Ποιο είναι το μέλλον της τροφής?
Συγγραφέας Ναταλία Ντελίκου-Μπενέτου Γράφτηκε στις ,
Η παχυσαρκία βρίσκεται σε άνοδο στις γειτονιές όλου του κόσμου – όπως επίσης και τα ποσοστά του διαβήτη και της καρδιακής νόσου. Μπορεί ένα μικρό κομμάτι της διατροφικής εκπαίδευσης να κάνει τη μεγάλη διαφορά; Αυτό πιστεύει ο ακτιβιστής σεφ με βραβείο TED το 2010 Jamie Oliver (δείτε εδώ την ομιλία του http://www.ted.com/)που προσπάθησε να βοηθήσει τα παιδιά να κατανοήσουν από που προέρχονται τα τρόφιμα, πώς να τα μαγειρέψουν, και πώς αυτά επηρεάζουν το σώμα τους, αλλά και υποστηρίζει την εκπαίδευση σε θέματα διατροφής για όλους. Παρακάτω, κάποιες σκέψεις του Oliver σχετικά με το μέλλον των τροφίμων.
Νομίζετε ότι οι άνθρωποι θα καταναλώνουν περισσότερο φαγητό το 2040;
Φαντάζομαι ότι ο κανόνας θα είναι να καταναλώνουν καθημερινά τρόφιμα – ακόμα και fast food – που περιέχουν περισσότερα δημητριακά ολικής αλέσεως, λιγότερη ζάχαρη και ένα πολύ μεγαλύτερο ουράνιο τόξο φρούτων καιλαχανικών. Μιλώ για υγιεινά, θρεπτικά τρόφιμα, λιγότερο επεξεργασμένα και εύκολα προσβάσιμα σε όλους. Όσον αφορά το κρέας, ελπίζω ότι η φράση «ποιότητα δεν σημαίνει ποσότητα» θα γίνει αντιληπτή από περισσότερους ανθρώπους, ώστε να ζουν περισσότερο και υγιεινότερα. Πιστεύω, επίσης, ότι μέχρι το 2040 η επιστήμη και η μέτρηση των αποτελεσμάτων του καλού φαγητού και των θρεπτικών συστατικών θα είναι εξαιρετικά ισχυρή.
Ελπίζω ότι μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στα τρόφιμα και τη βιολογική γεωργία θα αποτελέσει πολιτική προτεραιότητα την επόμενη δεκαετία ώστε να στηριχτούν οι μικρότεροι αγρότες και να αποτελέσει κίνητρο για όλους τους αγρότες η υιοθέτηση βιώσιμων μεθόδων καλλιέργειας. Τα μικρότερα αγροκτήματα ελπίζουμε ότι θα βρουν τρόπους για να επιβιώσουν δουλεύοντας μαζί με καλύτερη στρατηγική μέσα από την ψηφιακή τεχνολογία, που τους επιτρέπει να προσφέρουν πιο εποχιακά και φρέσκα προϊόντα. Συναρπαστική θα ήταν η συσπείρωση των μικρών τοπικών αγροτών που θα εξυπηρετούσαν τις κοινότητές τους – έτσι ώστε οι καταναλωτές να αγοράζουν από μια ομάδα τοπικών αγροτών και παραγωγών. Η τεχνολογία πρέπει να επιτρέπει στον μικρότερο αγρότη να προσφέρει σε χαμηλότερες τιμές, καθιστώντας τις πιο ανταγωνιστικές. Στον αντίποδα θέλω να πιστεύω ότι οι μεγαλύτεροι αγρότες θα επικεντρωθούν στον αντίκτυπο που έχουν στο περιβάλλον, με πολύ λιγότερη κακή χρήση των χημικών προϊόντων και φυτοφαρμάκων και υψηλότερα πρότυπα καλής μεταχείρισης των ζώων.
Ως αποτέλεσμα των καλύτερων μεθόδων καλλιέργειας αλλά και των υγιεινότερων ατομικών συνηθειών, ελπίζω επίσης να δούμε βελτίωση στην εκπαίδευση και την αποσαφήνιση των γεωργικών μεθόδων, καθώς και στην προέλευση της τροφής και την σωστή διατροφή, έτσι ώστε να μπορούμε όλοι να γίνουμε συνειδητοποιημένοι καταναλωτές. Θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό να γνωρίζουμε πώς καλλιεργείται ένα τρόφιμο και αν κάτι προστίθεται στην εν λόγω διαδικασία, όπως ζιζανιοκτόνα ή φυτοφάρμακα, καθώς και τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει για εμάς και τα παιδιά μας.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε τρία πράγματα στη διατροφή μας ώστε να βελτιώσουμε την υγεία μας και την υγεία του πλανήτη μας – τι θα ήταν αυτό;
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου υπάρχουν 1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι που είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Επίσης, έχουμε πολλές μη βιώσιμες μεθόδους παραγωγής τροφίμων και τεράστιες ποσότητες αποβλήτων τροφίμων – και όλο αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Έτσι, το πρώτο πράγμα που μπορούμε όλοι να κάνουμε είναι να τρώμε λιγότερο κρέας και περισσότερα τοπικά λαχανικά – που θα έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στον πλανήτη, και αυτό θα είναι καλό για εμάς.
Το επόμενο, θα ήταν να αγκαλιάσουμε τα τρόφιμα που ήδη καλλιεργούνται μέσα στις πόλεις, χρησιμοποιώντας το πλεόνασμα ενέργειας από τα καθημερινά συστήματα της πόλης. Αυτή θα είναι μια πολύ σημαντική δράση -η αξιοποίηση της ενέργειας που υπάρχει ήδη για να δημιουργήσουμε εξαιρετικά φρέσκα τρόφιμα με θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και πραγματική κοινωνική αξία, θα καλλιεργείτε ως μέρος της αστικής κοινότητας. Όπως είπα, η ποιότητα και όχι η ποσότητα είναι το κλειδί. Σε έναν ιδανικό κόσμο, τα ζωικά προϊόντα πρέπει όλα να προέρχονται από ζώα που ζουν σύμφωνα με το φυσικό χώρο τους στο οικοσύστημα, και σε αρμονία με άλλα φυσικά συστήματα.
Το τρίτο σημείο, το οποίο σχετίζεται με τη διατροφή με έμμεσο τρόπο, είναι να ξεκινήσουμε την αντιμετώπιση της σπατάλης τροφίμων. Πρέπει να εξετάσουμε τα πάντα, από την πλεονασματική παραγωγή έως την κατανάλωση του πλεονάσματος και η πώληση, η αγορά και η κατανάλωση ακριβώς της ποσότητας που χρειαζόμαστε. Θα πρέπει επίσης να γίνουμε πιο έξυπνοι σχετικά με το πώς να χρησιμοποιούμε τα παραπροϊόντα της βιομηχανίας τροφίμων. Αυτό θα έχει μαζικές επιπτώσεις.
Ποια προβλέπετε ότι θα είναι η επόμενη μεγάλη πρόοδος στην παραγωγή τροφίμων τα επόμενα 10 χρόνια;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει μια απλή απάντηση- υπάρχουν ένα σωρό περιοχές που αλλάζουν και εξελίσσονται. Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες θα βρεθούν σε εντελώς νέα επίπεδα. Υπάρχει πληθώρα συζητήσεων γύρω από αυτό το θέμα, αν δηλαδή θα είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο: ποιανού χέρια πρέπει να εμπιστευθούμε; Πολλοί υποστηρίζουν ότι η χρήση γενετικά τροποποιημένων τροφίμων στον αναπτυσσόμενο κόσμο, θα μπορούσε να συμβάλει στην εξάλειψη της πείνας, αλλά ποιος ξέρει τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις; Έχουμε επικεντρωθεί πάρα πολύ στην ικανότητα της τεχνολογίας να εντείνει την παραγωγή. Δεν βρίσκεται εκεί η λύση. Υπάρχουν πια περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο που είναι υπέρβαροι και παχύσαρκοι από αυτούς που πεινούν. Η λύση δεν είναι να παράγουμε απλά περισσότερα. Για να αλλάξει κάτι, πρέπει να είναι επικεντρωθούμε στη βιώσιμη διατροφή στις αστικές κοινότητες.
Ένας άλλος τομέας όπου η τεχνολογία θα πρέπει σίγουρα να διαδραματίσει ρόλο είναι στην καλύτερη διαχείριση και κατανόηση του εδάφους μας. Θα πρέπει να συνεργαζόμαστε με τη φύση, όχι να προσπαθούμε να την ελέγχουμε. Βλέπουμε ήδη μια νέα εποχή για τη βιώσιμη και αναγεννητική γεωργία χρησιμοποιώντας μεγάλα δεδομένα σε συνδυασμό με την καλύτερη κατανόηση της μικροβιολογίας, όπως η τεχνολογία για την αναδόμηση του εδάφους που έχει υποβαθμιστεί από δεκαετίες εντατικής, βιομηχανικής γεωργίας. Ο στόχος είναι περισσότερα πυκνά σε θρεπτικά συστατικά τρόφιμα και λιγότερη κακή χρήση του πλανήτη μας.
Η υπεραλίευση στους περισσότερους ωκεανούς είναι επίσης ένα τεράστιο πρόβλημα. Όμως, χάρη στην ανάπτυξη της τεχνολογίας για τη βιώσιμη αλιεία, καθώς και τις νέες τεχνολογίες για τις βιολογικές και βιώσιμες υδατοκαλλιέργειες, νομίζω ότι η αλλαγή είναι υπαρκτή.
Και τέλος, νομίζω ότι το κλειδί είναι η περισσότερη προσοχή και κατανόηση του περιβαλλοντικού κέρδους και ζημίας(EP & L). Συνήθως όταν σχεδιάζουμε επιχειρήσεις και πουλάμε προϊόντα παίρνουμε υπόψη μόνον τον ανθρώπινο παράγοντα. Αλλά αν ξαφνικά αρχίσουμε να ενδιαφερόμαστε για όλους τους άλλους παράγοντες όπως η βιοποικιλότητα, οι βροχοπτώσεις, οι μέλισσες που επικονιάζουν τις καλλιέργειες, ακόμη και για το φως του ήλιου – αλλάζει τη ρύθμιση των εν λόγω επιχειρήσεων. Ξεκινά αμέσως να σας κάνει να αντιμετωπίζετε ό, τι είναι δωρεάν με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, και με τρόπο που είναι φιλικός προς τον πλανήτη μας που θα παραδώσουμε στην επόμενη γενιά. Ακούγεται λίγο hippy, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε αυτό που έχουμε πάρει ως δεδομένο.
Αν ένα τζίνι σας έδινε μία επιθυμία σχετική με το φαγητό και την τεχνολογία, ποια θα ήταν αυτή?
Εύχομαι σε όλα τα παιδιά να διδάσκονται από πού προέρχεται η τροφή, πώς αυτή επηρεάζει το σώμα τους, και πώς να τη μαγειρεύουν, επιτρέποντάς τους να νιώθουν άνετα στην κουζίνα και να απολαμβάνουν το φαγητό τους και όλη την ευχαρίστηση που μπορεί να τους φέρει για το μέλλον της οικογένειας τους. Αυτή είναι μόνη επιθυμία μου, και η μεγαλύτερη πρόκληση για όλους μας.
Πηγή: ideas.ted.com/the-next-food-revolution/
