Το μυστικό του Δαλάι Λάμα για την ευτυχία
Συγγραφέας iator Γράφτηκε στις ,
Ο δέκατος τρίτος Δαλάι Λάμα Thubten Gyatso, ο αποκαλούμενος Μέγας, “έφυγε” από τη ζωή σε ηλικία εξήντα ετών.
Μιλώντας σχετικά με την ευτυχία είχε πει: « Ο αληθινός σκοπός της ζωής είναι η αναζήτηση της ευτυχίας. Είτε πιστεύει κανείς σε μια θρησκεία, είτε όχι, είτε πιστεύει σε αυτή ή την άλλη θρησκεία, όλοι μας επιθυμούμε το καλύτερο στη ζωή.
Επομένως νομίζω ότι το βασικό κίνητρο της ζωής μας είναι η επίτευξη της ευτυχίας». Με τις λέξεις αυτές ο Δαλάι Λάμα είχε μιλήσει για την ευτυχία εμπνέοντας το ακροατήριο του.
Ένας από τους παράγοντες που απομακρύνουν από την ευτυχία είναι -σύμφωνα με τον Δαλάι Λάμα- και το μίσος που μας απομονώνει από τους γύρω μας. Όταν αναπτύσσουμε συναισθήματα μίσους ή αντιπάθειας και όσο είμαστε γεμάτοι από αρνητικά συναισθήματα, τότε αντιμετωπίζουμε και τους υπόλοιπους ανθρώπους εχθρικά. Έτσι, κυριαρχεί φόβος και ανασφάλεια που υπονομεύουν τις σχέσεις μας με τους άλλους και μας οδηγούν στην απομόνωση και τη μοναξιά σε έναν κόσμο που τον αντιλαμβανόμαστε ως εχθρικό προς εμάς. Όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα καλλιεργούνται λόγω του μίσους. Από την άλλη πλευρά, η καλοσύνη και η συμπόνια είναι αναμφισβήτητα πολύ θετικές. Είναι πολύ χρήσιμες σύμφωνα με τον Δαλάι Λάμα και μας βοηθούν να αναπτύξουμε υγιείς σχέσεις με τους άλλους και να αποφύγουμε τη μοναξιά.
Είναι σημαντικό για να είμαστε ευτυχισμένοι το να έχουμε φίλους ή συντρόφους έτσι ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε με μια αίσθηση πληρότητας τη ζωή μας. Έχουμε ανάγκη, λοιπόν, από φίλους τους οποίους μπορούμε να εμπιστευτούμε και να στηριχθούμε σε αυτούς συναισθηματικά.
Και οι έρευνες για την ευτυχία, φαίνεται ότι τον επιβεβαιώνουν. Το 2007, ο καθηγητής Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου Τζον Κασιόπο μαζί με τον καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Στιβ Κόουλ κατάφεραν να συνδέσουν τη μοναχικότητα με το γονιδίωμα. Συνέκριναν δείγματα αίματος 6 ατόμων που ένιωθαν κοινωνικά απομονωμένα με δείγματα οκτώ που δεν ένιωθαν έτσι. Το γονιδίωμα των μοναχικών ανθρώπων είχε μεταβληθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αυξάνεται ο κίνδυνος φλεγμονών και να μειώνονται οι αντιικές αντιδράσεις του οργανισμού.
