Πανδημία σωματικής αδράνειας
Συγγραφέας Χρήστος Θασίτης Γράφτηκε στις ,
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο υψηλός επιπολασμός και οι επιπτώσεις της σωματικής αδράνειας πρέπει να αναγνωριστούν ως παγκόσμια πανδημία.
Η σωματική δραστηριότητα ορίζεται ως οποιαδήποτε κίνηση που παράγεται από τους σκελετικούς μυς και απαιτεί δαπάνη ενέργειας. Η σωματική αδράνεια ορίζεται ως δαπάνη ενέργειας μικρότερη από 1.5 θερμίδες/κιλό σώματος/ημέρα σε ήπιες σωματικές δραστηριότητες. Το ισοδύναμο αυτό μπορεί να μεταφραστεί σε βάδισμα μικρότερο από 3 χιλιόμετρα την ημέρα.
Σύμφωνα με τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας (WHO), η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας έχει αναγνωριστεί ως ο τέταρτος πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την παγκόσμια θνησιμότητα και προκαλεί πάνω από 3.2 εκατομμύρια θανάτους κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο.
Η τακτική σωματική άσκηση όπως το γρήγορο περπάτημα, το ποδήλατο, το τρέξιμο και η συμμετοχή σε σπορ έχει πολλαπλά και σημαντικά οφέλη για την υγεία του ανθρώπου. Για παράδειγμα, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις, σακχαρώδη διαβήτη, καρκίνο, κατάθλιψη και παχυσαρκία.
Παγκοσμίως, περίπου το 31% των ανθρώπων ηλικίας από 15 ετών και άνω, είναι σωματικά αδρανείς (28% για τους άνδρες και 34% για τις γυναίκες). Οι περιοχές με το μεγαλύτερο ποσοστό σωματικής αδράνειας, σύμφωνα με τον WHO, είναι οι ΗΠΑ και η Ανατολική Μεσόγειος. Συγκεκριμένα, σχεδόν το 50% των γυναικών και το 40% των ανδρών στις ΗΠΑ είναι σωματικά αδρανείς ενώ στην ανατολική Ευρώπη ο μέσος όρος σωματικής αδράνειας αγγίζει το 36%. Η νοτιοανατολική περιοχή της Ασίας παρουσίασε τα χαμηλότερα ποσοστά (15% για τους άνδρες και 19% για τις γυναίκες) ενώ σε όλες τις εξεταζόμενες περιοχές του κόσμου, οι άνδρες ήταν περισσότερο δραστήριοι συγκριτικά με τις γυναίκες.
Οι λόγοι που οδηγούν σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα είναι πολλοί, μερικοί από τους οποίους είναι:
- Η χρήση αυτοκινήτου και μέσων μαζικής μεταφοράς για τις μετακινήσεις μας.
- Η αστικοποίηση
- Η βία στις μεγάλες πόλεις που προκαλεί φόβο και δεν βγαίνουμε από τα σπίτια μας.
- Η έλλειψη πάρκων και αθλητικών εγκαταστάσεων.
- Η έλλειψη χρημάτων η οποία μας αναγκάζει να πάμε μόνο μια βόλτα, ως το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μας.
- Η μειωμένη κοινωνική ζωή. Μια βόλτα για ψώνια με φίλους, ένας καφές εκτός σπιτιού κλπ αυξάνουν τη σωματική μας δραστηριότητα.
- Τα Social Media. Η αυξημένη κοινωνική ζωή μέσω των social Media (facebook, twitter κτλ) κατά την οποία αφιερώνουμε αρκετό χρόνο σε κοινωνικές συναναστροφές που γίνονται από το σπίτι μας.
- Η ιδέα του ότι δεν έχουμε επιλογές. Δεν χρειάζεται να εγγραφείτε σε ένα γυμναστήριο, αφιερώστε 30 λεπτά σε ασκήσεις στο σπίτι ή βγείτε έξω και περπατήστε.
- Η καθιστική εργασία.
- Η τηλεόραση, τα βιντεοπαιχνίδια και το ιντερνέτ. Και στα τρία αυτά ενδεχόμενα καθόμαστε.
- Η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Όλα πλέον γίνονται με το πάτημα ενός κουμπιού.
- Η έλλειψη παιδείας, κινήτρων και ευαισθητοποίησης των νέων, μέσω του σχολείου ή της οικογένειας, σε μια πιο δραστήρια ζωή.
Το κατά κάποιο τρόπο προφητικό παιδικό της Disney WALL-E όπου όλα στη μελλοντική ανθρωπότητα γίνονται την ώρα που καθόμαστε σε μια ηλεκτρονική Hi-tech καρέκλα, μπορεί να είναι μια ιδέα του πως μπορεί να είναι ο κόσμος μας σε 100-200 χρόνια από τώρα εάν συνεχίσουμε με το ίδιο σκεπτικό.
Η αλλαγή βρίσκεται μέσα μας…
Πηγή: Harold W Kohl, Cora Lynn Craig, Estelle Victoria Lambert, Shigeru Inoue, Jasem Ramadan Alkandari, Grit Leetongin, Sonja Kahlmeier. The pandemic of physical inactivity: global action for public health. The Lancet, 2012; DOI: 10.1016/S0140-6736(12)60898-8
Χρήστος Θασίτης,
Διαιτολόγος Διατροφολόγος,
