Πώς η διατροφή, θα αντιμετωπίσει τον ιό των κονδυλωμάτων…
Πρίν αναφερθώ, εκτενώς στην προσέγγιση της διατροφής στην εν λόγω ασθένεια, κρίνω σκόπιμο να γίνει μία σύντομη ανασκόπηση του τι είναι ο συγκεκριμένος ιός και τον επιπολασμό του.
Ο HPV (Human papilloma virus, Ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων) είναι ένας ιός που βασίζεται στο DNA (dsDNA) και μολύνει το δέρμα και τις βλεννογόνους μεμβράνες των ανθρώπων και ορισμένων ζώων.
Σύμφωνα με τους Bernard και συνεργάτες (2010) μέχρι στιγμής έχουν αναγνωρισθεί 189 υπότυποι του ιού των θηλωμάτων (PV) από τους οποίους οι 120 υπότυποι προσβάλουν τον ανθρωπο -ιος HPV, και περίπου οι 40 είναι σεξουαλικά μεταδιδώμενοι.
Κάποιες μορφές του HPV μπορούν να προκαλέσουν κονδυλώματα, ενώ κάποιες άλλες μορφές μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση, η οποία να επιφέρει προ-καρκινικές δυσπλασίες.
Όλοι οι υπότυποι του HPV μεταδίδονται μέσω δερματικής επαφής και, επομένως, δεν απαιτείται πλήρης σεξουαλική επαφή για τη μετάδοση.
Στατιστικά σχετικά με τον HPV.
Σύμφωνα με το Journal of the American Medical Association (Dunne, Eileen F. et al, 2007) η μετάδοση του HPV ανάμεσα στις γυναίκες στις ΗΠΑ είναι ως εξής:
24,5% μετάδοση του HPV μεταξύ γυναικών ηλικίας από 14 έως 19
44,8% μετάδοση του HPV μεταξύ γυναικών ηλικίας από 20 έως 24
27,4% μετάδοση του HPV μεταξύ γυναικών ηλικίας από 25 έως 29
27,5% μετάδοση του HPV μεταξύ γυναικών ηλικίας από 30 έως 39
25,2% μετάδοση του HPV μεταξύ γυναικών ηλικίας από 40 έως 49
19,6% μετάδοση του HPV μεταξύ γυναικών ηλικίας από 50 έως 59
Μία έρευνα έχει δείξει ότι, το 26.8% των γυναικών ηλικίας από 14 έως 59 έχουν μολυνθεί από τουλάχιστον μιας μορφής HPV.
Ο HPV των γεννητικών οργάνων είναι αρκετά συνηθισμένος με τις στατιστικές να δείχνουν ότι πάνω από το 50% των γυναικών θα μολυνθούν από κάποιας μορφής σεξουαλικά μεταδιδόμενο τύπο του HPV.
Η συμβολή του εκάστοτε γυναικολόγου και δερματολόγου ιατρού σας, είναι απαραίτητη και αποτελεί μονόδρομο!
Ωστόσο, κατά την ιατρική βοήθεια, το επόμενο βήμα το οποίο θα πρέπει να προσέξετε, είναι η σύσταση ενός ορθού διαιτολογίου, με βάση την ενίσχυση του ανοσοποιητικού σας. Να συμβουλευτείτε ένα επιστήμονα υγείας διαιτολόγο – διατροφολόγο και με βάση το πλήρες ιατρικό ιστορικό σας, θα σας συντάξει μία πλήρως εξατομικευμένη διατροφή.
Πάμε να δούμε ορισμένα τρόφιμα, τα οποία θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σας και να θυμάστε, σε μελέτη αποδείχθηκε ότι οι γυναίκες ηλικίας μεταξύ 20-30 ετών, στις οποίες συστάθηκε ένα σωστό διαιτολόγιο, εξάλειψαν τον ιό.
Τα σταυρανθή λαχανικά παράγουν μία ένωση γνωστή ως ινδολο-3-καρβινόλη, ή I3C.
Σύμφωνα με μία έρευνα, αποδείθχηκε ότι οι γυναίκες που παίρνουν 200 έως 400 χιλιοστόγραμμα ανά ημέρα I3C κατά τη διάρκεια των 12 εβδομάδων μείωσαν πλήρως την εξέλιξη των προκαρκινικών αλλοιώσεων του τραχήλου της μήτρας.
Σταυρανθή λαχανικά είναι το λάχανο, τα χόρτα μουστάρδα, το χρένο, το κάρδαμο, τα γογγύλια, το λάχανο, το μπρόκολο και το κουνουπίδι.
Η βήτα–καροτίνη μετατρέπεται σε βιταμίνη Α, όταν καταναλώνεται “εξουσιοδοτείται από το σώμα σας για να καθαρίσει τον HPV”. Είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε ανεπάρκεια βήτα-καροτίνη, καθώς αυτό μπορεί να παρεμποδίσει τη διαδικασία επούλωσης.
Λαχανικά πλούσια σε β-καροτένιο είναι τα καρότα, τα κολοκύθια, οι ντομάτες, η κολοκύθα, οι γλυκοπατάτες, και το μαρούλι.
Το φολικό οξύ είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στη θεραπεία της ήπιας τραχηλικής δυσπλασίας (CIN Ι). Μια μελέτη δείχνει ότι τα υψηλά επίπεδα σε φυλλικό οξύ στο αίμα συνδέονται με την πρόληψη της ήπιας δυσπλασίας του τραχήλου της μήτρας και υψηλού κινδύνου HPV 16.
Καλές πηγές φυλλικού οξέος περιλαμβάνουν τα όσπρια, τα εμπλουτισμένα δημητριακά, τα σπαράγγια, τα αυγά, τα πορτοκάλια και οι φράουλες.
Μία μελέτη που δημοσιεύθηκε στο “International Journal of Cancer Γυναικολογικής” διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που πήραν πολυβιταμίνες που περιλαμβάνονται αυτά τα συμπληρώματα είχαν χαμηλότερο ιικό φορτίο του ιού HPV.
Το φολικό οξύ μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την προστασία από τον ιό HPV.
Μια μελέτη στο “Cancer Epidemiology, Biomarkers και Πρόληψης» διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες με χαμηλότερα επίπεδα φολικού οξέος ήταν πιο πιθανό να εμφανίσουν έξαρση στον ιό.