Ένας στους δυο άνδρες (60 με 65 χρόνων) κινδυνεύει από το Σύνδρομο Χαλαρής Ίριδας
Συγγραφέας Βασίλειος Κοζομπόλης Γράφτηκε στις ,
Ένας στους δυο άνδρες (60 με 65 χρόνων) που παίρνει φαρμακευτική αγωγή για θεραπεία της Καλοήθους Υπερπλασίας του Προστάτη(ΚΥΠ) κινδυνεύει από το Σύνδρομο Χαλαρής Ίριδας (IFIS σοβαρή διεγχειρητική επιπλοκή) κατά την αφαίρεση καταρράκτη!
Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, οι άνδρες που χρησιμοποιούν το Flomax για την αντιμετώπιση προβλημάτων της ΚΥΠ έχουν σχεδόν πάνω από διπλάσιες πιθανότητες να παρουσιάσουν σοβαρές επιπλοκές κατά την αφαίρεση του καταρράκτη που σχετίζονται με την διεγχειρητική συμπεριφορά της ίριδας .
«Κι αυτό γιατί το φάρμακο Flomax που δίνεται για την αντιμετώπιση της Καλοήθους Υπερπλασίας του Προστάτη (ΚΥΠ) ενοχοποιείται και θεωρείται υπεύθυνο λόγω της φαρμακοκινητικής του δράσης» αναφέρει ο διαπρεπήςχειρουργός οφθαλμίατρος, Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκηςκαι επιστημονικός υπεύθυνος του Οφθαλμολογικού Κέντρου Γλαυκώματος & LaserΑθηνών κ Βασίλης Κοζομπόλης και εξηγεί:
«Η υδροχλωρική ταμσουλοσίνη που δρα στον προστάτη και την ουροδόχο κύστη, έχει παρόμοια δράση στην ίριδα του οφθαλμού με συνέπεια την χαλάρωση της ίριδας και τον κυματισμό της κατά την διάρκεια της επέμβασης του καταρράκτη. Αυτό μπορεί να προκαλέσει σοβαρά διεγχειρητικά προβλήματα όπως
Ø Μόνιμη παραμόρφωση της ίριδας
Ø Οίδημα της ωχράς κηλίδας
Ø Απώλεια υαλώδους με σοβαρές τελικές συνέπειες για την όραση».
Σύμφωνα με τους οφθαλμίατρους προληπτικά οι άνδρες οποίοι πρόκειται να ξεκινήσουν φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της ΚΥΠ καλό θα ήταν να υποβληθούν πρώτα στην αφαίρεση του καταρράκτη αν φυσικά πάσχουν ή ακόμη κι αν δεν είναι σε προχωρημένο στάδιο.
« Επίσης, συμπληρώνει ο κ Κοζομπόλης, αν λαμβάνουν ήδη αγωγή για ΚΥΠ πρέπει να ενημερώσουν τον οφθαλμίατρο τους πριν προχωρήσουν σε επέμβαση καταρράκτη ώστε ο θεράπων γιατρός να λάβει όλα τα απαραίτητα προεγχειρητικά και διεγχειρητικά μέτρα ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο κάθε κίνδυνος εμφάνισης διεγχειρητικών επιπλοκών».
Πάντως σήμερα οι χειρουργοί οφθαλμίατροι είναι ενημερωμένοι για το σύνδρομο IFIS , τις επιπλοκές του αλλά και τους προεγχειρητικούς και διεγχειρητικούς τρόπους αντιμετώπισης του.
«Ο ασθενής θα πρέπει να γνωρίζει ότι η συνύπαρξη των δύο παθήσεων δηλαδή καταρράκτη και ΚΥΠ όσο κι αν φαίνονται μη σχετιζόμενες η μία με την άλλη, έχουν τελικώς κοινό παρανομαστή που αφορά στην φαρμακευτική αγωγή και στην αντικατάσταση του καταρρακτικού φακού» καταλήγει ο κ Κοζομπόλης.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ
Με την πάροδο του χρόνου λόγω των αλλοιώσεων που γίνονται στο εσωτερικό του ματιού αλλά και λόγω της έκθεσής του στο ηλιακό φως ο φακός χάνει αργά – αργά την καθαρότητα και την διαύγειά του. Τα πρώτα στάδια της διαδικασίας θόλωσης του, δηλ της εμφάνισης του καταρράκτη λόγω της ηλικίας η απόκτηση σκούρο καφέ χρώματος στον πυρήνα του, μειώνουν συνεχώς την ποιότητα της όρασης αρχής γενομένης από την ευαισθησία στις αντιθέσεις και κατά την διάρκεια της νυκτερινής όρασης. Καταρράκτης μπορεί να δημιουργηθεί και λόγω χρήσης φαρμακευτικών ουσιών όπως η κορτιζόνη ή λόγω τραύματος ή εξ αιτίας του σακχαρώδους διαβήτη.
Η αφαίρεση του καταρράκτη γίνεται χειρουργικά με την μέθοδο της φακοθρυψίας με υπερήχους ή/και με laser. Ο καταρρακτικός φακός αντικαθίσταται με έναν τεχνητό ενδοφακό, ο οποίος επαναφέρει άμεσα την ευκρίνεια και την ποιοτική όραση.
Ο καταρράκτης που δεν οφείλεται σε φαρμακευτική ή άλλη συστηματική συνυπάρχουσα πάθηση στους άνδρες συμπίπτει ηλικιακά με την εμφάνιση της καλοήθους υπερτροφίας του προστάτη.
ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ
Με την πάροδο της ηλικίας αυξάνει σε μέγεθός και πολλές φορές δημιουργεί προβλήματα στην ομαλή έξοδο των ούρων από την κύστη (συχνουρία, διακεκομμένη ροή των ούρων, νυκτουρία). Ο μισός περίπου ανδρικός πληθυσμός άνω των 60 – 65 χρόνων εμφανίζει καλοήθη υπερτροφία του προστάτη που συσχετίζεται με την ύπαρξη της τεστοστερόνης και των ανδρογόνων.
Η συντηρητική θεραπεία της ΚΥΠ περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα φάρμακα όπως η τεραζοσίνη, η δοξαζοσίνη και η ταμσουλοσίνη (Flomax), με σκοπό την μείωση της αντίστασης εξόδου των ούρων δρώντας στους α1 αδρενεργικούς υποδοχείς που υπάρχουν στον προστάτη.
