Ταξινομούνται σε μη-σφυζουσες που γίνονται αντιληπτές σαν σφύριγμα, βόμβο μέλισσας, ήχο τζιτζικιών κλπ και σφύζουσες οι οποίες γίνονται αντιληπτές σαν τον σφυγμό. Είναι συχνότερες σε ηλικίες 50 έως 70 ετών, το αντρικό φύλο προσβάλλεται συχνότερα και έχουν ισχυρή συσχέτιση με τη βαρηκοΐα.

Τα αίτια των εμβοών είναι πολυάριθμα. Όσον αφορά τις μη σφύζουσες, μπορεί να ευθύνεται η πρεσβυακουσία (βαρηκοΐα λόγω ηλικίας), η βαρηκοΐα από θόρυβο, η νόσος Meniere, η ωτοσκλήρυνση, το ακουστικό νευρίνωμα (ένας σχετικά σπάνιος καλοήθης όγκος), τραύματα και κακώσεις της κεφαλής και του αυχένα. Μπορεί να προκληθούν ακόμα και από βύσμα κυψελίδας (κερί στο αυτί), φλεγμονές όπως οξεία και χρόνια ωτίτιδα αλλά και σακχαρώδη διαβήτη, υπερλιπιδαιμία και σκλήρυνση κατά πλάκας. Συχνά και σημαντικά αίτια είναι η χρήση φαρμάκων όπως ασπιρίνη και άλλα αντιφλεγμονώδη, η κατάχρηση καφεΐνης και νικοτίνης, η κατάθλιψη καθώς και διαταραχές στην κροταφογναθική άρθρωση (η άρθρωση του κροταφικού οστού με την κάτω γνάθο). Οι σφύζουσες έχουν κυρίως αγγειακή αιτιολογία στην περιοχή της κεφαλής και του τραχήλου. Σε αυτή την κατηγορία αξίζει να αναφερθεί η καλοήθης ενδοκράνια υπέρταση που προσβάλλει κυρίως νεαρές παχύσαρκες γυναίκες.

Οι εμβοές πρέπει πάντα να αξιολογούνται ενδελεχώς από το θεράποντα ιατρό γιατί μπορεί να υποκρύπτουν σπάνιες και σοβαρές παθήσεις αλλά και γιατί είναι συχνά ένα βασανιστικό σύμπτωμα για τον ασθενή, σε σημείο που να τον επηρεάζει στην καθημερινότητα του, στην εργασία του, στις κοινωνικές υποχρεώσεις ,την προσωπική του ζωή και τον ύπνο του. Σημαντικά σημεία προς αξιολόγηση είναι η εντόπιση τους (μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη), ο χρόνος έναρξης, η ένταση καθώς και η συνύπαρξη με άλλες καταστάσεις όπως βαρηκοΐα, αϋπνία, άγχος και κατάθλιψη. Επίσης ο θεράπων ιατρός δεν πρέπει ποτέ να αποθαρρύνει τους ασθενείς του γιατί υπάρχουν πολλές μορφές εμβοών που αντιμετωπίζονται.

Η θεραπεία μπορεί να έχει πολλές μορφές. Η ενημέρωση του ασθενούς από τον ιατρό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι αυτής. Οδηγίες όπως η αποφυγή έκθεσης σε θόρυβο και λήψη ουσιών όπως καφεΐνη, νικοτίνη, ασπιρίνη και αντιφλεγμονώδη μπόρει να είναι ευεργετική. Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι της θεραπείας είναι η ηχοκάλυψη, η εφαρμογή δηλαδή ενός εξωτερικού ήχου που επικαλύπτει τις εμβοές. Αυτό μπορεί να γίνει με απλές συσκευές όπως η τηλεόραση και το ραδιόφωνο αλλά ακόμα καλυτέρα από εξειδικευμένες συσκευές που μπορεί να είναι φορητές ή όχι. Σε περιπτώσεις συνύπαρξης βαρηκοΐας, τα ακουστικά βαρηκοΐας βοηθούν και στα δύο προβλήματα. Η φαρμακευτική θεραπεία χρησιμοποιείται κατά κόρον με διάφορα σκευάσματα και με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Έχουν χρησιμοποιηθεί αντικαταθλιπτικά, ήπια ηρεμιστικά, αγγειοδιασταλτικά αλλά και φυτικά σκευάσματα. Τέλος, υπάρχουν πιο εξειδικευμένες θεραπείες όπως η χειρουργική θεραπεία σε συγκεκριμένες ενδείξεις, η διακρανιακή μαγνητική διέγερση καθώς και η θεραπεία επανεκπαίδευσης εμβοών που φαίνεται να αποκτά συνεχώς περισσότερους υποστηρικτές στην ωτολογική επιστημονική κοινότητα.

Συμπερασματικά, οι εμβοές είναι ένα σύμπτωμα που ταλαιπωρεί και προβληματίζει ολοένα και περισσότερους συνάνθρωπους μας, είναι ένα πρόβλημα που πολλές φορές μπορεί να επιλυθεί ή τουλάχιστον να βελτιωθεί και απαιτεί πάντα σχολαστικό έλεγχο από τον ιατρό για αναζήτηση των αιτίων και ανακούφιση του ασθενούς, χωρίς σε καμία περίπτωση να το υποβαθμίζει ή να αποθαρρύνει τους πάσχοντες.