Πρόπτωση μιτροειδούς: Μύθοι και αλήθειες.
Συγγραφέας Ιωάννης Πισιμίσης Γράφτηκε στις ,
Η πρόπτωση της μιτροειδούς βαλβίδας είναι μια σχετικά συχνή καρδιακή πάθηση που χαρακτηρίζεται από μια εκ κατασκευής χαλαρή δομή των γλωχίνων της βαλβίδας με αποτέλεσμα κατά της συστολή της αριστερής κοιλίας να οπισθοχωρούν λίγο προς τον αριστερό κόλπο.
Υπάρχουν χιλιάδες άρθρα στον παγκόσμιο ιστό που αναφέρονται αναλυτικότερα στην πάθηση αυτή, πολλά από τα οποία και στη γλώσσα μας. Σκοπός του παρόντος είναι να ξεκαθαρίσει μερικά “γκρίζα” σημεία σχετικά με την πρόπτωση μιτροειδούς, αποτέλεσμα κυρίως αναπαραγωγής στο διαδίκτυο παλαιότερων δεδομένων και αντιλήψεων αλλά και ελλιπούς ενημέρωσης των ασθενών από το θεράποντα καρδιολόγο τους.
Μύθος Νο1: Η συχνότητα της πάθησης.
Η θέσπιση νεότερων, αυστηρότερων και αντικειμενικότερων κριτηρίων διάγνωσης τα τελευταία χρόνια είχε ως αποτέλεσμα τον προσδιορισμό της συχνότητας της πρόπτωσης μιτροειδούς περίπου στο 2-3% του γενικού πληθυσμού. Παλαιότερες μελέτες ανέβαζαν λανθασμένα το ποσοστό αυτό στο 10-15% του γενικού πληθυσμού. Η διαφορά είναι τεράστια αν σκεφτεί κανείς ότι στα 5 άτομα που είχε τεθεί η διάγνωση της πρόπτωσης μιτροειδούς τα 4 ήταν απολύτως υγιή χωρίς να το γνωρίζουν, με όλες τις ιατρικές, κοινωνικές και ψυχολογικές συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Ακόμα και σήμερα υπάρχει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού που πιστεύει λανθασμένα πως πάσχει από πρόπτωση μιτροειδούς.
Μύθος Νο2: Στην πρόπτωση μιτροειδούς απαγορεύεται η άσκηση.
Η σύγχυση σχετικά με την ικανότητα άσκησης σε άτομα με πρόπτωση μιτροειδούς έχει προκληθεί κυρίως από την “παραδοσιακή” οδηγία παλαιότερων συναδέλφων να αποφεύγεται η αναερόβια άσκηση και ιδίως η άρση βαρών. Σε συνδυασμό με τη λανθασμένη ενημέρωση του ατόμου μέσω ιστοσελίδων, blogs, forums και συζητήσεων με γνωστούς και φίλους δημιουργείται πολλές φορές η εντύπωση πως πρέπει να απέχει από οποιαδήποτε μορφή άσκησης. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική καθώς σύμφωνα με τις επίσημες Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές κατευθυντήριες οδηγίες η αερόβια άσκηση όχι μόνο δεν απαγορεύεται αλλά πρέπει να ενθαρρύνεται σε άτομα με πρόπτωση μιτροειδούς. Η αναερόβια άσκηση ούτως ή άλλως δε συστήνεται σε καμία καρδιολογική οδηγία, ακόμα και σε εντελώς υγιή άτομα, λόγω των πιθανών αρνητικών μεταβολών που υφίσταται το μυοκάρδιο λόγω υπερφόρτισης.
Μύθος Νο3: Στην πρόπτωση μιτροειδούς χρειάζεται προφυλακτική χορήγηση αντιβιοτικών πριν από απλές επεμβάσεις (π.χ. οδοντιατρικές επεμβάσεις).
Επί πολλά χρόνια υπήρχε η άποψη πως σε άτομα με πρόπτωση μιτροειδούς πρέπει να χορηγούνται αντιβιοτικά πριν από απλές επεμβάσεις (όπως η αφαίρεση δοντιού) ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος εμφάνισης ενδοκαρδίτιδας. Εδώ και αρκετά χρόνια έχει αποδειχθεί πως η χορήγηση αντιβιοτικών δε μειώνει αυτό τον κίνδυνο και δε συστήνεται, εκτός αν το άτομο έχει νοσήσει στο παρελθόν από ενδοκαρδίτιδα ή νοσεί από άλλη καρδιακή πάθηση. Υπεύθυνος για την απόφαση αυτή πρέπει να είναι ο σωστά ενημερωμένος θεράπων καρδιολόγος.
Μύθος Νο4: Η πρόπτωση μιτροειδούς είναι ένα σοβαρά εξελισσόμενο νόσημα.
Είναι πραγματικά δύσκολο για έναν ασθενή να καταλάβει αναζητώντας στο διαδίκτυο ποια είναι πραγματικά η πρόγνωση της πρόπτωσης μιτροειδούς. Είναι μια κατάσταση που αναφέρεται παντού ως συνήθως καλοήθης αλλά αν ψάξει κανείς λίγο καλύτερα θα διαπιστώσει ότι μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως αρρυθμίες, αιφνίδιο θάνατο, σοβαρή ανεπάρκεια μιτροειδούς, καρδιακή ανεπάρκεια και ανάγκη χειρουργικής διόρθωσης της λειτουργίας της βαλβίδας. Ο όγκος όλων αυτών των πληροφοριών είναι δύσκολα διαχειρίσιμος από ένα άτομο χωρίς εξειδικευμένη ιατρική γνώση της πάθησης. Πρέπει να σημειώσουμε πως το 80-90% των ατόμων με πρόπτωση μιτροειδούς δεν πρόκειται να εμφανίσουν καμία από τις παραπάνω επιπλοκές στο υπόλοιπο της ζωής τους. Για την πιθανότητα κάποιος να βρίσκεται στο υπόλοιπο 10-20% απαιτείται τακτική παρακολούθηση από καρδιολόγο ώστε αν διαπιστωθεί επιδείνωση της κατάστασης να είναι δυνατή η άμεση ιατρική παρέμβαση που ,στις περισσότερες περιπτώσεις, προσφέρει άριστη αποκατάσταση της καρδιακής λειτουργικότητας.
Ιωάννης Α. Πισιμίσης
Καρδιολόγος
