Υπερπαραθυρεοειδισμός – Υπερασβεστιαιμία – Συμπτώματα
Συγγραφέας Γρηγόρης Ευφραιμίδης Γράφτηκε στις ,
Συμπτώματα υπερασβεστιαιμίας – υπερπαραθυρεοειδισμού
Περίπου το 80% των ασθενών με υπερπαραθυρεοειδισμό έχουν ελάχιστα ή και καθόλου συμπτώματα. Σε αυτούς “τους ασυμπτωματικούς” ασθενείς, ο υπερπαραθυρεοειδισμός διαπιστώνεται μόνο από τις εξετάσεις αίματος που περιλαμβάνουν και το ασβέστιο και οι οποίες γίνονται για άλλους λόγους. Στις εξετάσεις αυτές διαπιστώνεται αυξημένο ασβέστιο αίματος.
Συχνότερα τα επίπεδα του ασβεστίου είναι μόνο μέτρια αυξημένα. Συνήθως η πιο προσεκτική λήψη ιστορικού αυτών των “ασυμπτωματικών” ασθενών αποκαλύπτει ότι στην πραγματικότητα έχουν κάποια μη ειδικά συμπτώματα τα οποία μπορεί να σχετίζονται με τα αυξημένα επίπεδα ασβεστίου.
Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στις αρθρώσεις, κόπωση, αδυναμία, απώλεια όρεξης, ήπια κατάθλιψη ή δυσκολία στη συγκέντρωση. Αντιθέτως ο υπερπαραθυρεοειδισμός στις αναπτυσσόμενες χώρες στις οποίες ο έλεγχος του ασβεστίου δεν γίνεται σε επίπεδο ρουτίνας, είναι συμπτωματικός με μεγαλύτερο ποσοστό ανεύρεσης λίθων στους νεφρούς και διαταραχή των οστών, συμπεριλαμβανομένων των οστικών αλγών και καταγμάτων . Τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα καθώς η παραθορμόνη (PTH) και τα επίπεδα του ασβεστίου του αίματος αυξάνονται. Σε πολύ υψηλά επίπεδα PTH και ασβεστίου, οι ασθενείς έχουν σημαντική απώλεια όρεξης, ναυτία, δυσκοιλιότητα, έντονη δίψα ή συχνοουρία. Επίσης μπορεί να αναπτύξουν: α) διαταραχή νεφρικής λειτουργίας : το αυξημένο ασβέστιο επηρεάζει τα νεφρικά σωληνάρια και με τον τρόπο αυτό την ικανότητα του νεφρού να φιλτράρει το αίμα. β) λίθος στους νεφρούς: καθώς τα επίπεδα του ασβεστίου στο αίμα αυξάνουν, οι νεφροί απεκκρίνουν περισσότερο ασβέστιο στα ούρα πράγμα που προκαλεί την ανάπτυξη λίθων στους νεφρούς. γ) οστική νόσο: καθώς το ασβέστιο επαναρροφάται από τα οστά η οστική μάζα μπορεί να μειωθεί. Ως αποτέλεσμα η πιθανότητα και ο κίνδυνος δημιουργίας οστικών καταγμάτων αυξάνεται σε κάποιους ασθενείς. δ) ρευματολογικά συμπτώματα: ουρική αρθρίτιδα ή επασβεστώσεις των χόνδρων στους καρπούς ή στα γόνατα. ε) διαταραχή άλλων ηλεκτρολυτών : μείωση των επιπέδων του φωσφόρου και κάποιοι ασθενείς θα εμφανίσουν μια ήπια αύξηση του μαγνησίου.
