Κάψουλα ινσουλίνης αναμένεται να βάλει τέλος στην καθημερινή ένεση για τον διαβήτη τύπου 1
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Ένας κόσμος όπου οι άνθρωποι με διαβήτη δεν θα χρειάζεται να κάνουν καθημερινά ενέσεις ίσως είναι θέμα λίγων ετών.
Αυτό προκύπτει μετά το νέο πως Βρετανοί επιστήμονες ξεκίνησαν ένα project για να δημιουργήσουν ένα σύστημα το οποίο θα απελευθερώνει ινσουλίνη αυτόματα.
Σήμερα, οι άνθρωποι με διαβήτη τύπου 1 πρέπει να ελέγχουν το σάκχαρό τους πολλές φορές μέσα στη μέρα ώστε να μπορούν να κάνουν ενέσεις ινσουλίνης όταν τα επίπεδα είναι υψηλά.
Σύμφωνα με το www.telegraph.co.uk, στα επόμενα πέντε χρόνια, οι καθημερινές ενέσεις ίσως εξαλειφθούν, καθώς οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Μπέρμινγκχαμ στο Ηνωμένο Βασίλειο αναπτύσσουν έξυπνες κάψουλες. Οι κάψουλες αυτές, θα ταξιδεύουν στο σώμα και θα απελευθερώνουν ινσουλίνη μόλις συναντούν υψηλά επίπεδα σακχάρου.
Σύμφωνα με αναφορά στο «The Telegraph», οι επιστήμονες του Μπέμινγκχαμ είπαν πως είναι αισιόδοξοι πως η κάψουλα θα είναι έτοιμη για δοκιμές σε ζώα σε 5 χρόνια και μετά σύντομα σε ανθρώπους.
«Αυτό μπορεί να είναι ένα σημαντικό βήμα στην αλλαγή της διαχείρισης του διαβήτη τύπου 1» είπε ο Δρ Φόσει, επικεφαλής του πρότζεκτ.
Η ερευνητική ομάδα έχει ήδη ανακαλύψει μόρια που δεσμεύονται στη γλυκόζη και από τα οποία σχεδιάζουν να χτίσουν ένα κέλυφος που θα περιέχει ινσουλίνη. Η ινσουλίνη θα λιώνει με την παρουσία γλυκόζης και θα απελευθερώνει το φορτίο της.
Ο διαβήτης τύπου είναι χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του παγκρέατος να παράγει ινσουλίνη – την ορμόνη που ρυθμίζει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Αν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι πολύ υψηλά, με τον καιρό, μπορούν να βλάψουν τα όργανα του σώματος. Μόνο το 10% όλων των ανθρώπων που έχουν διαβήτη ανήκει στον τύπου 1, ενώ ταυτόχροναείναι ο πιο κοινός τύπος διαβήτη στην παιδική ηλικία.
Ο Φόσει είπε: «Θέλουμε να βελτιώσουμε τη ζωή των ασθενών. Φανταστείτε να μπορούν οι ασθενείς να περάσουν μία εβδομάδα χωρίς να ανησυχούν για τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα ή τις ενέσεις»
«Έχω μιλήσει στους γονείς με παιδιά με διαβήτη τύπου 1 και λένε πως αν το παιδί τους να μπορούσε να κάνει πράγματα, όπως πχ να κοιμηθεί σε έναν φίλο, η ζωή του θα ήταν πολύ καλύτερη. Οι περισσότεροι γονείς δεν μπορούν να εμπιστευτούν τις ενέσεις των παιδιών τους σε άλλους ενήλικες».
«Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα που θα απελευθερώνει ινσουλίνη ως αντίδραση στα επίπεδα γλυκόζης, δηλαδή όσο μεγαλύτερο θα είναι το σάκχαρο, τόσο περισσότερη ινσουλίνη θα απελευθερώνει».
«Πλέον μπορούμε να αναγνωρίσουμε την γλυκόζη του σώματος και η πρότασή μου είναι να χρησιμοποιήσουμε την ίδια χημεία. Να πάρουμε τα μόρια και να χτίσουμε πάνω τους ένα κοντέινερ ινσουλίνης που θα ανοίγει όταν συναντάει γλυκόζη και θα απελευθερώνει το φορτίο του».
«Ο ασθενής θα κάνει ένεση με αυτά τα κοντέινερ, ας πούμε μία φορά την εβδομάδα, και αυτά θα μειώνουν αργά την παρουσία γλυκόζης ώστε να κρατήσουν το σάκχαρο σε ένα σταθερό επίπεδο».
«Θα δώσει στους ανθρώπους την ελευθερία να ζήσουν τη ζωή τους χωρίς να ανησυχούν μόνιμα για το πώς θα ελέγξουν τον διαβήτη τους».
