Γονείς: Καλύτερη επικοινωνία με εφήβους.
Συγγραφέας Μαρία Βερβέρη Γράφτηκε στις ,
Η επικοινωνία μεταξύ γονιών και εφήβων δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Πράγματι οι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους στην εφηβική ηλικία να αλλάζουν και πρέπει να συνηθίσουν τη νέα πραγματικότητα της πορείας προς ανεξαρτητοποίηση των παιδιών τους.
Η εφηβεία είναι μία περίοδος έντονων αλλαγών, τόσο στον βιοσωματικό όσο και στον ψυχολογικό και κοινωνικό τομέα. Οι βιοσωματικές αλλαγές που βιώνει ο έφηβος συνοδεύονται από ψυχολογικές αντιδράσεις, φόβους και ανησυχίες που εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους. Κάθε έφηβος είναι διαφορετικός και μπορεί να εκδηλώνει διαφορετική συμπεριφορά, εξωτερικεύοντας τις αντιδράσεις του Συχνά, οι γονείς δεν είναι προετοιμασμένοι για να κατανοούν και να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα των εφήβων τους. Παρακάτω, ακολουθούν κάποιες απλές συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς στην προσπάθεια προσέγγισης των εφήβων τους.
Τι μπορεί να γίνει, λοιπόν, για να βελτιωθούν οι σχέσεις μεταξύ γονιών και εφήβων;
Σίγουρα δεν υπάρχει μια μαγική συνταγή για το ζήτημα. Υπάρχουν όμως τρόποι προσέγγισης που καλλιεργούν την επικοινωνία, αυξάνουν την εμπιστοσύνη και χτίζουν καλύτερες σχέσεις γονιών και παιδιών εφηβικής ηλικίας.
Το πρώτο πράγμα, που πρέπει να κάνουν οι γονείς για να παραμείνουν σε επαφή με τα παιδιά τους, είναι να δημιουργήσουν ένα άνετο κλίμα στο σπίτι, βάσει του οποίου οι έφηβοι θα αισθάνονται ότι μπορούν να τους συμβουλευθούν.
Οι γονείς πρέπει να αφιερώνουν χρόνο για αυτό. Είναι σημαντικό να περνούν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους.
Όσα λέγονται μεταξύ του γονιού και του έφηβου, δεν πρέπει να μεταφέρονται σε άλλους. Έτσι ο έφηβος, θα έχει μεγαλύτερη ευκολία να λέει στους γονείς του, το τι νιώθει, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς του. Τα παιδιά πρέπει να αισθάνονται ότι οι γονείς τους είναι έμπιστοι τους και ότι χειρίζονται με ευθύνη και σεβασμό οτιδήποτε τους λένε.
Οι έφηβοι όταν μιλούν για τα προβλήματα τους στους γονείς, χρειάζονται προσοχή. Εάν οι γονείς θέλουν να έρθουν πιο κοντά στα παιδιά τους, είναι απαραίτητο να τους προσφέρουν την προσοχή αυτή. Παράλληλα όταν τους μιλούν είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούν τον ίδιο τρόπο, προσοχή και έκφραση όπως όταν μιλούν με ενήλικες. Ταυτόχρονα όμως δεν πρέπει να ξεχνούν ότι έχουν να κάνουν με παιδιά.
Οι ερωτήσεις προς τα παιδιά δεν πρέπει να γίνονται με τρόπο ανάκρισης. Οι γονείς μπορούν να μάθουν σχεδόν ότι θέλουν από τα παιδιά φτάνει να τα προσεγγίζουν με υπομονή και ήπιο τρόπο.
Η επικριτική προσέγγιση δεν βοηθά. Το να τους πουν οι γονείς “είδες τι σου έλεγα” ή “στο είχα πει ότι αυτό θα συνέβαινε” ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μια αποτυχία ή δυσάρεστη εξέλιξη, βάζει τα παιδιά σε αμυντική θέση. Έτσι, την επόμενη φορά θα είναι πιο επιφυλακτικά στο να σας μιλήσουν.
Η αποφυγή τοποθέτησης κανόνων, βοηθά στην εποικοδομητική σχέση. Είναι προτιμότερο να ορίζονται και να συμφωνούνται κοινά αποδεκτές κατευθυντήριες γραμμές. Οι γονείς καλό είναι να συζητούν με τα παιδιά τους και όχι να αποφασίζουν πάντα εκείνοι γι’ αυτό που θεωρούν σωστό.
Βέβαια, όπως οποιαδήποτε σχέση, έτσι και η σχέση γονιών και εφήβων, θέλει χρόνο για να καλλιεργηθεί και να διατηρηθεί. Δώστε, λοιπόν, χρόνο τόσο στον εαυτό σας όσο και στους εφήβους, αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο και το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερες σχέσεις μαζί τους για όλη σας τη ζωή.
Μαρία Βερβέρη,
Ψυχολόγος,
