλέγουν τους καταρτισμένους και εξειδικευμένους επιστήμονες με υψηλό ήθος και δεοντολογία ώστε να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα μιας εγκυμοσύνης με το χαμηλότερο κόστος στη σωματική, ψυχική και οικονομική επιβάρυνση του ζευγαριού.
